- 1985
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 101 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 101
تِلْکَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَلَقَدْ جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَتِ فَمَا کَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا کَذَّبُواْ مِن قَبْلُ کَذَ لِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الْکَفِرِینَ
ترجمه
آن آبادى هایى است که گوشه اى از اخبار آنها را بر تو بازگو مى کنیم، همانا پیامبرانشان همراه با معجزات و دلائل روشن به سراغ آنان آمدند، امّا آنان بر آن نبودند که به آنچه از قبل تکذیب کرده بودند، ایمان بیاورند. این گونه خداوند بر دلهاى کافران مُهر مىزند.
مراد از «قُرى»، در اینجا آبادى هایى است که انبیایى همچون حضرت صالح، شعیب، لوط و هود علیهم السلام، براى هدایت مردم آنها مبعوث شده بودند.
پیام ها
1- از تاریخ، آن قسمت که مایه عبرت است نقل شود. «نقصّ علیک من أنبائها»
2- همهى پیامبران، معجزه داشته اند و از هیچ دلیل روشنى براى هدایت مردم فروگذار نبودند. «رسلهم بالبیّنات»
3- انکار مردم نباید سبب سستى مبلّغان دینى شود، چون در طول تاریخ چنین بوده است. «لقد جائتهم رسلهم... فما کانوا لیؤمنوا»
4- تعصّب، لجاجت و عناد، ریشه بىایمانى و کفر است. «فما کانوا لیؤمنوا بما کذّبوا... الکافرین»
5 - نپذیرفتن دعوت و معجزات انبیا، نشانهى کوردلى و مُهرخوردن بر دل است. «فما کانوا لیؤمنوا... کذلک یطبع اللّه على قلوب»
6- کفر ولجاجت از سوى مردم، سبب مُهرخوردن دل از سوى خدا مى شود. «یطبع اللّه على قلوب الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تِلْکَ الْقُرَى نَقُصُّ عَلَیْکَ مِنْ أَنبَآئِهَا وَلَقَدْ جَآءَتْهُمْ رُسُلُهُم بِالْبَیِّنَتِ فَمَا کَانُواْ لِیُؤْمِنُواْ بِمَا کَذَّبُواْ مِن قَبْلُ کَذَ لِکَ یَطْبَعُ اللَّهُ عَلَى قُلُوبِ الْکَفِرِینَ
ترجمه
آن آبادى هایى است که گوشه اى از اخبار آنها را بر تو بازگو مى کنیم، همانا پیامبرانشان همراه با معجزات و دلائل روشن به سراغ آنان آمدند، امّا آنان بر آن نبودند که به آنچه از قبل تکذیب کرده بودند، ایمان بیاورند. این گونه خداوند بر دلهاى کافران مُهر مىزند.
مراد از «قُرى»، در اینجا آبادى هایى است که انبیایى همچون حضرت صالح، شعیب، لوط و هود علیهم السلام، براى هدایت مردم آنها مبعوث شده بودند.
پیام ها
1- از تاریخ، آن قسمت که مایه عبرت است نقل شود. «نقصّ علیک من أنبائها»
2- همهى پیامبران، معجزه داشته اند و از هیچ دلیل روشنى براى هدایت مردم فروگذار نبودند. «رسلهم بالبیّنات»
3- انکار مردم نباید سبب سستى مبلّغان دینى شود، چون در طول تاریخ چنین بوده است. «لقد جائتهم رسلهم... فما کانوا لیؤمنوا»
4- تعصّب، لجاجت و عناد، ریشه بىایمانى و کفر است. «فما کانوا لیؤمنوا بما کذّبوا... الکافرین»
5 - نپذیرفتن دعوت و معجزات انبیا، نشانهى کوردلى و مُهرخوردن بر دل است. «فما کانوا لیؤمنوا... کذلک یطبع اللّه على قلوب»
6- کفر ولجاجت از سوى مردم، سبب مُهرخوردن دل از سوى خدا مى شود. «یطبع اللّه على قلوب الکافرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است