display result search
- 2931
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 159 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام - آیه 159
تفرقه افکنى در دین، یعنى بدعت گذارى و تفسیر دین به رأى خود که در قرآن و حدیث، شدیدترین تعبیرات، درباره این گونه کسان آمده است. به برخى از این نمونه ها توجّه کنید:
* قرآن مى گوید: واى بر آنان که با دست خود مطلبى مى نویسند، سپس مى گویند: این از طرف خداوند است.
* على (ع) مى فرماید: هرگاه بدعتى آید، سنّتى مى رود. و یکى از وظایف انبیا و علما، بدعت زدایى و جلوگیرى از تحریف هاست.
* در روایات آمده است: توبهى صاحب بدعت، پذیرفته نمى شود.
* خداوند، هیچ عملى را از بدعتگذار قبول نمىکند.
* کسى که به بدعت گذار احترام گذارد یا لبخندى بزند، در فروپاشى دین گام برداشته است.
* رسول خدا فرمود: هرگاه در میان امّتم اختلاف شد، هر کس طبق سنّت و گفته من عمل کند و سراغ راه و روش دیگران نرود، پاداش صد شهید خواهد داشت.
* در قرآن، بارها از یهود، به خاطر تحریف هایى که علم ایشان در دین پدید آوردند انتقاد شده است. درباره حضرت موسى (ع) هم مى خوانیم: وقتى از کوه طور برگشت و انحراف و گوساله پرستى قوم خود را دید، از فرط ناراحتى الواح تورات را بر زمین افکند و ریش برادرش را که جانشین او بود گرفت و گفت: چرا امّتم منحرف شدند؟ هارون در پاسخ گفت: ترسیدم اگر براى جلوگیرى از انحرافشان شدّت عمل به خرج دهم، مردم متفرّق شوند و تو بگویى چرا مردم فرقه فرقه شدند (تفرقه اى که با بازگشت تو هم قابل اصلاح نباشد).
این آیات و روایات، مسئولیّت سنگین دین شناسان را در حفظ اصالت مکتب و مقابله با انحرافات فکرى، در عین حفظ وحدت اجتماعى امّت، بیان مى کند.
پیام ها
1- میان معارف دینى تفاوتى نیست، باید به همه ایمان داشت و عمل کرد، نه فقط بعضى. «انّ الّذین فرّقوا دینهم»
2- از عوامل تفرقه و جدایى، تغییر و تحریف در مکتب است. «انّ الّذین فرّقوا دینهم و کانوا شیعاً»
3- با آنان که مجموعه مکتب اسلام را قبول ندارند، نباید همکارى کرد آنان از امّت محمّد محسوب نخواهند شد. «لستَ منهم فى شىء» آنان مورد تهدید خداوند هستند. «انّما امرهم الى اللَّه»
4- تفرقه افکنى در دین، نوعى شرک است. «فرّقوا دینهم... لستَ منهم فى شىء» در آیات 32 و 33 روم آمده است. «ولا تکونوا من المشرکین . من الّذین فرّقوا دینهم» از مشرکین نباشید همان کسانى که در دین خود تفرقه به وجود آوردند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تفرقه افکنى در دین، یعنى بدعت گذارى و تفسیر دین به رأى خود که در قرآن و حدیث، شدیدترین تعبیرات، درباره این گونه کسان آمده است. به برخى از این نمونه ها توجّه کنید:
* قرآن مى گوید: واى بر آنان که با دست خود مطلبى مى نویسند، سپس مى گویند: این از طرف خداوند است.
* على (ع) مى فرماید: هرگاه بدعتى آید، سنّتى مى رود. و یکى از وظایف انبیا و علما، بدعت زدایى و جلوگیرى از تحریف هاست.
* در روایات آمده است: توبهى صاحب بدعت، پذیرفته نمى شود.
* خداوند، هیچ عملى را از بدعتگذار قبول نمىکند.
* کسى که به بدعت گذار احترام گذارد یا لبخندى بزند، در فروپاشى دین گام برداشته است.
* رسول خدا فرمود: هرگاه در میان امّتم اختلاف شد، هر کس طبق سنّت و گفته من عمل کند و سراغ راه و روش دیگران نرود، پاداش صد شهید خواهد داشت.
* در قرآن، بارها از یهود، به خاطر تحریف هایى که علم ایشان در دین پدید آوردند انتقاد شده است. درباره حضرت موسى (ع) هم مى خوانیم: وقتى از کوه طور برگشت و انحراف و گوساله پرستى قوم خود را دید، از فرط ناراحتى الواح تورات را بر زمین افکند و ریش برادرش را که جانشین او بود گرفت و گفت: چرا امّتم منحرف شدند؟ هارون در پاسخ گفت: ترسیدم اگر براى جلوگیرى از انحرافشان شدّت عمل به خرج دهم، مردم متفرّق شوند و تو بگویى چرا مردم فرقه فرقه شدند (تفرقه اى که با بازگشت تو هم قابل اصلاح نباشد).
این آیات و روایات، مسئولیّت سنگین دین شناسان را در حفظ اصالت مکتب و مقابله با انحرافات فکرى، در عین حفظ وحدت اجتماعى امّت، بیان مى کند.
پیام ها
1- میان معارف دینى تفاوتى نیست، باید به همه ایمان داشت و عمل کرد، نه فقط بعضى. «انّ الّذین فرّقوا دینهم»
2- از عوامل تفرقه و جدایى، تغییر و تحریف در مکتب است. «انّ الّذین فرّقوا دینهم و کانوا شیعاً»
3- با آنان که مجموعه مکتب اسلام را قبول ندارند، نباید همکارى کرد آنان از امّت محمّد محسوب نخواهند شد. «لستَ منهم فى شىء» آنان مورد تهدید خداوند هستند. «انّما امرهم الى اللَّه»
4- تفرقه افکنى در دین، نوعى شرک است. «فرّقوا دینهم... لستَ منهم فى شىء» در آیات 32 و 33 روم آمده است. «ولا تکونوا من المشرکین . من الّذین فرّقوا دینهم» از مشرکین نباشید همان کسانى که در دین خود تفرقه به وجود آوردند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است