- 3467
- 1000
- 1000
- 1000
حکمت هایی از نهج البلاغه - ویژه ی شب هشتم فاطمیه اول 1398
سخنرانی حجت الاسلام و المسلمین سید عبدالله فاطمی نیا با موضوع حکمت هایی از نهج البلاغه - ویژه ی شب هشتم فاطمیه اول 1398
امام علی (ع) در حکمت صدوهفده از کتاب پرفیض نهج البلاغه می فرمایند که: در میان انسان ها کسانی هستند که به خاطر استداراج مورد احسان خداوند قرار می گیرند. استدراج در اینجا به این مفهوم اشاره می کند که برخی از گناهکاران با نعمت زیاد از سوی خداوند امتحان می شوند و این سخت ترین نوع ابتلاست. خداوند به این افراد مهلت می دهد که گناه کنند و این افراد مستدرج نامیده می شوند.
امام صادق (ع) می فرمایند که: اگر می خواهید بدانید که نعمتی که به شما می رسد به خاطر استدراج است یا خیر، باید در زمان رسیدن نعمت به خود توجه کنید. اگر منعم را به یاد آوردید و نعمت را از او دانستید، مستدرج نیستید. این نشان می دهد که همه ی خیرات از سوی خداوند است و غیر از این خطاست. در قرآن کریم بارها آمده که خداوند برخی را دچار گمراهی می کند و مستدرجان نمونه ای از این افراد هستند. اضلال و استدراج در قرآن به معنای قطع مدد است.
امام در ادامه ی خطبه به موضوع غرور اشاره می کنند و کسانی که چون خداوند عیوبشان را پوشانده، فکر می کنند خطایی ندارند و به همین سبب به خود مغرور می شوند و افرادی نیز فریفته می شوند به گفتار نیکی که در مورد آنها وجود دارد. اما در این میان بالاترین ابتلا همان استدراج است.
امام علی (ع) در حکمت صدوهفده از کتاب پرفیض نهج البلاغه می فرمایند که: در میان انسان ها کسانی هستند که به خاطر استداراج مورد احسان خداوند قرار می گیرند. استدراج در اینجا به این مفهوم اشاره می کند که برخی از گناهکاران با نعمت زیاد از سوی خداوند امتحان می شوند و این سخت ترین نوع ابتلاست. خداوند به این افراد مهلت می دهد که گناه کنند و این افراد مستدرج نامیده می شوند.
امام صادق (ع) می فرمایند که: اگر می خواهید بدانید که نعمتی که به شما می رسد به خاطر استدراج است یا خیر، باید در زمان رسیدن نعمت به خود توجه کنید. اگر منعم را به یاد آوردید و نعمت را از او دانستید، مستدرج نیستید. این نشان می دهد که همه ی خیرات از سوی خداوند است و غیر از این خطاست. در قرآن کریم بارها آمده که خداوند برخی را دچار گمراهی می کند و مستدرجان نمونه ای از این افراد هستند. اضلال و استدراج در قرآن به معنای قطع مدد است.
امام در ادامه ی خطبه به موضوع غرور اشاره می کنند و کسانی که چون خداوند عیوبشان را پوشانده، فکر می کنند خطایی ندارند و به همین سبب به خود مغرور می شوند و افرادی نیز فریفته می شوند به گفتار نیکی که در مورد آنها وجود دارد. اما در این میان بالاترین ابتلا همان استدراج است.
کاربر مهمان