display result search
- 763
- 1000
- 1000
- 1000
هنر خوب زیستن، جلسه هفتم
سخنرانی حجت الاسلام احمد لقمانی با موضوع «هنر خوب زیستن»، جلسه هفتم، سال 1396
به لطف خداوند همه ما در این دهه اول محرم در عزاداری‌ها شرکت کردیم، انشاءالله خداوند قبول کند. الآن که تاسوعا و عاشورا را پشت سر گذاشتیم، می‌رویم برای سال آینده. در این ده، دوازده روز گفتیم: یا حسین! باید تا سال آینده با حسین باشیم. عزاداری ما اثر داشته باشد. گاهی در مجالس آنقدر انسان را مأیوس می‌کنند نسبت به گناه که مغرور می‌کند. نه مغرور، نه مأیوس! وقتی انسان بین امید و نا امیدی باشد، مراقب خودش هست. شروع سخنم را با این داستان زیبا آغاز کنم.
در این دوازده روز رواق چشم‌های ما اشکی و نورانی شده است. دل پاک شده است. حیف است دوباره با دیدنی‌ها و با شنیدنی‌ها آلوده شود. چه کار کنیم؟ زیارت عاشورا مانی فست شیعه است. مبنای تفکر شیعه است.
یک جوانی از پیامبر چند چیز را طلب می‌کنند و حضرت با حوصله تمام دارند به این سؤالات پاسخ می‌دهند و راهکارهایی را ارائه می‌دهند. امروز فراز پایانی این روایت را برای ما خواهند گفت که به نوعی این روایت سبک زندگی ما را تعیین می‌کند و راه و مسیر و جهت را به ما نشان می‌دهد.
فراز پایانی این بود. گفت: یا رسول الله دوست دارم بعد از مرگ آن پنج ویژگی را پیدا کنم. خدا مرا دوست داشته باشد. محبوب القلوب مردم هم باشم. وضع مالی من عالی باشد. بدنم سالم و عمرم طولانی شود. وقتی از دنیا رفتم با شما محشور و همنشین شوم.
اگر انسان یک مقدار تأمل و تفکر کند پایش را از خط فراتر نمی‌گذارد. من دیدم و دیدم و دیدم به این ماه عزیز کسانی که در مسیر بودند، وضع مادی دنیوی‌شان هم بهتر از دیگران بود. حتی مادیات! بدون دلهره، با آرامش و لذت. یا رسول الله می‌خواهم با شما محشور شوم. ایشان فرمودند: عزیزم، «فَاطِلِ السُجود» سجده‌هایت را طولانی کن! این کُد چیست، نمی‌دانیم. معنای ظاهری‌اش این است که وقتی به سجده می‌روی به تعبیر عموم نوک نزن. بعضی اینقدر تند به سجده می‌روند و ذکر می‌گویند، اصلاً درست نیست. با آرامش! هر مقدار نماز طولانی شود از عمر انسان کم نمی‌شود. عجله نکن هیچ‌جا خبری نیست.
معنای دوم این است که مسیر زندگی را بنا بر عبودیت قرار بده. ما ارتباطات متعالی که امروز مِدیتیشن می‌گویند، سه نوع داریم. ارتباطی که با خداوند داریم، عادت، عبادت، عبودیت!
بعضی سی ساله می‌میرند و شصت ساله دفنشان می‌کنند. سی سال پیش مرد. مرده عمودی بود. بعضی‌ها زنده هستند. نماز که می‌خواند می‌فهمد. سجده‌ها را می‌فهمد. عبادت می‌کند. سوم عبودیت است. تفاوت عبادت با عبودیت این است که گاهی عبودیت انسان در ترک بعضی موارد هست.
به لطف خداوند همه ما در این دهه اول محرم در عزاداری‌ها شرکت کردیم، انشاءالله خداوند قبول کند. الآن که تاسوعا و عاشورا را پشت سر گذاشتیم، می‌رویم برای سال آینده. در این ده، دوازده روز گفتیم: یا حسین! باید تا سال آینده با حسین باشیم. عزاداری ما اثر داشته باشد. گاهی در مجالس آنقدر انسان را مأیوس می‌کنند نسبت به گناه که مغرور می‌کند. نه مغرور، نه مأیوس! وقتی انسان بین امید و نا امیدی باشد، مراقب خودش هست. شروع سخنم را با این داستان زیبا آغاز کنم.
در این دوازده روز رواق چشم‌های ما اشکی و نورانی شده است. دل پاک شده است. حیف است دوباره با دیدنی‌ها و با شنیدنی‌ها آلوده شود. چه کار کنیم؟ زیارت عاشورا مانی فست شیعه است. مبنای تفکر شیعه است.
یک جوانی از پیامبر چند چیز را طلب می‌کنند و حضرت با حوصله تمام دارند به این سؤالات پاسخ می‌دهند و راهکارهایی را ارائه می‌دهند. امروز فراز پایانی این روایت را برای ما خواهند گفت که به نوعی این روایت سبک زندگی ما را تعیین می‌کند و راه و مسیر و جهت را به ما نشان می‌دهد.
فراز پایانی این بود. گفت: یا رسول الله دوست دارم بعد از مرگ آن پنج ویژگی را پیدا کنم. خدا مرا دوست داشته باشد. محبوب القلوب مردم هم باشم. وضع مالی من عالی باشد. بدنم سالم و عمرم طولانی شود. وقتی از دنیا رفتم با شما محشور و همنشین شوم.
اگر انسان یک مقدار تأمل و تفکر کند پایش را از خط فراتر نمی‌گذارد. من دیدم و دیدم و دیدم به این ماه عزیز کسانی که در مسیر بودند، وضع مادی دنیوی‌شان هم بهتر از دیگران بود. حتی مادیات! بدون دلهره، با آرامش و لذت. یا رسول الله می‌خواهم با شما محشور شوم. ایشان فرمودند: عزیزم، «فَاطِلِ السُجود» سجده‌هایت را طولانی کن! این کُد چیست، نمی‌دانیم. معنای ظاهری‌اش این است که وقتی به سجده می‌روی به تعبیر عموم نوک نزن. بعضی اینقدر تند به سجده می‌روند و ذکر می‌گویند، اصلاً درست نیست. با آرامش! هر مقدار نماز طولانی شود از عمر انسان کم نمی‌شود. عجله نکن هیچ‌جا خبری نیست.
معنای دوم این است که مسیر زندگی را بنا بر عبودیت قرار بده. ما ارتباطات متعالی که امروز مِدیتیشن می‌گویند، سه نوع داریم. ارتباطی که با خداوند داریم، عادت، عبادت، عبودیت!
بعضی سی ساله می‌میرند و شصت ساله دفنشان می‌کنند. سی سال پیش مرد. مرده عمودی بود. بعضی‌ها زنده هستند. نماز که می‌خواند می‌فهمد. سجده‌ها را می‌فهمد. عبادت می‌کند. سوم عبودیت است. تفاوت عبادت با عبودیت این است که گاهی عبودیت انسان در ترک بعضی موارد هست.
کاربر مهمان