- 573
- 1000
- 1000
- 1000
رحمت- بخش هفتم
سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با عنوان "رحمت"، سال1401
یکی از آیاتی که نشان دهنده ی اوج رحمت و مهربانی خدا به بندگان است، آیه ی 73 سوره ی "أنبیاء" است. در این آیه ی شریفه آمده: "و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مىکردند و به آنان، انجام کارهاى نیک و برپایى نماز و پرداخت زکات را وحى کردیم و آنان فقط عبادت کنندگان ما بودند." انسان نمی تواند به تنهایی و با تکیه بر عقل خود، به رشد و کمال برسد و لذا خدای متعال، انبیا و اولیا را فرستاد تا بشریّت را به سعادت دنیا و آخرت، راهنمایی کنند.
نپذیرفتن تعالیم هدایتگر اولیای الهی، به منزله ی بی اعتنایی به "عقل کلّ" است و سرانجام شومی خواهد داشت. عقل انسان، عقلی جزئی است و درک فراگیر نسبت به حقایق عالَم ندارد. لذا بسیاری از گناهان را زشت نمی پندارد و در جوامع غربی، حتّی برای عادی سازی برخی از گناهان و ناهنجاری های اخلاقی، قانون وضع می شود!
اقتدا به انبیا و اولیای دین، عقل آدمی را به کمال و شکوفایی می رساند و موجب می شود انسان به ظلم و گناه و آلودگی، تَن ندهد. قیامت، روزی است که به حساب اعمال، رسیدگی می شود و خوشا به سعادت آنهایی که در سایه ی پیوند با اولیای دین، خود را از گناهان، مصون نگاه داشته اند. در آیه ی47 سوره ی "أنبیاء" می خوانیم: "و ترازوهای عدالت را در روز قیامت می نهیم و به هیچ کس، هیچ ستمی نمی شود؛ و اگر عمل خوب یا بد، هم وزن دانه ی خردلی باشد، آن را برای وزن کردن می آوریم و کافی است که ما حسابگر باشیم."
یکی از آیاتی که نشان دهنده ی اوج رحمت و مهربانی خدا به بندگان است، آیه ی 73 سوره ی "أنبیاء" است. در این آیه ی شریفه آمده: "و آنان را پیشوایانى قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت مىکردند و به آنان، انجام کارهاى نیک و برپایى نماز و پرداخت زکات را وحى کردیم و آنان فقط عبادت کنندگان ما بودند." انسان نمی تواند به تنهایی و با تکیه بر عقل خود، به رشد و کمال برسد و لذا خدای متعال، انبیا و اولیا را فرستاد تا بشریّت را به سعادت دنیا و آخرت، راهنمایی کنند.
نپذیرفتن تعالیم هدایتگر اولیای الهی، به منزله ی بی اعتنایی به "عقل کلّ" است و سرانجام شومی خواهد داشت. عقل انسان، عقلی جزئی است و درک فراگیر نسبت به حقایق عالَم ندارد. لذا بسیاری از گناهان را زشت نمی پندارد و در جوامع غربی، حتّی برای عادی سازی برخی از گناهان و ناهنجاری های اخلاقی، قانون وضع می شود!
اقتدا به انبیا و اولیای دین، عقل آدمی را به کمال و شکوفایی می رساند و موجب می شود انسان به ظلم و گناه و آلودگی، تَن ندهد. قیامت، روزی است که به حساب اعمال، رسیدگی می شود و خوشا به سعادت آنهایی که در سایه ی پیوند با اولیای دین، خود را از گناهان، مصون نگاه داشته اند. در آیه ی47 سوره ی "أنبیاء" می خوانیم: "و ترازوهای عدالت را در روز قیامت می نهیم و به هیچ کس، هیچ ستمی نمی شود؛ و اگر عمل خوب یا بد، هم وزن دانه ی خردلی باشد، آن را برای وزن کردن می آوریم و کافی است که ما حسابگر باشیم."
تاکنون نظری ثبت نشده است