- 5139
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 35 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام - آیه 35
وَإِنْ کَانَ کَبُرَ عَلَیْکَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِىَ نَفَقاً فِى الْأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِى السَّمَآءِ فَتَأْتِیَهُم بِاَیَةٍ وَ لَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْجهِلِینَ
ترجمه
و اگر اعراض و بى اعتنایى آنان (کافران) بر تو سنگین است (و مى خواهى به هر وسیله آنان را به راه آورى، ببین) اگر بتوانى سوراخى در زمین یا نردبانى در آسمان بجویى، تا آیه اى (دیگر) برایشان بیاورى (پس بیاور ولى بدان که باز هم ایمان نخواهند آورد) و اگر خدا خواسته بود همه آنان را بر هدایت گرد مى آورد (ولى سنّت الهى بر هدایت اجبارى نیست) پس هرگز از جاهلان مباش.
در شأن نزول آیه آمده است: کفّار به رسول خدا مى گفتند: ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد، مگر آنکه زمین را شکافته برایمان چشم هاى جارى سازى: «لن نؤمن لک حتّى تَفجر لنا مِن الارض یَنبوعاً» ، یا به آسمان روى: «أو ترقى فى السماء» شاید آیه اشاره به نوع درخواست هاى نا به جاى آنان باشد که اگر زمین را بکاوى یا نردبان به آسمان بگذارى و خود را به آب و آتش بزنى سودى ندارد. در دعوت تو نقصى نیست، اینان لجوجند، پس براى ارشادشان این همه دلسوزى نکن.
پیام ها
1- پیامبر، براى هدایت مردم، دلسوز و نسبت به از اعراض شان غمگین بود. «و ان کان کبر علیک اعراضهم»
2- پیامبر باید روحیّات مخاطبان خود را بشناسد و بداند که گروهى از هر معجزه اى که برایشان آورده شود روى گردانند. «اعراضهم»
3- پیامبر اکرم مى خواست به هر طریق مردم هدایت شوند، امّا اشکال در روحیّه لجوج کفّار است که خداوند هشدار مى دهد. «تبتغى نفقاً فى الارض او سلّماً فى السماء»
4- خداوند مى تواند همه را هدایت کند، ولى حکمت او اقتضا مى کند که انسان آزاد باشد. «و لو شاء اللَّه لجمعهم على الهدى»
5 - ارضاى خواسته هاى بهانه جویان و بى صبرى مبلّغان، جهل است. «فلا تکونن من الجاهلین» (ریشه بسیارى از توقّعات نابجا، جهل است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَإِنْ کَانَ کَبُرَ عَلَیْکَ إِعْرَاضُهُمْ فَإِنِ اسْتَطَعْتَ أَن تَبْتَغِىَ نَفَقاً فِى الْأَرْضِ أَوْ سُلَّماً فِى السَّمَآءِ فَتَأْتِیَهُم بِاَیَةٍ وَ لَوْ شَآءَ اللَّهُ لَجَمَعَهُمْ عَلَى الْهُدَى فَلَا تَکُونَنَّ مِنَ الْجهِلِینَ
ترجمه
و اگر اعراض و بى اعتنایى آنان (کافران) بر تو سنگین است (و مى خواهى به هر وسیله آنان را به راه آورى، ببین) اگر بتوانى سوراخى در زمین یا نردبانى در آسمان بجویى، تا آیه اى (دیگر) برایشان بیاورى (پس بیاور ولى بدان که باز هم ایمان نخواهند آورد) و اگر خدا خواسته بود همه آنان را بر هدایت گرد مى آورد (ولى سنّت الهى بر هدایت اجبارى نیست) پس هرگز از جاهلان مباش.
در شأن نزول آیه آمده است: کفّار به رسول خدا مى گفتند: ما هرگز به تو ایمان نخواهیم آورد، مگر آنکه زمین را شکافته برایمان چشم هاى جارى سازى: «لن نؤمن لک حتّى تَفجر لنا مِن الارض یَنبوعاً» ، یا به آسمان روى: «أو ترقى فى السماء» شاید آیه اشاره به نوع درخواست هاى نا به جاى آنان باشد که اگر زمین را بکاوى یا نردبان به آسمان بگذارى و خود را به آب و آتش بزنى سودى ندارد. در دعوت تو نقصى نیست، اینان لجوجند، پس براى ارشادشان این همه دلسوزى نکن.
پیام ها
1- پیامبر، براى هدایت مردم، دلسوز و نسبت به از اعراض شان غمگین بود. «و ان کان کبر علیک اعراضهم»
2- پیامبر باید روحیّات مخاطبان خود را بشناسد و بداند که گروهى از هر معجزه اى که برایشان آورده شود روى گردانند. «اعراضهم»
3- پیامبر اکرم مى خواست به هر طریق مردم هدایت شوند، امّا اشکال در روحیّه لجوج کفّار است که خداوند هشدار مى دهد. «تبتغى نفقاً فى الارض او سلّماً فى السماء»
4- خداوند مى تواند همه را هدایت کند، ولى حکمت او اقتضا مى کند که انسان آزاد باشد. «و لو شاء اللَّه لجمعهم على الهدى»
5 - ارضاى خواسته هاى بهانه جویان و بى صبرى مبلّغان، جهل است. «فلا تکونن من الجاهلین» (ریشه بسیارى از توقّعات نابجا، جهل است)
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است