display result search
- 2440
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 32 سوره انفال
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انفال - آیه 32
وَ إِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن کَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَآءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
ترجمه
و (به یاد آور) زمانى که مخالفان (دست به دعا برداشته) گفتند: خدایا! اگر این (اسلام و قرآن) همان حقِّ از جانب تو است، پس بر ما از آسمان سنگهایى بباران یا عذابى دردناک براى ما بیاور.
اینگونه نفرینها، یا از شدّت تعصّب و لجاجت است، یا براى عوام فریبى است. بر خود نفرین مىکنند تا مردم سادهدل احساس کنند که آنان حقّ هستند و اسلام، باطل است.
پس از تعیین حضرت على (ع) به امامت از سوى پیامبر اکرم که به فرمان خداوند در غدیر خم انجام شد و حضرت فرمودند: «مَن کنت مولاه فهذا علىّ مولاه»، نعمانبن حارث که از منافقان بود، نزد پیامبر آمده و گفت: ما را به توحید، نبوّت، جهاد، حج، روزه، نماز و زکات، دستور دادى پذیرفتیم، حالا هم این جوان را امام ما قرار داده اى؟! پیامبر فرمود: به فرمان خدا بود.
او از شدّت ناراحتى به خود نفرین کرد و در نفرین، از همین آیه اقتباس کرد. امّا هنوز چند قدمى برنداشته بود که سنگى از آسمان بر سر او فرود آمد و او را به هلاکت رساند و آیات اوّل سوره معارج نازل گردید. «سئل سائل بعذاب واقع»
پیام ها
1- گاهى تقدّس نمایى و سوگند یادکردن، از حربه هاى دشمن براى فریب مؤمنان است. «الّلهم...»
2- عناد و لجاجت، انسان را تا مرز رضایت به نابودى خویش پیش مىبرد. «فامطر علینا حجارة...»
3- برخى از مخالفان پیامبر، به خدا و تأثیر او در هستى و اثر داشتن دعا معتقد بودند. «الّلهم ان کان... امطر علینا... او ائتنا...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَ إِذْ قَالُواْ اللَّهُمَّ إِن کَانَ هَذَا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِندِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنَا حِجَارَةً مِّنَ السَّمَآءِ أَوِ ائْتِنَا بِعَذَابٍ أَلِیمٍ
ترجمه
و (به یاد آور) زمانى که مخالفان (دست به دعا برداشته) گفتند: خدایا! اگر این (اسلام و قرآن) همان حقِّ از جانب تو است، پس بر ما از آسمان سنگهایى بباران یا عذابى دردناک براى ما بیاور.
اینگونه نفرینها، یا از شدّت تعصّب و لجاجت است، یا براى عوام فریبى است. بر خود نفرین مىکنند تا مردم سادهدل احساس کنند که آنان حقّ هستند و اسلام، باطل است.
پس از تعیین حضرت على (ع) به امامت از سوى پیامبر اکرم که به فرمان خداوند در غدیر خم انجام شد و حضرت فرمودند: «مَن کنت مولاه فهذا علىّ مولاه»، نعمانبن حارث که از منافقان بود، نزد پیامبر آمده و گفت: ما را به توحید، نبوّت، جهاد، حج، روزه، نماز و زکات، دستور دادى پذیرفتیم، حالا هم این جوان را امام ما قرار داده اى؟! پیامبر فرمود: به فرمان خدا بود.
او از شدّت ناراحتى به خود نفرین کرد و در نفرین، از همین آیه اقتباس کرد. امّا هنوز چند قدمى برنداشته بود که سنگى از آسمان بر سر او فرود آمد و او را به هلاکت رساند و آیات اوّل سوره معارج نازل گردید. «سئل سائل بعذاب واقع»
پیام ها
1- گاهى تقدّس نمایى و سوگند یادکردن، از حربه هاى دشمن براى فریب مؤمنان است. «الّلهم...»
2- عناد و لجاجت، انسان را تا مرز رضایت به نابودى خویش پیش مىبرد. «فامطر علینا حجارة...»
3- برخى از مخالفان پیامبر، به خدا و تأثیر او در هستى و اثر داشتن دعا معتقد بودند. «الّلهم ان کان... امطر علینا... او ائتنا...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است