display result search
- 4565
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 253 سوره بقره
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بقره - آیه‌ی 253
نشانه هاى روشن (آن پیامبران، ما بعضى از آنان را بر بعضى برترى دادیم. از آنان کسى بود که خداوند با او سخن گفته و درجات بعضى از آنان را بالا برد، و به عیسى بن مریم و معجزات) دادیم و او را با روح القدس (جبرئیل) تأیید نمودیم، و اگر خدا مى خواست، کسانى که بعد از آنان (پیامبران) بودند، پس از آنکه نشانه هاى روشن براى آنها آمد، با هم جنگ و ستیز نمى کردند. (امّا خداوند مردم را در پیمودن راه سعادت آزاد گذاشته است،) ولى با هم اختلاف کردند پس برخى از آنان ایمان آورده و بعضى کافر شدند. (و باز) اگر خدا مى خواست (مؤمنان و کافران) با هم پیکار نمى کردند، ولى خداوند آنچه را اراده کند انجام مى دهد. (و اراده حکیمانه ى او بر آزاد گذاردن مردم است.)
گرچه طبق احادیث، تعداد انبیا 124 هزار نفر بوده است، امّا تنها نام 25 نفر از آنان در قرآن آمده و نام دیگران برده نشده است؛ «منهم من قصصنا و منهم من لم نقصص» مقام و درجات انبیا یکسان نیست و هرکدام جایگاه و امتیازاتى دارند. مثلاً امتیاز پیامبر اسلام (ص) خاتمیّت، امّى بودن، تحریف نشدن کتابش، امتیازحضرت ابراهیم (ع) یک تنه امّت بودن و نسل مبارک داشتن، امتیاز حضرت نوح (ع) طول عمر و پایدارى و دریافت سلام ویژه از طرف خداوند است. در این آیه، امتیاز حضرت موسى(ع) و حضرت عیسى (ع) بیان شده که موسى مخاطب سخن خداوند و حضرت عیسى (ع) مؤیّد به روح القدس بوده است. کلمه «درجات» نشانه ى برترى هاى متعّدد است.
فخررازى در تفسیر کبیر ذیل این آیه، حدود بیست امتیاز براى پیامبر اسلام (ص) بیان کرده است. از آن جمله: معجزه ى پیامبر اسلام (ص) قرآن کریم بر همه معجزات برترى دارد. دیگر اینکه پیامبر اسلام بر همه پیامبران گواه است، چنانکه مى فرماید: «فکیف اذا جئنا من کلّ امّة بشهید و جئنا بک على هؤلاء شهیداً»
پیام ها
1- انبیا، مقامى بس والا دارند. «تلک» اشاره به دور و مقام والاست.
2- انبیا، همه در یک رتبه نیستند. یگانگى در هدف، مانع بعضى کمالات ویژه و برترى هاى خاصّ نیست. «فضّلنا بعضهم على بعض»
3- تجلیل از انبیاى گذشته لازم است. حضرت موسى (ع) و عیسى (ع) در آیه تکریم شده اند. «من کلّم اللّه... عیسىبن مریم»
4- سنّت و قانون خداوند، آزاد گذاشتن انسان است. او مى تواند مردم را به اجبار به راه حقّ وادار کند، امّا رشد واقعى در سایه آزادى است. در این آیه دو بار مى خوانیم که اگر خدا مى خواست، اختلاف و نزاعى میان مردم ایجاد نمى شد. «و لو شاء اللّه»
5 - ریشه اکثر اختلافات، هوس ها، حسدها و خودبینى هاست، نه جهل و ناآگاهى. «من بعد ما جائتهم البیّنات»
6- راه انبیا، همراه با دلیل روشن است. «بیّنات»
7- اختلافات اعتقادى، از عوامل پیدایش جنگ هاست. البتّه دین منشأ اختلاف نیست، بلکه مردم اختلاف مى کنند. «ولو شاء اللّه ما اقتتل... ولکن اختلفوا»
8 - اختلاف عقائد مردم، دلیل اختیار آنها است. «فمنهم من امن و منهم من کفر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
نشانه هاى روشن (آن پیامبران، ما بعضى از آنان را بر بعضى برترى دادیم. از آنان کسى بود که خداوند با او سخن گفته و درجات بعضى از آنان را بالا برد، و به عیسى بن مریم و معجزات) دادیم و او را با روح القدس (جبرئیل) تأیید نمودیم، و اگر خدا مى خواست، کسانى که بعد از آنان (پیامبران) بودند، پس از آنکه نشانه هاى روشن براى آنها آمد، با هم جنگ و ستیز نمى کردند. (امّا خداوند مردم را در پیمودن راه سعادت آزاد گذاشته است،) ولى با هم اختلاف کردند پس برخى از آنان ایمان آورده و بعضى کافر شدند. (و باز) اگر خدا مى خواست (مؤمنان و کافران) با هم پیکار نمى کردند، ولى خداوند آنچه را اراده کند انجام مى دهد. (و اراده حکیمانه ى او بر آزاد گذاردن مردم است.)
