display result search
- 2736
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 115 و 116 سوره طه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره طه- آیه 115 و 116
وَلَقَدْ عَهِدْنَآ إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِىَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَآئِکَةِ اسْجُدُواْ لِآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى
ترجمه
و به تحقیق، پیش از این با آدم پیمان بستیم، امّا او فراموش کرد و ما عزم استوارى براى او نیافتیم.
و زمانى که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید، پس همگى سجده کردند، مگر ابلیس که سرپیچى و امتناع کرد.
این ششمین مرتبه اى است که از آغاز قرآن تاکنون به داستان آدم و ابلیس برمى خوریم، قبلاً نیز در سوره هاى بقره، اعراف، حجر، اسراء و کهف در این مورد اشاراتى شده بود.
مراد از عهد و پیمان، همان فرمانِ نخوردن از گیاه مخصوص است و مراد از نسیان، دقّت نکردن در انجام فرمان، وگرنه فراموشى مطلق، عتاب و انتقاد ندارد. منظور از «عزم»، اراده محکم در برابر وسوسه هاى ابلیس است.
امام کاظم (ع) فرمود: فرمان سجده و نافرمانى ابلیس، نوعى تسلّى و دلدارى پیامبر اسلام است که اگر به فرمان تو عمل نشد نگران نباش که ابلیس فرمان مرا نیز اطاعت نکرد.
پیام ها
1- خداوند، بشر را به حال خود رها نکرده است. «عهدنا الى آدم»
2- انسان موجودى است که به طور طبیعى در معرض خطر افراط و تفریط قرار دارد، مگر آنکه خداوند انسان را حفظ نماید. «لا تعجل - فنسى»
3- عزم بر انجام تکالیف الهى، لازم است. «لم نجد له عزما»
4- از عوامل مهم انحراف انسان، یکى غفلت از کرامت و مقام انسانیّت و دیگرى غفلت از دشمن درونى و بیرونى است که قرآن بارها بر آن هشدار داده است. «و اذقلنا»
5 - سجده فرشتگان بر آدم، به دستور خداوند بر کرامت هاى والاى آدم و نشانه برترى او بر آنها بود وگرنه ابلیس نمى گفت: «انَا خیر منه» «اسجدوا لآدم»
6- فرشتگان در انجام مأموریت الهى، لحظه اى درنگ نمى کنند. «فسجدوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قر
وَلَقَدْ عَهِدْنَآ إِلَى آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِىَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْماً
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَآئِکَةِ اسْجُدُواْ لِآدَمَ فَسَجَدُواْ إِلَّا إِبْلِیسَ أَبَى
ترجمه
و به تحقیق، پیش از این با آدم پیمان بستیم، امّا او فراموش کرد و ما عزم استوارى براى او نیافتیم.
و زمانى که به فرشتگان گفتیم: براى آدم سجده کنید، پس همگى سجده کردند، مگر ابلیس که سرپیچى و امتناع کرد.
این ششمین مرتبه اى است که از آغاز قرآن تاکنون به داستان آدم و ابلیس برمى خوریم، قبلاً نیز در سوره هاى بقره، اعراف، حجر، اسراء و کهف در این مورد اشاراتى شده بود.
مراد از عهد و پیمان، همان فرمانِ نخوردن از گیاه مخصوص است و مراد از نسیان، دقّت نکردن در انجام فرمان، وگرنه فراموشى مطلق، عتاب و انتقاد ندارد. منظور از «عزم»، اراده محکم در برابر وسوسه هاى ابلیس است.
امام کاظم (ع) فرمود: فرمان سجده و نافرمانى ابلیس، نوعى تسلّى و دلدارى پیامبر اسلام است که اگر به فرمان تو عمل نشد نگران نباش که ابلیس فرمان مرا نیز اطاعت نکرد.
پیام ها
1- خداوند، بشر را به حال خود رها نکرده است. «عهدنا الى آدم»
2- انسان موجودى است که به طور طبیعى در معرض خطر افراط و تفریط قرار دارد، مگر آنکه خداوند انسان را حفظ نماید. «لا تعجل - فنسى»
3- عزم بر انجام تکالیف الهى، لازم است. «لم نجد له عزما»
4- از عوامل مهم انحراف انسان، یکى غفلت از کرامت و مقام انسانیّت و دیگرى غفلت از دشمن درونى و بیرونى است که قرآن بارها بر آن هشدار داده است. «و اذقلنا»
5 - سجده فرشتگان بر آدم، به دستور خداوند بر کرامت هاى والاى آدم و نشانه برترى او بر آنها بود وگرنه ابلیس نمى گفت: «انَا خیر منه» «اسجدوا لآدم»
6- فرشتگان در انجام مأموریت الهى، لحظه اى درنگ نمى کنند. «فسجدوا»
منبع: پایگاه درس هایی از قر
تاکنون نظری ثبت نشده است