- 5582
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 205 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف- آیه 205
وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْأَصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَفِلِینَ
ترجمه
و پروردگارت را از روى خوف وتضرّع، آهسته و آرام در دل خود و در هر صبح و شام یاد کن و از غافلان مباش.
در آیه قبل، آداب تلاوت قرآن بیان شد و این آیه آداب ذکر و دعا مى باشد که باید با تضرّع و خشوع و بیم و امید همراه باشد.
کلمه «آصال» جمع «اصیل»، به معناى نزدیک غروب و شامگاهان و کلمه «غُدوّ» جمع «غدوة»، به طلوع فجر تا طلوع خورشید گفته مىشود.
بعضى گفته اند مراد از «ذکر» در این آیه، نمازهاى واجب در شبانه روز است. و از ابنعباس نقل شده که بر اساس این آیه، امام جماعت باید در نماز صبح و شب قرائتش با صداى بلند باشد به مقدارى که مأمومین بشنوند، نه زیادتر از آن.
پیام ها
1- پیامبران نیز باید پیوسته به یاد خدا باشند، تا چه رسد به دیگران. «واذکر ربّک»
2- قرآن، علاوه بر ذکر زبانى، ذکر قلبى و یاد درونى را هم مىستاید. «فى نفسک»
3- یاد خدا وقتى غفلتزدایى مىکند که بدون تظاهر و سر وصدا باشد، وگرنه خودش نوعى سرگرمى و غفلت مىشود. «تضرّعاً و خیفةً و دونالجهر»
4- ربوبیّت خداوند دائمى است، پس سزاوار است که یاد او هم پیوسته باشد. «واذکر ربّک... بالغدوّ و الاصال»
5 - آن ذکر و یادى بیمه کنندهى انسان است که عاشقانه و سوزناک و پیوسته و در هر صبح و شام باشد. «تضرّعاً... بالغدوّ و الاصال»
6- در آغاز هر روز و هنگام شروع به کار و تصمیمگیرى و در پایان هر روز و هنگام جمعبندى و نتیجهگیرى باید به یاد خدا بود. «بالغدوّ و الاصال»
7- آنان که هر صبح و شام، خدا را یاد نمىکنند، از غافلانند. « واذکر... ولاتکن من الغافلین»
وَاذْکُر رَّبَّکَ فِى نَفْسِکَ تَضَرُّعاً وَخِیفَةً وَدُونَ الْجَهْرِ مِنَ الْقَوْلِ بِالْغُدُوِّ وَالْأَصَالِ وَلَا تَکُن مِّنَ الْغَفِلِینَ
ترجمه
و پروردگارت را از روى خوف وتضرّع، آهسته و آرام در دل خود و در هر صبح و شام یاد کن و از غافلان مباش.
در آیه قبل، آداب تلاوت قرآن بیان شد و این آیه آداب ذکر و دعا مى باشد که باید با تضرّع و خشوع و بیم و امید همراه باشد.
کلمه «آصال» جمع «اصیل»، به معناى نزدیک غروب و شامگاهان و کلمه «غُدوّ» جمع «غدوة»، به طلوع فجر تا طلوع خورشید گفته مىشود.
بعضى گفته اند مراد از «ذکر» در این آیه، نمازهاى واجب در شبانه روز است. و از ابنعباس نقل شده که بر اساس این آیه، امام جماعت باید در نماز صبح و شب قرائتش با صداى بلند باشد به مقدارى که مأمومین بشنوند، نه زیادتر از آن.
پیام ها
1- پیامبران نیز باید پیوسته به یاد خدا باشند، تا چه رسد به دیگران. «واذکر ربّک»
2- قرآن، علاوه بر ذکر زبانى، ذکر قلبى و یاد درونى را هم مىستاید. «فى نفسک»
3- یاد خدا وقتى غفلتزدایى مىکند که بدون تظاهر و سر وصدا باشد، وگرنه خودش نوعى سرگرمى و غفلت مىشود. «تضرّعاً و خیفةً و دونالجهر»
4- ربوبیّت خداوند دائمى است، پس سزاوار است که یاد او هم پیوسته باشد. «واذکر ربّک... بالغدوّ و الاصال»
5 - آن ذکر و یادى بیمه کنندهى انسان است که عاشقانه و سوزناک و پیوسته و در هر صبح و شام باشد. «تضرّعاً... بالغدوّ و الاصال»
6- در آغاز هر روز و هنگام شروع به کار و تصمیمگیرى و در پایان هر روز و هنگام جمعبندى و نتیجهگیرى باید به یاد خدا بود. «بالغدوّ و الاصال»
7- آنان که هر صبح و شام، خدا را یاد نمىکنند، از غافلانند. « واذکر... ولاتکن من الغافلین»
تاکنون نظری ثبت نشده است