display result search
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «مراقباتی از ماه رجب»، سال 1404
امشب شب اول ماه رجب الحرام است و این شب اول ما را دارد وارد یک مرحله دیگری از عالم میکند. چند تا نکته از کتاب المراقبات در رابطه با ماه رجب خدمت دوستان عرض بکنیم. یکی از نکاتی که اول همه در این ماه به چشم انسان میخورد این است که عنوان ماه حرام در این ماه یک عنوان ویژهای است که کانه این اولین ماهی که در اینجا به عنوان ماه حرام محقق میشود با توجه به اینکه مرحوم آیت الله قاضی هم فرمودند که همان جوری که مکانهای حرام مثل کعبه داریم، مسجدالحرام و بعضی جاها اینجا هم ماههای حرام هم زماناً ایامی هستند که قرقگاه الهی هستند. یعنی زمانها مثل مکانها قرقگاه الهی داریم. این قرقگاه خیلی تعبیر بلندی است. یعنی در اونجا اغیار راه ندارند. لذا توجه به غیر نباید باشد به این نسبت هر توجه به غیری به نحوی معصیت محسوب میشود. لذا همان جوری که در ایام احرام انسان باید یک سری تکالیف جدیدی برای خودش که قرار دادند و رعایت کنند در ماههای حرام هم اختیاراً برای خودش یک تکالیف جدیدی را قرار بدهد و اون تکالیفی را که انجام میداده سنگینتر انجام بدهد، قویتر انجام بدهد. یعنی اگر انسان نماز شب را انجام میداد تو این ایام یک خورده مسئله را چربتر کند، یک خورده پررنگتر کند. اگر نمازهایش را به وقت میخواند یک خورده دقت بیشتری بکند. منتها نکته اساسی این است که انسان مبتلای به معصیت در این ماه نشود. یعنی معصیت در این ماه جنگ با خداست.
در ماههای دیگر هم انسان در مقابل خدا قیام کرده وقتی معصیت میکند. اما در ماه حرام یک نگاه ویژه است. یک توجه ویژه است و یک جنگ ویژه است که ان وقت اگر انسان به معصیتی مبتلا بشود. اولین چیزی که در انجا مورد خدشه قرار میگیرد فطرت انسان است. فطرت انسان مورد هجوم قرار میگیرد و لذا فطرت چون حقیقت ولی الهی است در وجود ما که ان ظهور ولی الله در وجود ما فطرت ماست.
امشب شب اول ماه رجب الحرام است و این شب اول ما را دارد وارد یک مرحله دیگری از عالم میکند. چند تا نکته از کتاب المراقبات در رابطه با ماه رجب خدمت دوستان عرض بکنیم. یکی از نکاتی که اول همه در این ماه به چشم انسان میخورد این است که عنوان ماه حرام در این ماه یک عنوان ویژهای است که کانه این اولین ماهی که در اینجا به عنوان ماه حرام محقق میشود با توجه به اینکه مرحوم آیت الله قاضی هم فرمودند که همان جوری که مکانهای حرام مثل کعبه داریم، مسجدالحرام و بعضی جاها اینجا هم ماههای حرام هم زماناً ایامی هستند که قرقگاه الهی هستند. یعنی زمانها مثل مکانها قرقگاه الهی داریم. این قرقگاه خیلی تعبیر بلندی است. یعنی در اونجا اغیار راه ندارند. لذا توجه به غیر نباید باشد به این نسبت هر توجه به غیری به نحوی معصیت محسوب میشود. لذا همان جوری که در ایام احرام انسان باید یک سری تکالیف جدیدی برای خودش که قرار دادند و رعایت کنند در ماههای حرام هم اختیاراً برای خودش یک تکالیف جدیدی را قرار بدهد و اون تکالیفی را که انجام میداده سنگینتر انجام بدهد، قویتر انجام بدهد. یعنی اگر انسان نماز شب را انجام میداد تو این ایام یک خورده مسئله را چربتر کند، یک خورده پررنگتر کند. اگر نمازهایش را به وقت میخواند یک خورده دقت بیشتری بکند. منتها نکته اساسی این است که انسان مبتلای به معصیت در این ماه نشود. یعنی معصیت در این ماه جنگ با خداست.
در ماههای دیگر هم انسان در مقابل خدا قیام کرده وقتی معصیت میکند. اما در ماه حرام یک نگاه ویژه است. یک توجه ویژه است و یک جنگ ویژه است که ان وقت اگر انسان به معصیتی مبتلا بشود. اولین چیزی که در انجا مورد خدشه قرار میگیرد فطرت انسان است. فطرت انسان مورد هجوم قرار میگیرد و لذا فطرت چون حقیقت ولی الهی است در وجود ما که ان ظهور ولی الله در وجود ما فطرت ماست.
تاکنون نظری ثبت نشده است