display result search
- 1605
- 1000
- 1000
- 1000
ابوطالب، برگزیده‌ای ناشناخته
سخنرانی حجت الاسلام مسعود عالی با موضوع "ابوطالب برگزیده‌ای ناشناخته"، سال 1400
ابوطالب شخصیتی بودند که در زمان غربت پیامبر و هنگامی که پیغمبر تنها بود و تعداد اندکی یار داشت، همواره حامی و پشتیبان پیغمبر بودند و اسلام را حمایت کردند. مخالفین ما و به خصوص وهابیت ابوطالب را مشرک دانسته اند و این مسئله از کم کاری ما شیعیان است که ایشان گمنام مانده اند. در روایات متعدد داریم که حضرت ابوطالب به اندازه یک چشم برهم زدن هم شرک نداشت. در روایتی از امام باقر علیه السلام داریم که ایشان می فرمایند: «اگر ایمان ابوطالب را در یک کفه ترازو بگذارند و ایمان همه انسانها را در کفه دیگر ترازو بگذارند، ایمان ابوطالب سنگین تر است.» در حدیثی دیگر امام رضا علیه السلام می فرمایند: «کسی که اعتقاد به ایمان ابوطالب نداشته باشد، مومن نیست.» ابوطالب از اوصیای حضرت ابراهیم بودند و به نوعی خودشان پیغمبر بودند و از جانشینان حضرت ابراهیم نبی بودند و آخرین وصی ایشان بودند که ودایع نبوت را به حضرت محمد (ص) رساندند. بنابراین مطلب، از روایات ما فهمیده می‌شود که ابوطالب از اوصیاء حضرت ابراهیم بودند. زمانی که عبدالمطلب از دنیا رفتند دیگر کفالت پیغمبر را ابوطالب به عهده گرفتند و حدود 42 سال جناب ابوطالب، سرپرستی حضرت محمد (ص) را عهده دار بودند و در کودکی پیغمبر را پرورش دادند. شاید بتوان گفت ایشان بزرگترین حامی پیغمبر بوده است. ایشان ایمان خودشان را پنهان می‌کردند و به نحوی تقیه می‌کردند تا بتوانند میان مشرکین هم نفوذ کنند و نقشه‌های آنان را علیه پیغمبر خنثی کنند. شاید بتوان گفت اگر ابوطالب و فرزندش علی بن ابیطالب نبودند اسلامی برپا نمی شد.
ابوطالب شخصیتی بودند که در زمان غربت پیامبر و هنگامی که پیغمبر تنها بود و تعداد اندکی یار داشت، همواره حامی و پشتیبان پیغمبر بودند و اسلام را حمایت کردند. مخالفین ما و به خصوص وهابیت ابوطالب را مشرک دانسته اند و این مسئله از کم کاری ما شیعیان است که ایشان گمنام مانده اند. در روایات متعدد داریم که حضرت ابوطالب به اندازه یک چشم برهم زدن هم شرک نداشت. در روایتی از امام باقر علیه السلام داریم که ایشان می فرمایند: «اگر ایمان ابوطالب را در یک کفه ترازو بگذارند و ایمان همه انسانها را در کفه دیگر ترازو بگذارند، ایمان ابوطالب سنگین تر است.» در حدیثی دیگر امام رضا علیه السلام می فرمایند: «کسی که اعتقاد به ایمان ابوطالب نداشته باشد، مومن نیست.» ابوطالب از اوصیای حضرت ابراهیم بودند و به نوعی خودشان پیغمبر بودند و از جانشینان حضرت ابراهیم نبی بودند و آخرین وصی ایشان بودند که ودایع نبوت را به حضرت محمد (ص) رساندند. بنابراین مطلب، از روایات ما فهمیده می‌شود که ابوطالب از اوصیاء حضرت ابراهیم بودند. زمانی که عبدالمطلب از دنیا رفتند دیگر کفالت پیغمبر را ابوطالب به عهده گرفتند و حدود 42 سال جناب ابوطالب، سرپرستی حضرت محمد (ص) را عهده دار بودند و در کودکی پیغمبر را پرورش دادند. شاید بتوان گفت ایشان بزرگترین حامی پیغمبر بوده است. ایشان ایمان خودشان را پنهان می‌کردند و به نحوی تقیه می‌کردند تا بتوانند میان مشرکین هم نفوذ کنند و نقشه‌های آنان را علیه پیغمبر خنثی کنند. شاید بتوان گفت اگر ابوطالب و فرزندش علی بن ابیطالب نبودند اسلامی برپا نمی شد.
کاربر مهمان