- 1034
- 1000
- 1000
- 1000
عوامل سقوط انسان، جلسه سوم
سخنرانی از آیت الله حسین مظاهری با موضوع «عوامل سقوط انسان»، جلسه سوم
اولین عامل سقوط انسان «نفس امّاره» بود. از «گناه»، بهعنوان دومین عامل سقوط انسان نام بردیم و بیان شد که گناه، زندگی انسان را تباه میکند؛ زندگی توأم با گناه تاریک است.
سومین عامل سقوط، «غفلت» است. غفلت امر خطرناکی است. علمای علم اخلاق سابقاً چون اتومبیل نبود، به فیل مثال میزدند. مثال میزدند به اینکه انسان باید توجهی مثل توجه فیلبان داشته باشد، آنکه سوار فیل است باید با توجه کامل فیلش، مرتب مراقب او باشد، وگرنه آن فیل هم خودش و هم صاحبش را نابود میکند و مثال بهتر، مثال اتومبیل شما و رانندگی شماست، شما باید در حین رانندگی صددرصد توجه داشته باشید و یک لحظه غفلت، اتومبیل و شما را به سقوط میکشاند. گاهی تصادف میکند، گاهی به ته دره میرود و گاهی هم خودش و هم سرنشینان را نابود میکند. لذا رانندۀ اتومبیل باید یک توجه خاصی داشته باشد. یک لحظه غفلت، یک عمر پشیمانی میآورد.
استاد بزرگوار علامه طباطبائی«رحمتاللهعلیه» دم مرگ این جمله را تکرار کردند تا از دنیا رفتند: توجه توجه توجه. اگر کسی این توجه را نداشته باشد، زندگیاش تباه میشود و سقوط میکند.
گاهی سقوط انسان به آنجا میرسد که دیگر قابل اصلاح نیست و طبق فرمایش قرآن کریم، گاهی سقوطش به آنجا میرسد که به یک حیوان درّنده تبدیل میشود: «وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ»
میفرماید: بعضی از مردم که زیاد هم هستند، مثل اینکه برای جهنّم خلق شدهاند و راه جهنّم را گرفتهاند و دوان دوان به سوی جهنم میروند. سپس میفرماید: اینها دل دارند اما نفهماند. عقل دارند و عقلشان را به کار نمی اندازند. اینها چشم دارند، اما کورند و حقیقت را نمی بینند. گوش دارند، اما کرند و حقیقت را نمی شنوند. یعنی در اثر رذیلۀ غفلت، بینایی و شنوایی و فهم قلب از انسان گرفته میشود. سپس قرآن می فرماید: اینها حیوان هستند، بلکه بدتر از حیوانات هستند. این افراد چه کسانی هستند؟ غافلان: «أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ»؛ اینان کارشان به سقوط میکشد. ما اگر برای مذمت غفلت، به جز این آیۀ شریفه نداشتیم، کافی بود تا متوجه شویم.
امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» دربارۀ لزوم توجه می فرماید: «رَحِمَ اللهُ امْرَأً أَعَدَّ لِنَفسه وَ اسْتَعَدّ لِرَمسه وَ عَلِمَ مِنْ أَیْنَ وَ فِى أَیْنَ وَ إلَى أَیْن»؛ یعنی خدا رحمت کند آن کسی را که اسباب سعادت خویش را آماده کرده و براى مرگ مهیّا شده و متوجه باشد که از کجا آمده، در کجاست و بالاخره به کجا میخواهد برود؟
اولین عامل سقوط انسان «نفس امّاره» بود. از «گناه»، بهعنوان دومین عامل سقوط انسان نام بردیم و بیان شد که گناه، زندگی انسان را تباه میکند؛ زندگی توأم با گناه تاریک است.
سومین عامل سقوط، «غفلت» است. غفلت امر خطرناکی است. علمای علم اخلاق سابقاً چون اتومبیل نبود، به فیل مثال میزدند. مثال میزدند به اینکه انسان باید توجهی مثل توجه فیلبان داشته باشد، آنکه سوار فیل است باید با توجه کامل فیلش، مرتب مراقب او باشد، وگرنه آن فیل هم خودش و هم صاحبش را نابود میکند و مثال بهتر، مثال اتومبیل شما و رانندگی شماست، شما باید در حین رانندگی صددرصد توجه داشته باشید و یک لحظه غفلت، اتومبیل و شما را به سقوط میکشاند. گاهی تصادف میکند، گاهی به ته دره میرود و گاهی هم خودش و هم سرنشینان را نابود میکند. لذا رانندۀ اتومبیل باید یک توجه خاصی داشته باشد. یک لحظه غفلت، یک عمر پشیمانی میآورد.
استاد بزرگوار علامه طباطبائی«رحمتاللهعلیه» دم مرگ این جمله را تکرار کردند تا از دنیا رفتند: توجه توجه توجه. اگر کسی این توجه را نداشته باشد، زندگیاش تباه میشود و سقوط میکند.
گاهی سقوط انسان به آنجا میرسد که دیگر قابل اصلاح نیست و طبق فرمایش قرآن کریم، گاهی سقوطش به آنجا میرسد که به یک حیوان درّنده تبدیل میشود: «وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ کَثیراً مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لا یُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِکَ کَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ»
میفرماید: بعضی از مردم که زیاد هم هستند، مثل اینکه برای جهنّم خلق شدهاند و راه جهنّم را گرفتهاند و دوان دوان به سوی جهنم میروند. سپس میفرماید: اینها دل دارند اما نفهماند. عقل دارند و عقلشان را به کار نمی اندازند. اینها چشم دارند، اما کورند و حقیقت را نمی بینند. گوش دارند، اما کرند و حقیقت را نمی شنوند. یعنی در اثر رذیلۀ غفلت، بینایی و شنوایی و فهم قلب از انسان گرفته میشود. سپس قرآن می فرماید: اینها حیوان هستند، بلکه بدتر از حیوانات هستند. این افراد چه کسانی هستند؟ غافلان: «أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُونَ»؛ اینان کارشان به سقوط میکشد. ما اگر برای مذمت غفلت، به جز این آیۀ شریفه نداشتیم، کافی بود تا متوجه شویم.
امیرالمؤمنین«سلاماللهعلیه» دربارۀ لزوم توجه می فرماید: «رَحِمَ اللهُ امْرَأً أَعَدَّ لِنَفسه وَ اسْتَعَدّ لِرَمسه وَ عَلِمَ مِنْ أَیْنَ وَ فِى أَیْنَ وَ إلَى أَیْن»؛ یعنی خدا رحمت کند آن کسی را که اسباب سعادت خویش را آماده کرده و براى مرگ مهیّا شده و متوجه باشد که از کجا آمده، در کجاست و بالاخره به کجا میخواهد برود؟
کاربر مهمان