- 598
- 1000
- 1000
- 1000
واقعۀ عظیم غدیر، جلسه دوم
سخنرانی آیت الله حسین مظاهری با موضوع «واقعۀ عظیم غدیر»، جلسه دوم، سال 1390
در جلسۀ گذشته راجع به رخداد عظیم غدیر و آیاتی که در این رابطه نازل شده است، مطالبی بیان شد. پیام اخلاقی که میتوان از آیات نورانی غدیر برداشت کرد این است که اگر صفت رذیله¬ای نظیر لجاجت یا حسادت بر دل انسان حکمفرما شد، مانع رستگاری او خواهد شد. اگر لجاجت، حسادت، ریاستطلبی، پولپرستی و یا هر صفت رذیله¬ای گل کند و طوفانی شود، انسان را نابود می¬کند و با اینکه حقّانیّت اهلبیت«سلاماللهعلیهم» و ولایت آنان را به خوبی درک میکند، لجاجت میورزد و منکر حق و حقیقت میشود. قرآن کریم از قول افراد لجوج که نمیتوانند زیر بار حرف حق بروند، میفرماید:
«اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ أَلیمٍ»
این آیۀ شریفه، یک زنگ خطر برای همۀ ماست که باید مواظب باشیم لجوج نباشیم و قابل انعطاف باشیم و زیر بار حق و حقیقت برویم، باید مواظب باشیم حسود نباشیم، باید مواظب باشیم ریاست طلب و پول پرست و خودخواه نباشیم. این رذایل خطرناکاند. به اندازه¬ای که اگر یکی از این صفات ناپسند، تحریک و طوفانی شود، انسان حاضر است به جهنّم برود، امّا حرف خودش را به کرسی بنشاند و زیر بار حق نرود.
در روایات می¬خوانیم که پیغمبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» در قیامت، بعضی اوقات به جهنّم می¬روند تا شاید این مرغ رحمت بتواند کسی را از آتش نجات دهد. آن آتش جهنّم که از الطاف خفیۀ خداست، برخی از جهنّمیان را پاک کرده باشد. ولی بعضی از افراد لجوج وقتی با وزیدن نسیم رحمت، متوجه حضور پیامبر میشوند، در سلول خود میروند و درب سلول را میبندد تا چشم آنان به پیغمبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» نیفتد. لجاجت، انسان را به چنین مرتبهای تنزّل میدهد.
امیرالمؤمنین علی«سلاماللهعلیه»، بعد از سقیفۀ بنی ساعده بارها و بارها استشهاد و احتجاج میکردند که ای مردم! چرا غدیرخم فراموش شد؟ ای مردم! من از طرف خداوند به واسطۀ پیغمبر، منصوب به ولایت شدم، حال چرا امر پروردگار را زیر پا گذاشتید؟ شاید بیش از صد مورد در موارد حسّاس، مثل آن شورای شش نفره یا با طلحه و زبیر در جنگ جمل و یا در جنگ صفّین و در جنگ نهروان، به غدیرخم و آیات نازل شده در آن، احتجاج میکردند.
همچنین حضرت امام حسن و حضرت امام حسین «سلاماللهعلیهما» و نیز بزرگان شیعه در آن زمان مثل سلمان و ابی¬ذر و مالکبننویره و مهمتر از همه، حضرت زهرا«سلاماللهعلیها»، به غدیر خم احتجاج می¬کردند، ولی رسوخ صفات رذیله در دل خواص و بیتفاوتی عوام اجازه نداد که احتجاج ایشان اثر کند.
«إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ»
این آیۀ شریفه بدون تردید در شأن امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» نازل شده است و در بین آیات ولایت، از درخشندگی خاصّی برخوردار میباشد. این آیه، علاوه بر ولایت تشریعی، ولایت تکوینی آن حضرت را نیز اثبات میکند. زیرا آیه وحدت نَسَق دارد و بر این اساس، هرکاری که خداوند می¬تواند بکند، رسولش و امیرالمؤمنین، نیز می¬توانند انجام دهند.
