display result search
سخنرانی حجت الاسلام سید حسین حسینی قمی با موضوع "نکوهش تکبر در خطبه قاصعه"، سال 1402
خطبه 192 نهج البلاغه خطبه قاصعه نامیده می‌شود به معنای به شدت کوبنده. در این خطبه حضرت امیرالمومنین علیه السلام استکبار و تکبر را به شدت می‌کوبند و مورد نکوهش قرار می‌دهند. در ادامه خطبه حضرت به یک داستانی اشاره می‌فرمایند در مورد انسان‌های متواضع که در برابر آنها انسان‌های مستکبر چه پایان بدی دارند. حضرت می‌فرمایند: حضرت موسی با برادرش هارون وارد بر فرعون شدند درحالیکه لباس پشمینه‌ای بر تن داشتند و عصایی هم در دست داشتند و با فرعون شرط کردند که اگر می‌خواهی عزتت را دائم داشته باشی باید به ما ایمان بیاوری، اما فرعون متکبر به اطرافیانش گفت تعجب نمی‌کنید این‌ها برای من شرط می‌گذارند. فرعون از باب تکبری که داشت و آن قدرت و ثروت و مکنتی که داشت حضرت موسی و برادرش را مورد تمسخر قرار داد، اما قدرت و ثروت که موجب عزت نمی‌شود. ایمانی که به طلا و ثروت و قدرت بند باشد که ارزشی ندارد. امیرالمومنین می‌فرماید: خداوند اگر می‌خواست می‌توانست به همراه انبیاء گنج‌ها و طلاها و ثروت را هم بفرستد ولی این ایمان دیگر ارزشی نداشت، چون که همه ایمان می‌آوردند و دیگر پاداش و وعده‌های الهی فایده‌ای نداشت. مهم این است که انسان به کلام انبیاء ایمان بیاورد نه به شوکت ظاهری و قدرت یا ثروت آنها. انبیاء در طول تاریخ همواره و با کلام خود دل‌ها را جذب کردند و نفوذ کلام داشتند. اگر انبیاء قدرت‌های استثنایی داشتند یا ثروت جذابی داشتند همه به آنها ایمان می‌آوردند. یکی از نشانه‌های مستکبرین این است که نسبت به اعمال خود و عبادات خود متکبر می‌شوند. روایتی از امام صادق علیه السلام داریم می‌فرمایند: اگر کسی خودش را برتر از دیگران بداند جز مستکبرین است.
خطبه 192 نهج البلاغه خطبه قاصعه نامیده می‌شود به معنای به شدت کوبنده. در این خطبه حضرت امیرالمومنین علیه السلام استکبار و تکبر را به شدت می‌کوبند و مورد نکوهش قرار می‌دهند. در ادامه خطبه حضرت به یک داستانی اشاره می‌فرمایند در مورد انسان‌های متواضع که در برابر آنها انسان‌های مستکبر چه پایان بدی دارند. حضرت می‌فرمایند: حضرت موسی با برادرش هارون وارد بر فرعون شدند درحالیکه لباس پشمینه‌ای بر تن داشتند و عصایی هم در دست داشتند و با فرعون شرط کردند که اگر می‌خواهی عزتت را دائم داشته باشی باید به ما ایمان بیاوری، اما فرعون متکبر به اطرافیانش گفت تعجب نمی‌کنید این‌ها برای من شرط می‌گذارند. فرعون از باب تکبری که داشت و آن قدرت و ثروت و مکنتی که داشت حضرت موسی و برادرش را مورد تمسخر قرار داد، اما قدرت و ثروت که موجب عزت نمی‌شود. ایمانی که به طلا و ثروت و قدرت بند باشد که ارزشی ندارد. امیرالمومنین می‌فرماید: خداوند اگر می‌خواست می‌توانست به همراه انبیاء گنج‌ها و طلاها و ثروت را هم بفرستد ولی این ایمان دیگر ارزشی نداشت، چون که همه ایمان می‌آوردند و دیگر پاداش و وعده‌های الهی فایده‌ای نداشت. مهم این است که انسان به کلام انبیاء ایمان بیاورد نه به شوکت ظاهری و قدرت یا ثروت آنها. انبیاء در طول تاریخ همواره و با کلام خود دل‌ها را جذب کردند و نفوذ کلام داشتند. اگر انبیاء قدرت‌های استثنایی داشتند یا ثروت جذابی داشتند همه به آنها ایمان می‌آوردند. یکی از نشانه‌های مستکبرین این است که نسبت به اعمال خود و عبادات خود متکبر می‌شوند. روایتی از امام صادق علیه السلام داریم می‌فرمایند: اگر کسی خودش را برتر از دیگران بداند جز مستکبرین است.
تاکنون نظری ثبت نشده است