display result search
- ۲۰۵۱
- ۱۰۰۰
- ۱۰۰۰
- ۱۰۰۰
تفسیر آیه ۷۷ سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه ۷۷
فَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ یَصَلِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن کُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ
ترجمه
پس (مستکبران) ناقه را پى کرده (و کشتند) و از فرمان پروردگارشان سرپیچى کردند و گفتند: اى صالح! اگر از فرستادگان خدایى، پس عذابى را که وعده مى دهى براى ما بیاور.
«عقر»، به معناى پى کردن است، یعنى قطع کردن عصب و رگ محکم و مخصوص پشت پاى اسب و شتر که عامل عمده حرکت آنهاست و با قطع آن، حیوان به زمین مىافتد و از راه رفتن باز مى ماند.
در سوره قمر، کلمه «عَقَر» به صورت مفرد آمده که بیانگر این است که قاتل ناقه یک نفر بوده است، امّا در اینجا (و سوره هاى شمس و شعراء و هود،) به صورت جمع آمده است، «عقروا» که نسبت پى کردن... به تمام قوم داده شده است. این به خاطر سکوت و رضایت آنان بوده که شریک جرم محسوب شده اند. چنانکه حضرت على (ع) نیز مى فرماید: سرنوشت مردم در گرو رضایت و دشمنى آنان است، همان گونه که ناقه صالح را یک نفر پى کرد، امّا چون بقیه مردم نیز به آن عمل راضى بودند، در گناه او شریک شدند و همگى عذاب دیدند.
پیام ها
۱- کفر، زمینه تجاوز است. «کافرون فعقروا...»
۲- سکوت و رضایت بر گناه، شرکت در گناه محسوب مى شود. «عقروا» با اینکه قاتل یک نفر بود.
۳- نافرمانى و تجاوز از دستور، مهم تر از کشتن شتر است. «و عَتَوا عن أمر ربّهم»
۴- دستورات الهى برخاسته از ربوبیّت اوست. «امر ربّهم»
۵ - تکبّر، زمینه ساز جسارت و گستاخى است. «ائتنا بما تعدنا»
منبع: پایگاه رس هایی از قرآن نمایش بیشتر
فَعَقَرُواْ النَّاقَةَ وَعَتَوْاْ عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ وَقَالُواْ یَصَلِحُ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَآ إِن کُنتَ مِنَ الْمُرْسَلِینَ
ترجمه
پس (مستکبران) ناقه را پى کرده (و کشتند) و از فرمان پروردگارشان سرپیچى کردند و گفتند: اى صالح! اگر از فرستادگان خدایى، پس عذابى را که وعده مى دهى براى ما بیاور.
«عقر»، به معناى پى کردن است، یعنى قطع کردن عصب و رگ محکم و مخصوص پشت پاى اسب و شتر که عامل عمده حرکت آنهاست و با قطع آن، حیوان به زمین مىافتد و از راه رفتن باز مى ماند.
در سوره قمر، کلمه «عَقَر» به صورت مفرد آمده که بیانگر این است که قاتل ناقه یک نفر بوده است، امّا در اینجا (و سوره هاى شمس و شعراء و هود،) به صورت جمع آمده است، «عقروا» که نسبت پى کردن... به تمام قوم داده شده است. این به خاطر سکوت و رضایت آنان بوده که شریک جرم محسوب شده اند. چنانکه حضرت على (ع) نیز مى فرماید: سرنوشت مردم در گرو رضایت و دشمنى آنان است، همان گونه که ناقه صالح را یک نفر پى کرد، امّا چون بقیه مردم نیز به آن عمل راضى بودند، در گناه او شریک شدند و همگى عذاب دیدند.
پیام ها
۱- کفر، زمینه تجاوز است. «کافرون فعقروا...»
۲- سکوت و رضایت بر گناه، شرکت در گناه محسوب مى شود. «عقروا» با اینکه قاتل یک نفر بود.
۳- نافرمانى و تجاوز از دستور، مهم تر از کشتن شتر است. «و عَتَوا عن أمر ربّهم»
۴- دستورات الهى برخاسته از ربوبیّت اوست. «امر ربّهم»
۵ - تکبّر، زمینه ساز جسارت و گستاخى است. «ائتنا بما تعدنا»
منبع: پایگاه رس هایی از قرآن نمایش بیشتر
کاربر مهمان