- 3022
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 100 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام- آیه 100
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَکَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِینَ وَبَنَتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ سُبْحَنَهُ وَتَعَلَى عَمَّا یَصِفُونَ
ترجمه
و آنان براى خدا شریکانى از جنّ قرار دادند، در حالى که آنان را نیز خدا آفریده است و از روى نادانى براى خداوند، پسران و دخترانى ساخته و پرداختند. خداوند برتر و منزّه است از آنچه آنان درباره او وصف مى کنند.
«خلق»، ایجاد چیزى از روى حساب است و «خرق»، پاره کردن چیزى بىرویّه و بى حساب. «خرقوا» یعنى بدون دقّت و مطالعه مطلبى را اظهار کردن، یا بدون حساب ساختن و و بى دلیل ادّعا کردن است.
به گفته قرآن، مسیحیان، حضرت عیسى را و یهودیان حضرت عُزَیر را پسر خدا مى دانستند. جمعى هم ملائکه را فرزندان خدا مى پنداشتند. زردشتیان، اهریمن را که از جنّ بود رقیب خدا قرار داده و همه بدى ها را به او منسوب مى کردند، برخى عربها هم میان خدا و جنّ، نسبتى فامیلى معتقد بودند. «جعلوا بینه و بین الجنّة نَسَباً» این آیه همه آن گمان ها را باطل شمرده و مى فرماید: خداوند از همه این اوصاف، منزّه و برتر است.
پیام ها
1- جهل، ریشه خرافه گرایى است. «خرقوا ... بغیر علم» (عقائد انسان نسبت به خداوند باید بر اساس علم باشد.)
2- چگونه مخلوق، شریک خالق مىشود؟ «شرکاء... و خلقهم»
3- ازدواج و فرزند آورى، تأمین یک کمبود و نقص است و خداوند از این عیبها، منزّه است. «سبحانه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَجَعَلُواْ لِلَّهِ شُرَکَاءَ الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِینَ وَبَنَتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ سُبْحَنَهُ وَتَعَلَى عَمَّا یَصِفُونَ
ترجمه
و آنان براى خدا شریکانى از جنّ قرار دادند، در حالى که آنان را نیز خدا آفریده است و از روى نادانى براى خداوند، پسران و دخترانى ساخته و پرداختند. خداوند برتر و منزّه است از آنچه آنان درباره او وصف مى کنند.
«خلق»، ایجاد چیزى از روى حساب است و «خرق»، پاره کردن چیزى بىرویّه و بى حساب. «خرقوا» یعنى بدون دقّت و مطالعه مطلبى را اظهار کردن، یا بدون حساب ساختن و و بى دلیل ادّعا کردن است.
به گفته قرآن، مسیحیان، حضرت عیسى را و یهودیان حضرت عُزَیر را پسر خدا مى دانستند. جمعى هم ملائکه را فرزندان خدا مى پنداشتند. زردشتیان، اهریمن را که از جنّ بود رقیب خدا قرار داده و همه بدى ها را به او منسوب مى کردند، برخى عربها هم میان خدا و جنّ، نسبتى فامیلى معتقد بودند. «جعلوا بینه و بین الجنّة نَسَباً» این آیه همه آن گمان ها را باطل شمرده و مى فرماید: خداوند از همه این اوصاف، منزّه و برتر است.
پیام ها
1- جهل، ریشه خرافه گرایى است. «خرقوا ... بغیر علم» (عقائد انسان نسبت به خداوند باید بر اساس علم باشد.)
2- چگونه مخلوق، شریک خالق مىشود؟ «شرکاء... و خلقهم»
3- ازدواج و فرزند آورى، تأمین یک کمبود و نقص است و خداوند از این عیبها، منزّه است. «سبحانه»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است