display result search
سخنرانی استاد رحیم پور ازغدی با موضوع «الهیات بدن و فلسفه سلامت»؛ رویکرد اسلامی به زندگی و بهداشت، دانشگاه علوم‌پزشکی، سال 1396
راجع به بحث تراریخته چند بحث مطرح است. باید نه راجع به این موضوع ساده انگاری و ساده لوحی کرد؛ و نه باید بیش از اندازه به این موضوع ابعاد پیچیده ای داد.
هر دستاورد علمی که بشر موفق به آن شود، این در مقابل خلقت الهی نیست؛ بنابراین رقابتی بین انسان و خداوند نداریم زیرا خود انسان مخلوق خداوند است. انسان به هر سطح علمی و عملی برسد، شمه کوچکی از آیات الهی است.
در تصادم بین چند علت در عالم ماده، آن علتی که قوی تر است عمل می کند؛ و هر کدام از علت ها عمل کنند، قانون علیت نقض نمی شود. گاهی این تصادم بین یک علت طبیعی و یک علت ماوراء الطبیعی رخ می دهد؛ مانند یک بیماری که طبق عادت باید از بین ببرد؛ یک دارویی یا یک دعا و صدقه ای مانع عمل کردن آن می شود.
هم علل مادی و هم علل معنوی الهی هستند. هرکدام از این دو قسم ممکن است در مواردی تاثیر گذارتر از دیگری باشند. بنابراین حتی خلقت انسان در آزمایشگاه توسط سلول های بنیادی در آینده معلول خداوند است و سنت الهی با آن نقض نمی شود. مانند کشاورزی که دانه در داخل خاک قرار می دهد ولی آن وجودی که مدیریت این علیت را عهده دار است و خلق می کند خداوند است – نه کشاورز.
علوم تجربیِ سکولار فقط به علل مادی توجه می کند و توانسته است به بخش کمی از کنش و واکنش ها پی ببرد؛ در حالی که بخش اعظمی از انسانیت انسان در زیر میکروسکوپ دیده نمی شود.
طب گیاهی، طب سنتی و طب اسلامی بایستی از هم تفکیک داده شود و لو اینکه با یکدیگر تداخل و ارتباط دارد. طب سنتی انواع و اقسام داشته است و ریشه در طب قبل از اسلام دارد. طب گیاهی یعنی طبی که از طبیعت گرفته شده است. طب اسلامی یعنی از همه منابع معرفتی، قوا و امکانات برای حفظ سلامت و قدرت بشر استفاده کنیم تا بشر بتواند به زندگی متعادلی برسد و به هدف و فلسفه مادی و معنوی زندگی خود برسد.
سلامت و بهداشت انسان در اسلام فوق العاده مهم است. در انسان روح و بدن جدا نیستند و بر یکدیگر اثر متقابل دارند. وضعیت بدن بر اخلاق تاثیر می گذارد. رژیم غذایی هم در بهداشت بدن و هم در بهداشت معنوی تاثیر گذار است.
پیامبر (ص) فرمودند: «تمام بیماری ها قابل علاج است. بروید و آن را پیدا کنید.» این یعنی پژوهش در عرصه پزشکی خط پایان ندارد. بخشی از درمان ها را اهل بیت (ع) به بشر منتقل کردند. کشف بسیاری از کشفیات و ابداعات در حوزه صنایع و علوم تجربی بوسیله تجربه نبوده است و بواسطه جرقه فکری و الهام بوده است. بخش مهمی از علوم تجربی، صنایع و تکنولوژی هم منشأ وحیانی دارد.
منابع علوم اسلامی مانند پزشکی اسلامی سه چیز است: 1. تجربه و علم تجربی 2. عقل و اندیشیدن 3. موارد شهودی (حدس و جرقه فکری). ولی منبع علوم تجربی سکولار فقط تجربه است. طب اسلامی ممزوجی از طب گیاهی و طب صنعتی است.
اگر در سند یا دلالت روایات پزشکی اسلامی خدشه کنیم، حداقل می توانیم موارد و توصیه های روایات طب اسلامی را مورد آزمایش قرار دهیم تا اثرگذاری آن ها اثبات یا نفی شود.
