display result search
- 1351
- 1000
- 1000
- 1000
عبودیّت- بخش اول
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با عنوان "عبودیّت"، سال1401
عبودیّت و بندگی، آثار عظیمی در دنیا و آخرت دارد. انسان، موجودی ضعیف است و در برابر ذات پروردگار، فقر محض است. ولی در سایه ی عبودیّت و اتّصال به خدای متعال، قدرتمند می شود. مقام عبودیّت، والاترین مقامهاست و لذا گاهی خداوند در آیات قرآن کریم، پیامبران را به "عَبد" بودنشان، ستایش کرده است. مثلاً در آیات 41 و 44 سوره ی "ص"، خدای متعال، حضرت ایّوب علیه السّلام را به عنوان "عَبد" خود یاد کرده و ستوده است.
عبودیّت، یعنی انجام همه ی تکالیف الهی و نه گزینش کردن آنها. مثلاً اگر نسبت به عبادات بدنی مانند نماز، موفّق باشیم؛ ولی نسبت به واجبات مالی مانند خمس و زکات، بی تفاوت باشیم، به مقام عبودیّت نرسیده ایم! پیامبران الهی همواره در مسیر عبادت پروردگار و حفظ روحیه ی عبودیّت، گام برمی داشتند. در آیه ی 73 سوره ی "أنبیاء" می خوانیم: "و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما، [مردم را] هدایت مى‌کردند و انجام کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و اداى زکات را به آنها وحى کردیم و تنها ما را عبادت مى‌کردند."
وقتی رسول خدا صلّی الله علیه و آله خسته می شد، به بلال حبشی می فرمود: مرا راحت و آسوده کن! و بلال با تلاوت قرآن، آن حضرت را از خستگی درمی آورد. جناب بلال چون اهل عبودیّت و صفای باطن بود، می توانست اینگونه رسول خدا را با نشاط کند. عبادت و عبودیّت، تنها راه اتّصال به پروردگار متعال است و ایجاد سنخیّت می کند.
عبودیّت و بندگی، آثار عظیمی در دنیا و آخرت دارد. انسان، موجودی ضعیف است و در برابر ذات پروردگار، فقر محض است. ولی در سایه ی عبودیّت و اتّصال به خدای متعال، قدرتمند می شود. مقام عبودیّت، والاترین مقامهاست و لذا گاهی خداوند در آیات قرآن کریم، پیامبران را به "عَبد" بودنشان، ستایش کرده است. مثلاً در آیات 41 و 44 سوره ی "ص"، خدای متعال، حضرت ایّوب علیه السّلام را به عنوان "عَبد" خود یاد کرده و ستوده است.
عبودیّت، یعنی انجام همه ی تکالیف الهی و نه گزینش کردن آنها. مثلاً اگر نسبت به عبادات بدنی مانند نماز، موفّق باشیم؛ ولی نسبت به واجبات مالی مانند خمس و زکات، بی تفاوت باشیم، به مقام عبودیّت نرسیده ایم! پیامبران الهی همواره در مسیر عبادت پروردگار و حفظ روحیه ی عبودیّت، گام برمی داشتند. در آیه ی 73 سوره ی "أنبیاء" می خوانیم: "و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما، [مردم را] هدایت مى‌کردند و انجام کارهاى نیک و برپاداشتن نماز و اداى زکات را به آنها وحى کردیم و تنها ما را عبادت مى‌کردند."
وقتی رسول خدا صلّی الله علیه و آله خسته می شد، به بلال حبشی می فرمود: مرا راحت و آسوده کن! و بلال با تلاوت قرآن، آن حضرت را از خستگی درمی آورد. جناب بلال چون اهل عبودیّت و صفای باطن بود، می توانست اینگونه رسول خدا را با نشاط کند. عبادت و عبودیّت، تنها راه اتّصال به پروردگار متعال است و ایجاد سنخیّت می کند.
تاکنون نظری ثبت نشده است