- 8661
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 و 2سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 1 و 2
المص
کِتَبٌ أُنزِلَ إِلَیْکَ فَلَا یَکُن فِى صَدْرِکَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَ ذِکْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ
ترجمه
الف، لام، میم، صاد.
(این) کتابى است که به سوى تو نازل شده، پس در سینهات تنگى (و شک و تردیدى) از آن نباشد، تا به وسیلهى آن (کتاب)، بیم دهى و براى مؤمنان تذکّر و پندى باشد.
از مجموع 29 سوره که با حروف مقطّعه آغاز شده، بعضى با حروف «الم» و بعضى با حرف «ص» شروع شده است، امّا این سوره با مجموعه «المص» آغاز شده که شاید بیانگر آن باشد که آنچه در تمام آن سوره ها مى باشد، در این سوره نیز هست.
پیام ها
1- قرآن، کتابى بس بزرگ است. («کتاب» نکره آمده است)
2- توجّه به قرآن و مفاهیم آن، سبب سعه صدر است. «کتاب... فلایکن فى صدرک حرج منه»
3- شرط رسالت و تبلیغ، سعه صدر است. «انزل الیک فلایکن فى صدرک حرج منه لتنذر به»
4- از لجاجت کفّار نگران نباش، وظیفه تو انذار است، نه اجبار. «لتنذر»
پیامبر اسلام پس از نزول قرآن، نگران نپذیرفتن مردم و مخالفت آنان با قرآن بود که خداوند با این آیه پیامبر را تسلّى مى دهد.
5 - هشدارهاى انبیا براى عموم است، ولى تنها مؤمنان از آنها بهره گرفته و متذکّر مى شوند. «لتنذر به وذکرى للمؤمنین»
سیماى سوره اعراف
این سوره دویست و شش آیه دارد و از سورههاى مکّى است. در این سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آیه 46 و 48) سخن به میان آمده، لذا به «اعراف» نام گذارى شده است.
این سوره سوّمین سوره اى است که با حروف مقطّعه آغاز مى شود و اوّلین سوره از سوره هاى سجده دار قرآن است و در آیه آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است.
از میان یکصد و چهارده سوره قرآن، هشتاد و شش سوره در مکّه نازل شده است که معمولاً درباره اصول عقائد و مبارزه با شرک و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث مى کند.
در این سوره علاوه بر آنها، به ماجراى آدم (ع) با ابلیس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسى (ع)، بیان اصول و مبانى دعوت پیامبر اسلام و شرح احوال قیامت، توبه و اصلاح خویشتن، موضوع عرش، میزان، عالم ذرّ و پیمان خداوند با انسان و بیان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
المص
کِتَبٌ أُنزِلَ إِلَیْکَ فَلَا یَکُن فِى صَدْرِکَ حَرَجٌ مِّنْهُ لِتُنذِرَ بِهِ وَ ذِکْرَى لِلْمُؤْمِنِینَ
ترجمه
الف، لام، میم، صاد.
(این) کتابى است که به سوى تو نازل شده، پس در سینهات تنگى (و شک و تردیدى) از آن نباشد، تا به وسیلهى آن (کتاب)، بیم دهى و براى مؤمنان تذکّر و پندى باشد.
از مجموع 29 سوره که با حروف مقطّعه آغاز شده، بعضى با حروف «الم» و بعضى با حرف «ص» شروع شده است، امّا این سوره با مجموعه «المص» آغاز شده که شاید بیانگر آن باشد که آنچه در تمام آن سوره ها مى باشد، در این سوره نیز هست.
پیام ها
1- قرآن، کتابى بس بزرگ است. («کتاب» نکره آمده است)
2- توجّه به قرآن و مفاهیم آن، سبب سعه صدر است. «کتاب... فلایکن فى صدرک حرج منه»
3- شرط رسالت و تبلیغ، سعه صدر است. «انزل الیک فلایکن فى صدرک حرج منه لتنذر به»
4- از لجاجت کفّار نگران نباش، وظیفه تو انذار است، نه اجبار. «لتنذر»
پیامبر اسلام پس از نزول قرآن، نگران نپذیرفتن مردم و مخالفت آنان با قرآن بود که خداوند با این آیه پیامبر را تسلّى مى دهد.
5 - هشدارهاى انبیا براى عموم است، ولى تنها مؤمنان از آنها بهره گرفته و متذکّر مى شوند. «لتنذر به وذکرى للمؤمنین»
سیماى سوره اعراف
این سوره دویست و شش آیه دارد و از سورههاى مکّى است. در این سوره از اصحاب اعراف و داستان اعراف (آیه 46 و 48) سخن به میان آمده، لذا به «اعراف» نام گذارى شده است.
این سوره سوّمین سوره اى است که با حروف مقطّعه آغاز مى شود و اوّلین سوره از سوره هاى سجده دار قرآن است و در آیه آخر آن، سجده مستحبّ وارد شده است.
از میان یکصد و چهارده سوره قرآن، هشتاد و شش سوره در مکّه نازل شده است که معمولاً درباره اصول عقائد و مبارزه با شرک و توجّه دادن به مقام انسان و امثال آن بحث مى کند.
در این سوره علاوه بر آنها، به ماجراى آدم (ع) با ابلیس، داستان حضرت نوح، هود، صالح، لوط، شعیب و موسى (ع)، بیان اصول و مبانى دعوت پیامبر اسلام و شرح احوال قیامت، توبه و اصلاح خویشتن، موضوع عرش، میزان، عالم ذرّ و پیمان خداوند با انسان و بیان قرآن و عظمت آن و اعراف و اصحاب اعراف اشاره شده است.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان