display result search
- 920
- 1000
- 1000
- 1000
شناخت مسئله توحید - بخش دهم
سخنرانی حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان با موضوع شناخت مسئله توحید
ورود به بهشت در چهره دنیایش و در صورت آخرتیش به این است که اعتقاد انسان به وجود مقدس صاحب عالم به شائبه باشد. آمیخته با غیر او نباشد. دو گانگی در اعتقاد و عمل انسان به حضرت خداوند راه نداشته باشد. یکپارچه باطن انسان نسبت به وجود مقدس خدا نور باشد. شریکی در هیچ امری برای حضرت خدا قائل نباشد. کنار خدا بیگانه ای قرار ندهد.
خیر دنیا و آخرت از توحید جلوه و طلوع می کند. توحید و ظلمت قابل جمع نیست است و اگر این دو در کنار هم باشند، انسان را به ظلمت هدایت می کند.
قرآن مجید گاهی تعبیر فی ضلال دارند یعنی این افراد در عمق گمراهی هستند. گاهی تعبیر به فی ضلال مبین دارد یعنی این افراد در عمق گمراهی آشکار هستند، گاهی تعبیر به فی ضلال بعید می کند یعنی در یک گمراهی دوری قرار دارند که از دسترس خارج است.
انبیاء تلاش این بود که همه انسانها را از گمراهی و ضلالت نجات بدهند و بندگی خداوند رو بیاورند اما متأسفانه آنهایی که در فی ضلال بعید بودند نجات پیدا نکردند. انبیاء را مسخره می کردند و حقیقت و بندگی را زیر سوال می بردند.
چه بسیار وقتها که انبیاء برای تیره بختی ها و در ظلم بودن انسانها گریه و دلسوزی می کردند. زیرا انبیاء و امامان دریای محبت و احسان هستند. این درحالی است که انبیاء در قبال هدایت و راهنمایی مرد هیچ مزدی را طلب نکردند. بسیاری از احکام و حرام بودن شیرها و گوشت های حیوانات، از جهت رحمانیت و مهربان بودن خداوند است تا انسان را به بهترین وجه تربیت کند. خداوند انسان را در همه امور هدایت کرده است.
یک انسان مسلمان نباید نسبت به مال خود بخل داشته باشد و باید از جهت مادی و معنوی به دیگران محبت و دلسوزی داشته باشیم.
محبت خدا در قرآن 217 بار نسبت به بندگانش آمده است. توحید یک امر فطری است. و توحید احتیاج به دلیل و اثبات ندارد. در واقع انبیاء برای اثبات خداوند مبعوث نشده اند. بلکه مبعوث شده اند تا پرده های که روی توحید و یگانگی خداوند حجاب ایجاد کرده است را کنار بزنند. برای همین است که خداوند می فرماید من از رگ گردن به شما نزدیک ترم.
ورود به بهشت در چهره دنیایش و در صورت آخرتیش به این است که اعتقاد انسان به وجود مقدس صاحب عالم به شائبه باشد. آمیخته با غیر او نباشد. دو گانگی در اعتقاد و عمل انسان به حضرت خداوند راه نداشته باشد. یکپارچه باطن انسان نسبت به وجود مقدس خدا نور باشد. شریکی در هیچ امری برای حضرت خدا قائل نباشد. کنار خدا بیگانه ای قرار ندهد.
خیر دنیا و آخرت از توحید جلوه و طلوع می کند. توحید و ظلمت قابل جمع نیست است و اگر این دو در کنار هم باشند، انسان را به ظلمت هدایت می کند.
قرآن مجید گاهی تعبیر فی ضلال دارند یعنی این افراد در عمق گمراهی هستند. گاهی تعبیر به فی ضلال مبین دارد یعنی این افراد در عمق گمراهی آشکار هستند، گاهی تعبیر به فی ضلال بعید می کند یعنی در یک گمراهی دوری قرار دارند که از دسترس خارج است.
انبیاء تلاش این بود که همه انسانها را از گمراهی و ضلالت نجات بدهند و بندگی خداوند رو بیاورند اما متأسفانه آنهایی که در فی ضلال بعید بودند نجات پیدا نکردند. انبیاء را مسخره می کردند و حقیقت و بندگی را زیر سوال می بردند.
چه بسیار وقتها که انبیاء برای تیره بختی ها و در ظلم بودن انسانها گریه و دلسوزی می کردند. زیرا انبیاء و امامان دریای محبت و احسان هستند. این درحالی است که انبیاء در قبال هدایت و راهنمایی مرد هیچ مزدی را طلب نکردند. بسیاری از احکام و حرام بودن شیرها و گوشت های حیوانات، از جهت رحمانیت و مهربان بودن خداوند است تا انسان را به بهترین وجه تربیت کند. خداوند انسان را در همه امور هدایت کرده است.
یک انسان مسلمان نباید نسبت به مال خود بخل داشته باشد و باید از جهت مادی و معنوی به دیگران محبت و دلسوزی داشته باشیم.
محبت خدا در قرآن 217 بار نسبت به بندگانش آمده است. توحید یک امر فطری است. و توحید احتیاج به دلیل و اثبات ندارد. در واقع انبیاء برای اثبات خداوند مبعوث نشده اند. بلکه مبعوث شده اند تا پرده های که روی توحید و یگانگی خداوند حجاب ایجاد کرده است را کنار بزنند. برای همین است که خداوند می فرماید من از رگ گردن به شما نزدیک ترم.
تاکنون نظری ثبت نشده است