- 2813
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 144 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف- آیه 144
قَالَ یَمُوسَى إِنِّى اصْطَفَیْتُکَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَلَتِى وَ بِکَلَمِى فَخُذْ مَآ ءَاتَیْتُکَ وَکُن مِّنَ الشَّکِرِینَ
ترجمه
(خداوند) فرمود: اى موسى! من تو را بر مردم با پیام هایم و سخنم برگزیده ام، پس آنچه (از الواح و تورات) به تو دادم بگیر و از سپاسگزاران باش.
امام صادق (ع) مى فرماید: خداوند به موسى (ع) فرمود: آیا مىدانى چرا تورا برگزیدم؟ زیرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بى نظیر بود؛ هرگاه به نماز مى ایستادى، گونه هاى خود را بر خاک مى نهادى.
در حدیث دیگرى آمده است که خداوند فرمود: چون در میان بندگانم خود را نسبت به من ذلیل تر مى دانستى.
پیام ها
1- حضرت موسى، بنده مخلص خدا بود. «اصطفیتک» («اصطفاء» به معناى انتخاب گوهر خالص است)
2- نبوّت و رسالت مقامى انتصابى است، نه انتخابى. «انّى اصطفیتک»
3- بیانِ درخواست نابجاى مردم، مانع برگزیدگى و نبوّت موسى نیست. «اصطفیتک»
4- چهل شب عبادت در میعادگاه، مقدّمه اى براى گرفتن تورات و بکار بستن آن شد. «جاء موسى لمیقاتنا - فخذ ما آتیتک»
5 - پس از براندازى طاغوت و تشکیل حکومت دینى، باید قانون و احکام الهى اجرا شود. «فخذ ما آتیتک»
6- شکر، فرمان اکید خدا و امرى واجب است، نه مستحب و یک سفارش اخلاقى. پس شکرگزارى از نعمت هاى الهى لازم است. «و کن من الشاکرین»
7- مسئولیّت هاى دینى و ارشادى، نعمت الهى است که باید سپاسگزارى شود. «و کن من الشاکرین» (شکرگزارى، علاوه بر زبان باید با بکار بستن دستورات الهى باشد)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
قَالَ یَمُوسَى إِنِّى اصْطَفَیْتُکَ عَلَى النَّاسِ بِرِسَلَتِى وَ بِکَلَمِى فَخُذْ مَآ ءَاتَیْتُکَ وَکُن مِّنَ الشَّکِرِینَ
ترجمه
(خداوند) فرمود: اى موسى! من تو را بر مردم با پیام هایم و سخنم برگزیده ام، پس آنچه (از الواح و تورات) به تو دادم بگیر و از سپاسگزاران باش.
امام صادق (ع) مى فرماید: خداوند به موسى (ع) فرمود: آیا مىدانى چرا تورا برگزیدم؟ زیرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بى نظیر بود؛ هرگاه به نماز مى ایستادى، گونه هاى خود را بر خاک مى نهادى.
در حدیث دیگرى آمده است که خداوند فرمود: چون در میان بندگانم خود را نسبت به من ذلیل تر مى دانستى.
پیام ها
1- حضرت موسى، بنده مخلص خدا بود. «اصطفیتک» («اصطفاء» به معناى انتخاب گوهر خالص است)
2- نبوّت و رسالت مقامى انتصابى است، نه انتخابى. «انّى اصطفیتک»
3- بیانِ درخواست نابجاى مردم، مانع برگزیدگى و نبوّت موسى نیست. «اصطفیتک»
4- چهل شب عبادت در میعادگاه، مقدّمه اى براى گرفتن تورات و بکار بستن آن شد. «جاء موسى لمیقاتنا - فخذ ما آتیتک»
5 - پس از براندازى طاغوت و تشکیل حکومت دینى، باید قانون و احکام الهى اجرا شود. «فخذ ما آتیتک»
6- شکر، فرمان اکید خدا و امرى واجب است، نه مستحب و یک سفارش اخلاقى. پس شکرگزارى از نعمت هاى الهى لازم است. «و کن من الشاکرین»
7- مسئولیّت هاى دینى و ارشادى، نعمت الهى است که باید سپاسگزارى شود. «و کن من الشاکرین» (شکرگزارى، علاوه بر زبان باید با بکار بستن دستورات الهى باشد)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است