display result search
- 5419
- 1000
- 1000
- 1000
نفسیر آیه 1 سوره انعام
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره انعام - آیه 1
در تمام قرآن، واژه «نور» مفرد و واژه «ظلمات» به صورت جمع آمده است. اصولاً حقّ، یکى و راه هاى باطل بسیار است. آرى نور، نشانه وحدت و ظلمات، نشانه پراکندگى است. «یعدلون» از «عدل»، به معناى همتاست.
اوّلین آیه این سوره، به «آفرینش نظام هستى»، دوّمین آیه به «آفرینش انسان» و سوّمین آیه به نظارت بر «اعمال و رفتار انسان» اشاره دارد.
به فرموده حضرت على (ع): این آیه، پاسخ به سه گروه از منحرفان است:
الف: «مادّیون» که منکر آفرینش الهى و حدوث خلقتند. «خلق السماوات ...»
ب: «دوگانه پرستان» که براى نور و ظلمت دو مبدأ قائلند. «جعل الظّلمات والنّور»
ج: «مشرکین» که براى خداوند، شریک و شبیه قائلند. «ثمّ الّذین کفروا بربّهم یعدلون»
امام موسىبن جعفر (ع) درباره «...بربّهم یعدلون» فرمودند: یعنى کافران، ظلمات و نور و جور و عدل را یکسان مى شمارند.
پیام ها
1- خداوند هم از عدم به وجود آورده است، هم در موجودها، کیفیّات جدید و نوآورى هایى قرار مى دهد. (آفرینش ابتدائى «خَلَق» آفرینش تَبَعى «جَعَل»)
2- شریک دانستن براى خدا، نوعى انکار خدا وکفر به اوست. «الّذین کفروا بربّهم یعدلون»
روایاتى درباره فضیلت این سوره و نیز برآورده شدن حاجت به واسطه تلاوت این سوره آمده است. از جمله از امام صادق (ع) نقل شده که هر کس چهار رکعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه این سوره و سپس دعایى را قرائت کند، حاجاتش برآورده مى شود. (تفسیر اطیب البیان.)
در چه سورهاى به اندازه این سوره، کلمه «قل» نیامده است. تکرار 44 بار این خطاب به پیامبر، شاید به خاطر آن است که در این سوره، عقائد باطل و انحراف ها و توقّعات بى جاى مشرکان بیان شده و لازم است قاطعیّت در کار باشد. این مطلب بیانگر آن است که پیامبر مأمور است متن وحى را بى کم و کاست بگوید.
این سوره، یکصد وشصت وپنج آیه دارد و همه آیاتش یکجا در مکّه و با تشریفات خاصّى نازل شده است. جبرئیل، این سوره را با بدرقه هفتاد هزار فرشته بر پیامبر خدا نازل کرد.
پیام اصلى آیات این سوره، مبارزه با شرک و دعوت به توحید است. از آنجا که مشرکان جزیرة العرب به اعتقاد خود، بعضى چهارپایان را حلال و برخى را حرام مى دانستند، قرآن در مقام مبارزه با اینگونه خرافات و باورهاى غلط، از آیه 136 این سوره به بعد، احکامى را در مورد چهارپایان بیان مى دارد که بدین جهت این سوره، «انعام» نام گرفته است.
روایاتى درباره فضیلت این سوره و نیز برآورده شدن حاجت به واسطه تلاوت این سوره آمده است. از جمله از امام صادق (ع) نقل شده که هر کس چهار رکعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه این سوره و سپس دعایى را قرائت کند، حاجاتش برآورده مى شود. (تفسیر اطیب البیان.)
در چه سوره اى به اندازه این سوره، کلمه «قل» نیامده است. تکرار 44 بار این خطاب به پیامبر، شاید به خاطر آن است که در این سوره، عقائد باطل و انحراف ها و توقّعات بى جاى مشرکان بیان شده و لازم است قاطعیّت در کار باشد. این مطلب بیانگر آن است که پیامبرمأمور است متن وحى را بى کم و کاست بگوید.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
در تمام قرآن، واژه «نور» مفرد و واژه «ظلمات» به صورت جمع آمده است. اصولاً حقّ، یکى و راه هاى باطل بسیار است. آرى نور، نشانه وحدت و ظلمات، نشانه پراکندگى است. «یعدلون» از «عدل»، به معناى همتاست.
