- 3009
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 65 و 66 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام - آیه 65 و 66
«لَبْس» به معناى آمیختن، و «شِیَع» جمع «شیعه»، به معناى گروه است.
در آیه قبل، قدرت نجات بخش الهى مطرح شد، اینجا قدرت قهر و عذاب او.
امام باقر (ع) فرمودند: مراد از عذاب آسمانى، دود و صیحه و مراد از عذاب زمینى، فرورفتن در آن و مراد از «یَلبِسَکم شِیَعا»، تفرقه در دین و بدگویى و کشتن یکدیگر است. شاید آن حضرت در مقام بیان بعضى از نمونه ها بوده اند نه تمام مصادیق، زیرا مثلا عذاب فوق شامل فشار طاغوت ها که حاکم بر مردمند و عذاب تحت شامل قهرى به دنبال نافرمانى مردم از رهبر حقّ که از مردم و در مردم و هم سطح آنان است نیز مى شود.
تعابیر گوناگونى در قرآن خطاب به پیامبر اکرم، این مضمون را بیان مى کند که پیامبر مسئولِ ابلاغ دین خداست، نه اجبار مردم به ایمان آوردن. از جمله: «ما جعلناک علیهم حفیظا»، «لستَ علیهم بمصیطر»، «ما أنت علیهم بجبّار» ، «ما على الرّسول الاّ البَلاغ» ، «أفانتَ تکره النّاس»، «لااکراه فىالدّین» ، «اِن أنت الاّ نذیر» و «قل لستُ علیکم بوکیل».
پیام ها
1- یکى از وظایف پیامبر، یادآورى قدرت بىمانند خداوند است. «قل هو القادر»
2- شرک، زمینهساز دریافت انواع عذابهاست. «ثم انتم تشرکون قل هو القادر...»
3- خداوند، هم نجاتبخش است، هم عذابگر، آنکه آگاهانه سراغ غیر خدا مىرود، باید منتظر عذاب باشد. «قل هوالقادر على أن یبعث ...»
4- تفرقه و تشتّت، از عذابهاى الهى و در کنار عذاب آسمانى و زمینى مطرح شده است. «یلبسکم شیعاً»
5 - گاهى مردم، به وسیله مردم و با دست یکدیگر عذاب و تنبیه مىشوند. «یذیق بعضکم بأس بعض»
6- مبلّغان دینى باید از روش هاى گوناگون براى ارشاد مردم بهرهگیرند. «اُنظر کیف نصرّف الآیات»
7- اگر مفهومى را در قالب هاى متنوّع ارائه دادیم، به تأثیرات بیشترى امیدوار باشیم. «نُصرّف الآیات لعلّهم یفقهون»
8 - چون راه شما حقّ است، از تکذیب مردم نگران نباشید. «و هو الحقّ»
9- تو مسئول وظیفه هستى، ضامن نتیجه نیستى. «لستَ علیکم بوکیل»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
«لَبْس» به معناى آمیختن، و «شِیَع» جمع «شیعه»، به معناى گروه است.
در آیه قبل، قدرت نجات بخش الهى مطرح شد، اینجا قدرت قهر و عذاب او.
امام باقر (ع) فرمودند: مراد از عذاب آسمانى، دود و صیحه و مراد از عذاب زمینى، فرورفتن در آن و مراد از «یَلبِسَکم شِیَعا»، تفرقه در دین و بدگویى و کشتن یکدیگر است. شاید آن حضرت در مقام بیان بعضى از نمونه ها بوده اند نه تمام مصادیق، زیرا مثلا عذاب فوق شامل فشار طاغوت ها که حاکم بر مردمند و عذاب تحت شامل قهرى به دنبال نافرمانى مردم از رهبر حقّ که از مردم و در مردم و هم سطح آنان است نیز مى شود.
تعابیر گوناگونى در قرآن خطاب به پیامبر اکرم، این مضمون را بیان مى کند که پیامبر مسئولِ ابلاغ دین خداست، نه اجبار مردم به ایمان آوردن. از جمله: «ما جعلناک علیهم حفیظا»، «لستَ علیهم بمصیطر»، «ما أنت علیهم بجبّار» ، «ما على الرّسول الاّ البَلاغ» ، «أفانتَ تکره النّاس»، «لااکراه فىالدّین» ، «اِن أنت الاّ نذیر» و «قل لستُ علیکم بوکیل».
پیام ها
1- یکى از وظایف پیامبر، یادآورى قدرت بىمانند خداوند است. «قل هو القادر»
2- شرک، زمینهساز دریافت انواع عذابهاست. «ثم انتم تشرکون قل هو القادر...»
3- خداوند، هم نجاتبخش است، هم عذابگر، آنکه آگاهانه سراغ غیر خدا مىرود، باید منتظر عذاب باشد. «قل هوالقادر على أن یبعث ...»
4- تفرقه و تشتّت، از عذابهاى الهى و در کنار عذاب آسمانى و زمینى مطرح شده است. «یلبسکم شیعاً»
5 - گاهى مردم، به وسیله مردم و با دست یکدیگر عذاب و تنبیه مىشوند. «یذیق بعضکم بأس بعض»
6- مبلّغان دینى باید از روش هاى گوناگون براى ارشاد مردم بهرهگیرند. «اُنظر کیف نصرّف الآیات»
7- اگر مفهومى را در قالب هاى متنوّع ارائه دادیم، به تأثیرات بیشترى امیدوار باشیم. «نُصرّف الآیات لعلّهم یفقهون»
8 - چون راه شما حقّ است، از تکذیب مردم نگران نباشید. «و هو الحقّ»
9- تو مسئول وظیفه هستى، ضامن نتیجه نیستى. «لستَ علیکم بوکیل»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است