display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید حسین مومنی با موضوع " صفات مومنین در نهج البلاغه"، سال 1403
گاهی انسان مطلبی را بر زبانش جاری می‌کند که می‌شود ادعا، ولی گاهی مطلبی در درون انسان جا دارد که می‌شود باور انسان. ایمان به معنای باور درونی است. مومن با مسلم فرق دارد، مسلم کسی است که بر زبانش شهادتین را جاری می‌کند، ولی مومن دارای ایمان و باور قلبی است. انسان باید تلاش کند که آنچه را که می‌گوید در درون قلبی‌اش هم راه داشته باشد و این در افعال صادره از انسان هم موثر است و فعلی که از انسان صادر می‌شود، ادب آداب است. ایمان هم دارای منازلی است و باید انسان بر اساس شاخصه‌هایی که ائمه معصومین به ما داده‌اند خودش را محک بزند و ببیند که واقعاً مومن هست یا نیست؟ صفات مومنین حقیقی در آیات و روایات متعددی آمده است. امیرالمومنین هم در حکمت 333 نهج البلاغه به این موضوع می‌پردازند. امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند: مومن را شادمانی در چهره است و اندوه در دل و حوصله‌اش از همه بیشتر است و نفسش از همه خوارتر است، برتری جویی را دوست ندارد و از خودنمایی بیزار است. اندوهش بسیار و همتش بلند و خاموشی‌اش دراز و به وقتش مشغول است، مومن صبور و شکرگزار است، همواره در اندیشه است و در اظهار نیاز امساک می‌کند، نرم خوی و نرم رفتار است و نفسش از صخره سخت‌تر است و در عین حال خود را از بردگان کمتر می‌داند.
گاهی انسان مطلبی را بر زبانش جاری می‌کند که می‌شود ادعا، ولی گاهی مطلبی در درون انسان جا دارد که می‌شود باور انسان. ایمان به معنای باور درونی است. مومن با مسلم فرق دارد، مسلم کسی است که بر زبانش شهادتین را جاری می‌کند، ولی مومن دارای ایمان و باور قلبی است. انسان باید تلاش کند که آنچه را که می‌گوید در درون قلبی‌اش هم راه داشته باشد و این در افعال صادره از انسان هم موثر است و فعلی که از انسان صادر می‌شود، ادب آداب است. ایمان هم دارای منازلی است و باید انسان بر اساس شاخصه‌هایی که ائمه معصومین به ما داده‌اند خودش را محک بزند و ببیند که واقعاً مومن هست یا نیست؟ صفات مومنین حقیقی در آیات و روایات متعددی آمده است. امیرالمومنین هم در حکمت 333 نهج البلاغه به این موضوع می‌پردازند. امیرالمومنین علیه السلام می‌فرمایند: مومن را شادمانی در چهره است و اندوه در دل و حوصله‌اش از همه بیشتر است و نفسش از همه خوارتر است، برتری جویی را دوست ندارد و از خودنمایی بیزار است. اندوهش بسیار و همتش بلند و خاموشی‌اش دراز و به وقتش مشغول است، مومن صبور و شکرگزار است، همواره در اندیشه است و در اظهار نیاز امساک می‌کند، نرم خوی و نرم رفتار است و نفسش از صخره سخت‌تر است و در عین حال خود را از بردگان کمتر می‌داند.
تاکنون نظری ثبت نشده است