گرچه طبق احادیث، تعداد انبیا 124 هزار نفر بوده است، امّا تنها نام 25 نفر از آنان در قرآن آمده و نام دیگران برده نشده است؛ «منهم من قصصنا و منهم من لم نقصص» مقام و درجات انبیا یکسان نیست و هرکدام جایگاه و امتیازاتى دارند. مثلاً امتیاز پیامبر اسلام (ص) خاتمیّت، امّى بودن، تحریف نشدن کتابش، امتیازحضرت ابراهیم (ع) یک تنه امّت بودن و نسل مبارک داشتن، امتیاز حضرت نوح (ع) طول عمر و پایدارى و دریافت سلام ویژه از طرف خداوند است. در این آیه، امتیاز حضرت موسى(ع) و حضرت عیسى (ع) بیان شده که موسى مخاطب سخن خداوند و حضرت عیسى (ع) مؤیّد به روح القدس بوده است. کلمه «درجات» نشانه ى برترى هاى متعّدد است.
فخررازى در تفسیر کبیر ذیل این آیه، حدود بیست امتیاز براى پیامبر اسلام (ص) بیان کرده است. از آن جمله: معجزه ى پیامبر اسلام (ص) قرآن کریم بر همه معجزات برترى دارد. دیگر اینکه پیامبر اسلام بر همه پیامبران گواه است، چنانکه مى فرماید: «فکیف اذا جئنا من کلّ امّة بشهید و جئنا بک على هؤلاء شهیداً»
پیام ها
1- انبیا، مقامى بس والا دارند. «تلک» اشاره به دور و مقام والاست.
2- انبیا، همه در یک رتبه نیستند. یگانگى در هدف، مانع بعضى کمالات ویژه و برترى هاى خاصّ نیست. «فضّلنا بعضهم على بعض»
3- تجلیل از انبیاى گذشته لازم است. حضرت موسى (ع) و عیسى (ع) در آیه تکریم شده اند. «من کلّم اللّه... عیسىبن مریم»
4- سنّت و قانون خداوند، آزاد گذاشتن انسان است. او مى تواند مردم را به اجبار به راه حقّ وادار کند، امّا رشد واقعى در سایه آزادى است. در این آیه دو بار مى خوانیم که اگر خدا مى خواست، اختلاف و نزاعى میان مردم ایجاد نمى شد. «و لو شاء اللّه»
5 - ریشه اکثر اختلافات، هوس ها، حسدها و خودبینى هاست، نه جهل و ناآگاهى. «من بعد ما جائتهم البیّنات»
6- راه انبیا، همراه با دلیل روشن است. «بیّنات»
7- اختلافات اعتقادى، از عوامل پیدایش جنگ هاست. البتّه دین منشأ اختلاف نیست، بلکه مردم اختلاف مى کنند. «ولو شاء اللّه ما اقتتل... ولکن اختلفوا»
8 - اختلاف عقائد مردم، دلیل اختیار آنها است. «فمنهم من امن و منهم من کفر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است