display result search
- 3087
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 161 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف- آیه 161
کلمهى «حطّة»، به معناى نزول چیزى از بالاست، (انحطاط هم از این ریشه است) و به مفهوم تقاضاى نزول رحمت و عفو الهى است.
فرمان این بود که بنىاسرائیل هنگام ورود به سرزمین مقدّس، با این کلمه از خداوند آمرزش بطلبند، ولى آنان از روى استهزا، کلمه را عوض کردند و گفتند: «حنطة».
مشابه این آیه، با تفاوتى اندک در سورهى بقره (آیات 58 و 59) نیز آمده است.
در روایات متعدّد، امامان معصوم علیهم السلام فرمودند: «نحن باب حطّتکم» باب حطّهى شما ماییم. یعنى اگر در مدار حکومت و ولایت ما وارد شوید، مورد لطف قرار مىگیرید.
بسیارى از مفسّران مراد از قریه را بیتالمقدّس دانستهاند.
سیر طبیعى آن است که ابتدا با آدابى که سفارش شده داخل شهر شده، سپس آن را مسکن قرار داده و آنگاه از غذاهاى آنجا بخورند، ولى در این آیه اوّل مسکن و غذا آمده، بعد توبه و مغفرت و ورود به شهر، شاید به خاطر آن که تأمین مسکن و غذا، زمینه و بسترى است که دستورات اخلاقى را بپذیرند.
306) تفسیر نمونه
307) تفسیر کنزالدقائق
پیام ها
1- داستان ورود بنى اسرائیل به بیت المقدّس، همراه با عذرخواهى از خداوند در برابر لجاجت ها و تغییر کلمات سفارش شده، داستانى عبرتآموز و قابل دقّت است. «و اذ»
2- براى آوارگان، مسکن مهم ترین مسئله است. (ابتدا از مسکن سخن به میان آمده است) «اُسکنوا هذه القریة»
3- بیت المقدّس، سرزمینى پر نعمت است. «کلوا منها حیث شئتم»
4- خداوند، همه نیازهاى مادّى و معنوى، دنیوى و اخروى بشر را تأمین مى کند و براى برخوردارى از نعمت هایى چون مسکن، غذا، عفو و لطف، دستور مى دهد که دعا و استغفار کنند و سجده نمایند. «اسکنوا... کلوا... قولوا حطّة»
5 - خداوند، با یک عذرخواهى و توبه خالصانه، «قولوا حطّة» گناهان بسیارى را مى بخشد. «نغفر لکم خطیئاتکم» چنانکه در دعا مى خوانیم: «یا مَن یقبل الیَسیر و یَعفو عن الکثیر» اى خدایى که کم را مى پذیرى و گناه زیاد را مى بخشایى.
6- براى دریافت لطف و آمرزش الهى، هم استغفار و دعا لازم است، هم عمل. «قولوا حطّة و ادخلوا الباب»
7- ورود به مکان هاى مقدّس، ادب و آداب ویژهاى دارد.«وادخلوا الباب سجّداً»
8 - باید میان نیکوکار و گنهکار، تفاوت باشد. وقتى خطاکاران بخشوده مى شوند، نیکوکاران هم از درجه و لطف بیشترى برخوردار مى گردند. «سنزید المحسنین»
9- در نظام مدیریّت و تشویق دیگران، باید همواره نیکوکاران را امتیاز داد. «سنزید المحسنین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کلمهى «حطّة»، به معناى نزول چیزى از بالاست، (انحطاط هم از این ریشه است) و به مفهوم تقاضاى نزول رحمت و عفو الهى است.
فرمان این بود که بنىاسرائیل هنگام ورود به سرزمین مقدّس، با این کلمه از خداوند آمرزش بطلبند، ولى آنان از روى استهزا، کلمه را عوض کردند و گفتند: «حنطة».
مشابه این آیه، با تفاوتى اندک در سورهى بقره (آیات 58 و 59) نیز آمده است.
در روایات متعدّد، امامان معصوم علیهم السلام فرمودند: «نحن باب حطّتکم» باب حطّهى شما ماییم. یعنى اگر در مدار حکومت و ولایت ما وارد شوید، مورد لطف قرار مىگیرید.
بسیارى از مفسّران مراد از قریه را بیتالمقدّس دانستهاند.
سیر طبیعى آن است که ابتدا با آدابى که سفارش شده داخل شهر شده، سپس آن را مسکن قرار داده و آنگاه از غذاهاى آنجا بخورند، ولى در این آیه اوّل مسکن و غذا آمده، بعد توبه و مغفرت و ورود به شهر، شاید به خاطر آن که تأمین مسکن و غذا، زمینه و بسترى است که دستورات اخلاقى را بپذیرند.
306) تفسیر نمونه
307) تفسیر کنزالدقائق
پیام ها
1- داستان ورود بنى اسرائیل به بیت المقدّس، همراه با عذرخواهى از خداوند در برابر لجاجت ها و تغییر کلمات سفارش شده، داستانى عبرتآموز و قابل دقّت است. «و اذ»
2- براى آوارگان، مسکن مهم ترین مسئله است. (ابتدا از مسکن سخن به میان آمده است) «اُسکنوا هذه القریة»
3- بیت المقدّس، سرزمینى پر نعمت است. «کلوا منها حیث شئتم»
4- خداوند، همه نیازهاى مادّى و معنوى، دنیوى و اخروى بشر را تأمین مى کند و براى برخوردارى از نعمت هایى چون مسکن، غذا، عفو و لطف، دستور مى دهد که دعا و استغفار کنند و سجده نمایند. «اسکنوا... کلوا... قولوا حطّة»
5 - خداوند، با یک عذرخواهى و توبه خالصانه، «قولوا حطّة» گناهان بسیارى را مى بخشد. «نغفر لکم خطیئاتکم» چنانکه در دعا مى خوانیم: «یا مَن یقبل الیَسیر و یَعفو عن الکثیر» اى خدایى که کم را مى پذیرى و گناه زیاد را مى بخشایى.
6- براى دریافت لطف و آمرزش الهى، هم استغفار و دعا لازم است، هم عمل. «قولوا حطّة و ادخلوا الباب»
7- ورود به مکان هاى مقدّس، ادب و آداب ویژهاى دارد.«وادخلوا الباب سجّداً»
8 - باید میان نیکوکار و گنهکار، تفاوت باشد. وقتى خطاکاران بخشوده مى شوند، نیکوکاران هم از درجه و لطف بیشترى برخوردار مى گردند. «سنزید المحسنین»
9- در نظام مدیریّت و تشویق دیگران، باید همواره نیکوکاران را امتیاز داد. «سنزید المحسنین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است