display result search
- 171
- 1000
- 1000
- 1000
إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا، جلسه بیست و دوم
سخنرانی حجت الاسلام محمد رضا عابدینی با موضوع «إِنَّا فَتَحْنَا لَکَ فَتْحًا مُبِینًا»، جلسه بیست و دوم: عطایای خداوند به مومنین، سال 1403
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
لِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَ یُکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ کَانَ ذٰلِکَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِیماً
بعد از اینکه خدای سبحان در این سوره مبارکه چهار عطای خودش را به پیغمبر اکرم عنایت فرمودند که اولین عطای ایشان بعد از اینکه بیان کردند انا فتحنا لک فتحا مبینا، اولین عطا به دنبال این فتح لیغفر لک الله ما تقدم من ذنبک و ما تأخر بود. غفران و پوشیده شدن گناهانی که در نظر مشرکان گناه محسوب می‌شد که کوتاهی‌های پیغمبر می‌دیدند در نزد آن‌ها، همه آن‌ها تبدیل به یک عظمت شد.
دومی‌اش و یتم نعمته علیک بود که تمامیت نعمت بر وجود پیغمبر بود که عرض کردیم بشارتی بود بر تمامیتی که در نهایت در غدیر محقق می‌شود که الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی. آنجا اتممت به نحو ماضی می‌آید که نشان بدهد تمام شد. اینجا یتم مضارع است، ولی آنجا ماضی آمده است. اینجا وعده در آینده است، آنجا تحقق در آن زمان است. و به دنبالش فرمودند و یهدیک صراطا مستقیما. خدای سبحان صراط مستقیم را برای شما روزی قرار داد که گفتگو راجع بهش صورت گرفت.
و ینصرک الله نصرا عزیزا. نصیر عزیز و کمیابی که سابقه نداشته و شاید کم نظیر در آینده هم باشد، خدای سبحان این نصر را برای پیغمبر روزی کردند.
این چهار عطا مربوط به پیغمبر اکرم بود. بعد اینجا دارد که از این آیه به بعد عطایایی است که خدا به مومنین عطا می‌کند. یکی این بود که هو الذی انزل السکینة فی قلوب المومنین. یعنی در قبال آنچه خدای سبحان روزی پیغمبر اکرم کرد، چهار عطای او، چهار عطا هم به مومنین عنایت می‌کند چقدر زیبا است. چهار عطا به پیغمبر اکرم و چهار عطا به مومنین. که البته آن چهار عطایی که به پیغمبر اکرم هم عنایت شد، برای مومنین بود و در راستا و مسیر کمال برای مومنین بود. اما این چهارتا را مستقیم به مومنین وعده می‌دهد.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ
لِیُدْخِلَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِینَ فِیهَا وَ یُکَفِّرَ عَنْهُمْ سَیِّئَاتِهِمْ وَ کَانَ ذٰلِکَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِیماً
بعد از اینکه خدای سبحان در این سوره مبارکه چهار عطای خودش را به پیغمبر اکرم عنایت فرمودند که اولین عطای ایشان بعد از اینکه بیان کردند انا فتحنا لک فتحا مبینا، اولین عطا به دنبال این فتح لیغفر لک الله ما تقدم من ذنبک و ما تأخر بود. غفران و پوشیده شدن گناهانی که در نظر مشرکان گناه محسوب می‌شد که کوتاهی‌های پیغمبر می‌دیدند در نزد آن‌ها، همه آن‌ها تبدیل به یک عظمت شد.
دومی‌اش و یتم نعمته علیک بود که تمامیت نعمت بر وجود پیغمبر بود که عرض کردیم بشارتی بود بر تمامیتی که در نهایت در غدیر محقق می‌شود که الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی. آنجا اتممت به نحو ماضی می‌آید که نشان بدهد تمام شد. اینجا یتم مضارع است، ولی آنجا ماضی آمده است. اینجا وعده در آینده است، آنجا تحقق در آن زمان است. و به دنبالش فرمودند و یهدیک صراطا مستقیما. خدای سبحان صراط مستقیم را برای شما روزی قرار داد که گفتگو راجع بهش صورت گرفت.
و ینصرک الله نصرا عزیزا. نصیر عزیز و کمیابی که سابقه نداشته و شاید کم نظیر در آینده هم باشد، خدای سبحان این نصر را برای پیغمبر روزی کردند.
این چهار عطا مربوط به پیغمبر اکرم بود. بعد اینجا دارد که از این آیه به بعد عطایایی است که خدا به مومنین عطا می‌کند. یکی این بود که هو الذی انزل السکینة فی قلوب المومنین. یعنی در قبال آنچه خدای سبحان روزی پیغمبر اکرم کرد، چهار عطای او، چهار عطا هم به مومنین عنایت می‌کند چقدر زیبا است. چهار عطا به پیغمبر اکرم و چهار عطا به مومنین. که البته آن چهار عطایی که به پیغمبر اکرم هم عنایت شد، برای مومنین بود و در راستا و مسیر کمال برای مومنین بود. اما این چهارتا را مستقیم به مومنین وعده می‌دهد.
تاکنون نظری ثبت نشده است