اوّلین آیه این سوره، به «آفرینش نظام هستى»، دوّمین آیه به «آفرینش انسان» و سوّمین آیه به نظارت بر «اعمال و رفتار انسان» اشاره دارد.
به فرموده حضرت على (ع): این آیه، پاسخ به سه گروه از منحرفان است:
الف: «مادّیون» که منکر آفرینش الهى و حدوث خلقتند. «خلق السماوات ...»
ب: «دوگانه پرستان» که براى نور و ظلمت دو مبدأ قائلند. «جعل الظّلمات والنّور»
ج: «مشرکین» که براى خداوند، شریک و شبیه قائلند. «ثمّ الّذین کفروا بربّهم یعدلون»
امام موسىبن جعفر (ع) درباره «...بربّهم یعدلون» فرمودند: یعنى کافران، ظلمات و نور و جور و عدل را یکسان مى شمارند.
پیام ها
1- خداوند هم از عدم به وجود آورده است، هم در موجودها، کیفیّات جدید و نوآورى هایى قرار مى دهد. (آفرینش ابتدائى «خَلَق» آفرینش تَبَعى «جَعَل»)
2- شریک دانستن براى خدا، نوعى انکار خدا وکفر به اوست. «الّذین کفروا بربّهم یعدلون»
روایاتى درباره فضیلت این سوره و نیز برآورده شدن حاجت به واسطه تلاوت این سوره آمده است. از جمله از امام صادق (ع) نقل شده که هر کس چهار رکعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه این سوره و سپس دعایى را قرائت کند، حاجاتش برآورده مى شود. (تفسیر اطیب البیان.)
در چه سورهاى به اندازه این سوره، کلمه «قل» نیامده است. تکرار 44 بار این خطاب به پیامبر، شاید به خاطر آن است که در این سوره، عقائد باطل و انحراف ها و توقّعات بى جاى مشرکان بیان شده و لازم است قاطعیّت در کار باشد. این مطلب بیانگر آن است که پیامبر مأمور است متن وحى را بى کم و کاست بگوید.
این سوره، یکصد وشصت وپنج آیه دارد و همه آیاتش یکجا در مکّه و با تشریفات خاصّى نازل شده است. جبرئیل، این سوره را با بدرقه هفتاد هزار فرشته بر پیامبر خدا نازل کرد.
پیام اصلى آیات این سوره، مبارزه با شرک و دعوت به توحید است. از آنجا که مشرکان جزیرة العرب به اعتقاد خود، بعضى چهارپایان را حلال و برخى را حرام مى دانستند، قرآن در مقام مبارزه با اینگونه خرافات و باورهاى غلط، از آیه 136 این سوره به بعد، احکامى را در مورد چهارپایان بیان مى دارد که بدین جهت این سوره، «انعام» نام گرفته است.
روایاتى درباره فضیلت این سوره و نیز برآورده شدن حاجت به واسطه تلاوت این سوره آمده است. از جمله از امام صادق (ع) نقل شده که هر کس چهار رکعت نماز (با دو سلام) بخواند، آنگاه این سوره و سپس دعایى را قرائت کند، حاجاتش برآورده مى شود. (تفسیر اطیب البیان.)
در چه سوره اى به اندازه این سوره، کلمه «قل» نیامده است. تکرار 44 بار این خطاب به پیامبر، شاید به خاطر آن است که در این سوره، عقائد باطل و انحراف ها و توقّعات بى جاى مشرکان بیان شده و لازم است قاطعیّت در کار باشد. این مطلب بیانگر آن است که پیامبرمأمور است متن وحى را بى کم و کاست بگوید.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است