display result search
- 3534
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 87 و 88 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 87 و 88
قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَاباً نُّکْراً
وَأَمَّا مَنْ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَلِحاً فَلَهُ جَزَآءً الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْراً
ترجمه
(ذوالقرنین) گفت: امّا هر کس ستم کند، او را عذاب خواهیم کرد، سپس به سوى پروردگارش باز گردانده مى شود، او هم وى را به سختى عذاب مى کند.
و امّا هر کس ایمان آورده و عمل شایسته انجام دهد، پس پاداش بهتر براى اوست و براى او از سوى خود، آسانى مقرّر خواهیم داد.
پیام ها
1- کفر و شرک، ظلم است. در مقابل ایمان، به جاى شرک، ظلم به کار رفته است «امّا مَن ظَلَم... امّا من آمن»
2- حکومت اسلامى حقّ دارد با مشرکان برخوردى تند داشته باشد. «مَن ظَلَم فسوف نُعذّبه»
3- ذوالقرنین به امید توبه ستمگران بود و لذا در کیفر آنان شتابى نکرد. «مَن ظَلم فسوف نُعذّبه»
4- عذاب دنیا، مانع کیفر آخرت نیست. «نُعذّبه، فیُعذّبه»
5 - کیفر دنیوى، شناخته شده و معلوم است، ولى عذاب آخرت ناشناخته است. «عذاباً نُکرا»
6- با نیکان و بدان نباید یکسان برخورد کرد، چه از موضع فرد، چه حکومت. «امّا مَن ظلم ... امّا مَن آمن»
7- ذوالقرنین، مجرى دستورهاى الهى بود. در آیه قبل به او سفارش برخورد نیکو شد: «تتخّذ فیهم حسناً» و در اینجا فرمود: «فله جزاءً الحسنى»
8 - رهبران الهى باید با قوانین آسان بر مردم، حکومت کنند. «سنقول له من أمرنا یُسراً»
9- برخورد شدید با ستمگران و نرمش با مؤمنان، شیوه رهبران الهى است. «عذاباً نُکراً... أمرنا یُسراً»
10- وظیفه رهبر و حاکم الهى، اجراى عدالت و مبارزه با ظلم و آسان کردن مقرّرات اجتماعى است. «عذاباً نُکراً... أمرنا یُسرا»
11- در تشویق و پاداش سرعت بگیرید، ولى در کیفر و عذاب عجله نکنید. حرف «سین» در «سنقول» نشانه تسریع و حرف «سوف» نشانه تأخیر است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَ أَمَّا مَنْ ظَلَمَ فَسَوْفَ نُعَذِّبُهُ ثُمَّ یُرَدُّ إِلَى رَبِّهِ فَیُعَذِّبُهُ عَذَاباً نُّکْراً
وَأَمَّا مَنْ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَلِحاً فَلَهُ جَزَآءً الْحُسْنَى وَسَنَقُولُ لَهُ مِنْ أَمْرِنَا یُسْراً
ترجمه
(ذوالقرنین) گفت: امّا هر کس ستم کند، او را عذاب خواهیم کرد، سپس به سوى پروردگارش باز گردانده مى شود، او هم وى را به سختى عذاب مى کند.
و امّا هر کس ایمان آورده و عمل شایسته انجام دهد، پس پاداش بهتر براى اوست و براى او از سوى خود، آسانى مقرّر خواهیم داد.
پیام ها
1- کفر و شرک، ظلم است. در مقابل ایمان، به جاى شرک، ظلم به کار رفته است «امّا مَن ظَلَم... امّا من آمن»
2- حکومت اسلامى حقّ دارد با مشرکان برخوردى تند داشته باشد. «مَن ظَلَم فسوف نُعذّبه»
3- ذوالقرنین به امید توبه ستمگران بود و لذا در کیفر آنان شتابى نکرد. «مَن ظَلم فسوف نُعذّبه»
4- عذاب دنیا، مانع کیفر آخرت نیست. «نُعذّبه، فیُعذّبه»
5 - کیفر دنیوى، شناخته شده و معلوم است، ولى عذاب آخرت ناشناخته است. «عذاباً نُکرا»
6- با نیکان و بدان نباید یکسان برخورد کرد، چه از موضع فرد، چه حکومت. «امّا مَن ظلم ... امّا مَن آمن»
7- ذوالقرنین، مجرى دستورهاى الهى بود. در آیه قبل به او سفارش برخورد نیکو شد: «تتخّذ فیهم حسناً» و در اینجا فرمود: «فله جزاءً الحسنى»
8 - رهبران الهى باید با قوانین آسان بر مردم، حکومت کنند. «سنقول له من أمرنا یُسراً»
9- برخورد شدید با ستمگران و نرمش با مؤمنان، شیوه رهبران الهى است. «عذاباً نُکراً... أمرنا یُسراً»
10- وظیفه رهبر و حاکم الهى، اجراى عدالت و مبارزه با ظلم و آسان کردن مقرّرات اجتماعى است. «عذاباً نُکراً... أمرنا یُسرا»
11- در تشویق و پاداش سرعت بگیرید، ولى در کیفر و عذاب عجله نکنید. حرف «سین» در «سنقول» نشانه تسریع و حرف «سوف» نشانه تأخیر است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است