سخنرانی آیت الله حسین انصاریان با موضوع «چیستی دین»، جلسه هفتم، سال 1400
به طور یقین دین ترکیبی از کل قرآن و روایات رسول خدا و ائمهٔ طاهرین (علیهم السلام) است. دین به این معنا کلید خیر دنیا و آخرت است و آنقدر برای امروز و فردای انسان ارزش دارد که؛ هم در قرآن و هم در روایات سفارش فراوانی شده, به هیچ قیمتی اگر خواهان سلامت و سعادت و صراط مستقیم هستید آن را از دست ندهید.
به فرمودهٔ امیر المومنین (ع): این زندگی «بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَةٌ»، با آزمایشات الهی و با سختیها و با رنجها پیچیده است. ما از زمان آدم کسی را تا الان نداشتیم که همیشه خوش باشد، این طبع زندگی در اینجاست که تلخی و شیرینی و خوشی و ناخوشی، سختی و راحتی با هم آمیخته است. این قیامت است که یا خوشی یک طرفه است و یا ناخوشی یک طرفه. هیچ خوشی در قیامت روی ناخوشی را نخواهد دید، و هیچ ناخوشی روی خوشی را در قیامت نخواهد دید.
یک جملهای امیرالمؤمنین (ع) دربارهٔ کسانی که البته با دست خودشان دچار دوزخ میشوند «لا یَهْدَأ زَفیرُها» بیمارش درمان ندارد چون آن آتش خاموش شدنی نیست، «و لا یُفَکُّ أسِیرُها» کسی هم که اسیر آتش است این بند در زندگی او باز نمیشود که از این اسارت نجات پیدا بکند. چنان که در قرآن است در قیامت حسابش فقط جدا جداست.
دو سه تا آیه اوایل سورهٔ رعد و دو سه تا آیه اوایل سورهٔ مؤمن برای آرامش انسان خیلی خوب است و داروی واقعاً اضطراب روانی است. چون خدا دربارهٔ قرآن میفرماید: «نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ» شفاء در فارسی به معنی درمان است، قرآن شفاء است یعنی درمانکننده است. «وَ رَحْمَةٌ» و زمانی که درمان شدی، به رحمت واسعهٔ الهی وصل می شوی. پس باید درمان بشوید تا به رحمت برسید. درمان از چه؟ از همین حالات ابلیسی درون؛ کبر، حسد، حرص، ریا و امثال اینها. اگر اینها درمان بشود رحمت یقیناً شامل حال انسان میشود، اگر درمان نشود و بماند هیچ راهی بهسوی رحمت نخواهد بود.
به طور یقین دین ترکیبی از کل قرآن و روایات رسول خدا و ائمهٔ طاهرین (علیهم السلام) است. دین به این معنا کلید خیر دنیا و آخرت است و آنقدر برای امروز و فردای انسان ارزش دارد که؛ هم در قرآن و هم در روایات سفارش فراوانی شده, به هیچ قیمتی اگر خواهان سلامت و سعادت و صراط مستقیم هستید آن را از دست ندهید.
به فرمودهٔ امیر المومنین (ع): این زندگی «بِالْبَلَاءِ مَحْفُوفَةٌ»، با آزمایشات الهی و با سختیها و با رنجها پیچیده است. ما از زمان آدم کسی را تا الان نداشتیم که همیشه خوش باشد، این طبع زندگی در اینجاست که تلخی و شیرینی و خوشی و ناخوشی، سختی و راحتی با هم آمیخته است. این قیامت است که یا خوشی یک طرفه است و یا ناخوشی یک طرفه. هیچ خوشی در قیامت روی ناخوشی را نخواهد دید، و هیچ ناخوشی روی خوشی را در قیامت نخواهد دید.
یک جملهای امیرالمؤمنین (ع) دربارهٔ کسانی که البته با دست خودشان دچار دوزخ میشوند «لا یَهْدَأ زَفیرُها» بیمارش درمان ندارد چون آن آتش خاموش شدنی نیست، «و لا یُفَکُّ أسِیرُها» کسی هم که اسیر آتش است این بند در زندگی او باز نمیشود که از این اسارت نجات پیدا بکند. چنان که در قرآن است در قیامت حسابش فقط جدا جداست.
دو سه تا آیه اوایل سورهٔ رعد و دو سه تا آیه اوایل سورهٔ مؤمن برای آرامش انسان خیلی خوب است و داروی واقعاً اضطراب روانی است. چون خدا دربارهٔ قرآن میفرماید: «نُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ ما هُوَ شِفاءٌ» شفاء در فارسی به معنی درمان است، قرآن شفاء است یعنی درمانکننده است. «وَ رَحْمَةٌ» و زمانی که درمان شدی، به رحمت واسعهٔ الهی وصل می شوی. پس باید درمان بشوید تا به رحمت برسید. درمان از چه؟ از همین حالات ابلیسی درون؛ کبر، حسد، حرص، ریا و امثال اینها. اگر اینها درمان بشود رحمت یقیناً شامل حال انسان میشود، اگر درمان نشود و بماند هیچ راهی بهسوی رحمت نخواهد بود.
تاکنون نظری ثبت نشده است