راجع به بحث تراریخته چند بحث مطرح است. باید نه راجع به این موضوع ساده انگاری و ساده لوحی کرد؛ و نه باید بیش از اندازه به این موضوع ابعاد پیچیده ای داد.
هر دستاورد علمی که بشر موفق به آن شود، این در مقابل خلقت الهی نیست؛ بنابراین رقابتی بین انسان و خداوند نداریم زیرا خود انسان مخلوق خداوند است. انسان به هر سطح علمی و عملی برسد، شمه کوچکی از آیات الهی است.
در تصادم بین چند علت در عالم ماده، آن علتی که قوی تر است عمل می کند؛ و هر کدام از علت ها عمل کنند، قانون علیت نقض نمی شود. گاهی این تصادم بین یک علت طبیعی و یک علت ماوراء الطبیعی رخ می دهد؛ مانند یک بیماری که طبق عادت باید از بین ببرد؛ یک دارویی یا یک دعا و صدقه ای مانع عمل کردن آن می شود.
هم علل مادی و هم علل معنوی الهی هستند. هرکدام از این دو قسم ممکن است در مواردی تاثیر گذارتر از دیگری باشند. بنابراین حتی خلقت انسان در آزمایشگاه توسط سلول های بنیادی در آینده معلول خداوند است و سنت الهی با آن نقض نمی شود. مانند کشاورزی که دانه در داخل خاک قرار می دهد ولی آن وجودی که مدیریت این علیت را عهده دار است و خلق می کند خداوند است – نه کشاورز.
علوم تجربیِ سکولار فقط به علل مادی توجه می کند و توانسته است به بخش کمی از کنش و واکنش ها پی ببرد؛ در حالی که بخش اعظمی از انسانیت انسان در زیر میکروسکوپ دیده نمی شود.
طب گیاهی، طب سنتی و طب اسلامی بایستی از هم تفکیک داده شود و لو اینکه با یکدیگر تداخل و ارتباط دارد. طب سنتی انواع و اقسام داشته است و ریشه در طب قبل از اسلام دارد. طب گیاهی یعنی طبی که از طبیعت گرفته شده است. طب اسلامی یعنی از همه منابع معرفتی، قوا و امکانات برای حفظ سلامت و قدرت بشر استفاده کنیم تا بشر بتواند به زندگی متعادلی برسد و به هدف و فلسفه مادی و معنوی زندگی خود برسد.
سلامت و بهداشت انسان در اسلام فوق العاده مهم است. در انسان روح و بدن جدا نیستند و بر یکدیگر اثر متقابل دارند. وضعیت بدن بر اخلاق تاثیر می گذارد. رژیم غذایی هم در بهداشت بدن و هم در بهداشت معنوی تاثیر گذار است.
پیامبر (ص) فرمودند: «تمام بیماری ها قابل علاج است. بروید و آن را پیدا کنید.» این یعنی پژوهش در عرصه پزشکی خط پایان ندارد. بخشی از درمان ها را اهل بیت (ع) به بشر منتقل کردند. کشف بسیاری از کشفیات و ابداعات در حوزه صنایع و علوم تجربی بوسیله تجربه نبوده است و بواسطه جرقه فکری و الهام بوده است. بخش مهمی از علوم تجربی، صنایع و تکنولوژی هم منشأ وحیانی دارد.
منابع علوم اسلامی مانند پزشکی اسلامی سه چیز است: 1. تجربه و علم تجربی 2. عقل و اندیشیدن 3. موارد شهودی (حدس و جرقه فکری). ولی منبع علوم تجربی سکولار فقط تجربه است. طب اسلامی ممزوجی از طب گیاهی و طب صنعتی است.
اگر در سند یا دلالت روایات پزشکی اسلامی خدشه کنیم، حداقل می توانیم موارد و توصیه های روایات طب اسلامی را مورد آزمایش قرار دهیم تا اثرگذاری آن ها اثبات یا نفی شود.
تاکنون نظری ثبت نشده است