display result search
- 2530
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 90سوره آل عمران
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره آل عمران - آیه 90
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَنِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْراً لَّنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْضَّآلُّونَ
ترجمه
البتّه کسانى که پس از ایمان آوردن، کافر شدند و سپس بر کفر خود افزودند، هرگز توبه آنها پذیرفته نخواهد شد و آنها همان گمراهانند.
مرتدّین و از دین برگشتگان دو نوعند:
الف: مرتدّ ملّى، که پدر و مادر او هنگام انعقاد نطفه او کافر باشند، بعد از بلوغ اظهار کفر کند و سپس اسلام بیاورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون این شخص مسلمان زاده نیست، مجازاتش خفیف و سبک است.
ب: مرتدّ فطرى، که هنگام انعقاد نطفه او پدر یا مادرش مسلمان باشند، بعد از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس از دین و آیین خویش دست بردارد و به اسلام پشت کند. این چنین شخصى مجازات سنگینى همانند اعدام را در پیش رو دارد.
گرچه راه توبه بر احدى بسته نیست، امّا نباید گروهى از این توبه مقدّس سوءاستفاده کنند. کسانى که از ایمان خود دست برداشته و دائماً بر کفر و لجاجت خود مى افزایند و جز لحظه مرگ یا غلبه مسلمین، حاضر به توبه نیستند، توبه این گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زیرا توبه آداب و شرایط و شیوه اى دارد که شامل حال اینها نمى شود.
پیام ها
1- ایمانى ارزش دارد که تا پایان عمر تداوم داشته باشد. ایمانى که با کفر پایان پذیرد، کارساز نیست. «کفروا بعد ایمانهم»
2- انسان مختار است، مى تواند ایمان آورد و یا کفر ورزد. مى تواند بر ایمان خود پایدار و یا در کفر خود پافشارى کند. مى تواند توبه کند یا بر گناه اصرار بورزد. «کفروا بعد ایمانهم»
3- هر یک از کمالات و یا انحرافات، قابل افزایش ویا کاهش است. ازدیاد علم مانند: «زدنى علما» افزایش هدایت: «زادهم هدى» افزایش گمراهى: «ازدادوا کفراً»
4- خداوند توبه پذیر است، ولى گروهى زمینه ها را از دست داده اند. جرّاح هر چقدر هم لایق باشد، تا زمینه پیوند در مریض نباشد کارى پیش نمىبرد. «لن تُقبَل توبتهم»
5 - اصرار و تداوم کفر، سبب محرومیّت از پذیرفته شدن توبه است. «ازدادوا کفراً لن تُقبَل توبتهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ بَعْدَ إِیمَنِهِمْ ثُمَّ ازْدَادُواْ کُفْراً لَّنْ تُقْبَلَ تَوْبَتُهُمْ وَ أُولئِکَ هُمُ الْضَّآلُّونَ
ترجمه
البتّه کسانى که پس از ایمان آوردن، کافر شدند و سپس بر کفر خود افزودند، هرگز توبه آنها پذیرفته نخواهد شد و آنها همان گمراهانند.
مرتدّین و از دین برگشتگان دو نوعند:
الف: مرتدّ ملّى، که پدر و مادر او هنگام انعقاد نطفه او کافر باشند، بعد از بلوغ اظهار کفر کند و سپس اسلام بیاورد و پس از آن مجدداً از اسلام دست بردارد. چون این شخص مسلمان زاده نیست، مجازاتش خفیف و سبک است.
ب: مرتدّ فطرى، که هنگام انعقاد نطفه او پدر یا مادرش مسلمان باشند، بعد از بلوغ اظهار اسلام کند و سپس از دین و آیین خویش دست بردارد و به اسلام پشت کند. این چنین شخصى مجازات سنگینى همانند اعدام را در پیش رو دارد.
گرچه راه توبه بر احدى بسته نیست، امّا نباید گروهى از این توبه مقدّس سوءاستفاده کنند. کسانى که از ایمان خود دست برداشته و دائماً بر کفر و لجاجت خود مى افزایند و جز لحظه مرگ یا غلبه مسلمین، حاضر به توبه نیستند، توبه این گونه افراد قابل قبول نخواهد بود، زیرا توبه آداب و شرایط و شیوه اى دارد که شامل حال اینها نمى شود.
پیام ها
1- ایمانى ارزش دارد که تا پایان عمر تداوم داشته باشد. ایمانى که با کفر پایان پذیرد، کارساز نیست. «کفروا بعد ایمانهم»
2- انسان مختار است، مى تواند ایمان آورد و یا کفر ورزد. مى تواند بر ایمان خود پایدار و یا در کفر خود پافشارى کند. مى تواند توبه کند یا بر گناه اصرار بورزد. «کفروا بعد ایمانهم»
3- هر یک از کمالات و یا انحرافات، قابل افزایش ویا کاهش است. ازدیاد علم مانند: «زدنى علما» افزایش هدایت: «زادهم هدى» افزایش گمراهى: «ازدادوا کفراً»
4- خداوند توبه پذیر است، ولى گروهى زمینه ها را از دست داده اند. جرّاح هر چقدر هم لایق باشد، تا زمینه پیوند در مریض نباشد کارى پیش نمىبرد. «لن تُقبَل توبتهم»
5 - اصرار و تداوم کفر، سبب محرومیّت از پذیرفته شدن توبه است. «ازدادوا کفراً لن تُقبَل توبتهم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است