لذا این آیه از هر جهت برای شیعه افتخار بزرگی است. از علمای اهل سنّت نقل شده است که عمر بارها میگفت: ای کاش تمامی دنیا از آنِ من بود تا آن را به فقیری بدهم و در مقابل، این آیه دربارۀ من نازل میشد. ولی متأسفانه شیعیان نسبت به این آیه و آیات مشابه، بی¬تفاوتاند و در این خصوص کار فرهنگی نمیکنند. دانشگاهها، حوزهها، مدارس آموزش و پرورش و رسانه¬ها، مخصوصاً رادیو و تلویزیون، باید این آیه و مفاهیم آن را زنده نگاه دارند.
نکتۀ دیگری که پس از این آیه آمده، تعریف و تمجید از شیعه است. قرآن شریف در آیۀ بعدی میفرماید:
«وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون»
آنکه ولایت خداوند، ولایت پیامبر و ولایت علی را پذیرا باشد، از نظر قرآن کریم، «حزب الله» است و معلوم است که حزبالله، غالب است. سنّیها نقل می¬کنند: وقتی این آیۀ نازل شد، پیغمبر اکرم «صلیاللهعلیهوآلهوسلم» خطاب به امیرالمؤمنین «سلاماللهعلیه» فرمودند: «شِیعَتُکَ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ». و همچنین وقتی آیۀ «أَلا إنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» نازل شد، پیامبر«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» روی منبر و در میان مردم فرمودند: «یا عَلی! أنْتَ وَ شیعَتُکَ هُمُ المفلحون»
یعنی رستگاری و غلبه فقط از شیعه است. این آیات نورانی و روایات نوید بخش پیامبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» پس از نزول آیات، به یک رخداد مهم در آینده نیز اشاره دارد و آن اینکه بالاخره به دست شیعیان و به رهبری امام زمان«ارواحنافداه»، پرچم اسلام روی کرۀ زمین افراشته میشود و عدالت اسلامی سر تا سر جهان را می¬گیرد.
در جلسۀ گذشته راجع به رخداد عظیم غدیر و آیاتی که در این رابطه نازل شده است، مطالبی بیان شد. پیام اخلاقی که میتوان از آیات نورانی غدیر برداشت کرد این است که اگر صفت رذیله¬ای نظیر لجاجت یا حسادت بر دل انسان حکمفرما شد، مانع رستگاری او خواهد شد. اگر لجاجت، حسادت، ریاستطلبی، پولپرستی و یا هر صفت رذیله¬ای گل کند و طوفانی شود، انسان را نابود می¬کند و با اینکه حقّانیّت اهلبیت«سلاماللهعلیهم» و ولایت آنان را به خوبی درک میکند، لجاجت میورزد و منکر حق و حقیقت میشود. قرآن کریم از قول افراد لجوج که نمیتوانند زیر بار حرف حق بروند، میفرماید:
«اللَّهُمَّ إِنْ کانَ هذا هُوَ الْحَقَّ مِنْ عِنْدِکَ فَأَمْطِرْ عَلَیْنا حِجارَةً مِنَ السَّماءِ أَوِ ائْتِنا بِعَذابٍ أَلیمٍ»
این آیۀ شریفه، یک زنگ خطر برای همۀ ماست که باید مواظب باشیم لجوج نباشیم و قابل انعطاف باشیم و زیر بار حق و حقیقت برویم، باید مواظب باشیم حسود نباشیم، باید مواظب باشیم ریاست طلب و پول پرست و خودخواه نباشیم. این رذایل خطرناکاند. به اندازه¬ای که اگر یکی از این صفات ناپسند، تحریک و طوفانی شود، انسان حاضر است به جهنّم برود، امّا حرف خودش را به کرسی بنشاند و زیر بار حق نرود.
در روایات می¬خوانیم که پیغمبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» در قیامت، بعضی اوقات به جهنّم می¬روند تا شاید این مرغ رحمت بتواند کسی را از آتش نجات دهد. آن آتش جهنّم که از الطاف خفیۀ خداست، برخی از جهنّمیان را پاک کرده باشد. ولی بعضی از افراد لجوج وقتی با وزیدن نسیم رحمت، متوجه حضور پیامبر میشوند، در سلول خود میروند و درب سلول را میبندد تا چشم آنان به پیغمبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» نیفتد. لجاجت، انسان را به چنین مرتبهای تنزّل میدهد.
امیرالمؤمنین علی«سلاماللهعلیه»، بعد از سقیفۀ بنی ساعده بارها و بارها استشهاد و احتجاج میکردند که ای مردم! چرا غدیرخم فراموش شد؟ ای مردم! من از طرف خداوند به واسطۀ پیغمبر، منصوب به ولایت شدم، حال چرا امر پروردگار را زیر پا گذاشتید؟ شاید بیش از صد مورد در موارد حسّاس، مثل آن شورای شش نفره یا با طلحه و زبیر در جنگ جمل و یا در جنگ صفّین و در جنگ نهروان، به غدیرخم و آیات نازل شده در آن، احتجاج میکردند.
همچنین حضرت امام حسن و حضرت امام حسین «سلاماللهعلیهما» و نیز بزرگان شیعه در آن زمان مثل سلمان و ابی¬ذر و مالکبننویره و مهمتر از همه، حضرت زهرا«سلاماللهعلیها»، به غدیر خم احتجاج می¬کردند، ولی رسوخ صفات رذیله در دل خواص و بیتفاوتی عوام اجازه نداد که احتجاج ایشان اثر کند.
«إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ»
این آیۀ شریفه بدون تردید در شأن امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» نازل شده است و در بین آیات ولایت، از درخشندگی خاصّی برخوردار میباشد. این آیه، علاوه بر ولایت تشریعی، ولایت تکوینی آن حضرت را نیز اثبات میکند. زیرا آیه وحدت نَسَق دارد و بر این اساس، هرکاری که خداوند می¬تواند بکند، رسولش و امیرالمؤمنین، نیز می¬توانند انجام دهند.
لذا این آیه از هر جهت برای شیعه افتخار بزرگی است. از علمای اهل سنّت نقل شده است که عمر بارها میگفت: ای کاش تمامی دنیا از آنِ من بود تا آن را به فقیری بدهم و در مقابل، این آیه دربارۀ من نازل میشد. ولی متأسفانه شیعیان نسبت به این آیه و آیات مشابه، بی¬تفاوتاند و در این خصوص کار فرهنگی نمیکنند. دانشگاهها، حوزهها، مدارس آموزش و پرورش و رسانه¬ها، مخصوصاً رادیو و تلویزیون، باید این آیه و مفاهیم آن را زنده نگاه دارند.
نکتۀ دیگری که پس از این آیه آمده، تعریف و تمجید از شیعه است. قرآن شریف در آیۀ بعدی میفرماید:
«وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُون»
آنکه ولایت خداوند، ولایت پیامبر و ولایت علی را پذیرا باشد، از نظر قرآن کریم، «حزب الله» است و معلوم است که حزبالله، غالب است. سنّیها نقل می¬کنند: وقتی این آیۀ نازل شد، پیغمبر اکرم «صلیاللهعلیهوآلهوسلم» خطاب به امیرالمؤمنین «سلاماللهعلیه» فرمودند: «شِیعَتُکَ حِزْبُ اللَّهِ وَ حِزْبُ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ». و همچنین وقتی آیۀ «أَلا إنَّ حِزْبَ اللّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ» نازل شد، پیامبر«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» روی منبر و در میان مردم فرمودند: «یا عَلی! أنْتَ وَ شیعَتُکَ هُمُ المفلحون»
یعنی رستگاری و غلبه فقط از شیعه است. این آیات نورانی و روایات نوید بخش پیامبر اکرم«صلیاللهعلیهوآلهوسلم» پس از نزول آیات، به یک رخداد مهم در آینده نیز اشاره دارد و آن اینکه بالاخره به دست شیعیان و به رهبری امام زمان«ارواحنافداه»، پرچم اسلام روی کرۀ زمین افراشته میشود و عدالت اسلامی سر تا سر جهان را می¬گیرد.
تاکنون نظری ثبت نشده است