- 5711
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 - 7 سوره بلد
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره بلد- آیه 1- 7
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ
وَوَالِدٍ وَ مَا وَلَدَ
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِى کَبَدٍ
أَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ
یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُّبَداً
أَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ
ترجمه
به این شهر (مکّه) سوگند.
در حالى که تو در این شهر ساکن هستى.
به پدر، و فرزندى که پدیدآورد، سوگند.
همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم.
آیا مىپندارد که هرگز احدى بر او قدرت ندارد؟
مىگوید: مال فراوانى تباه کردم
آیا گمان مىکند احدى او را ندیده است؟
در قرآن سه بار جمله «لا اُقسم» به کار رفته است و اهل تفسیر آن را دو گونه معنا کرده اند. گروهى حرف لا را زائد دانسته و آن را (قسم مىخورم) معنا کرده اند و گروهى آن را (سوگند نمى خورم) ترجمه کرده اند، به این معنا که مسئله به قدرى روشن است که نیازى به سوگند خوردن نیست.
منظور از «بلد»، مکّه است که قبل از اسلام هم مورد احترام بوده است. مکّه حَرَم اَمن الهى و اولین خانه اى است که براى انسان قرار داده شد.
جمله «و انت حلّ» چند گونه تفسیر شده است که یک معنى را در ترجمه آوردیم و معناى دوم آن است که مردم مکّه اهانت تو را در آن حلال مى دانند، پس به شهرى که اهانت تو را حلال مى شمرند سوگند نمى خورم. و معناى سوم آن است که دست تو در مورد این شهر باز است و در فتح مکّه هر تصمیمى که درباره مخالفان بخواهى مىتوانى بگیرى.
«کَبَد» به معناى سختى و «لَبَد» به معناى پشم متراکم است. البتّه بعضى کبد را به معناى راست قامت و معتدل گرفتهاند.
اینکه انسان در دل رنج و سختى آفریده شده، یعنى کامیابىهاى دنیوى آمیخته با رنج و زحمت است. «لقد خلقنا الانسان فى کبد» حضرت على (ع) مىفرماید: دنیا خانهاى است که با سختىها عجین شده است. «دار بالبلاء محفوفة»
گرچه بعضى مفسران به مناسبت عبارت «هذا البلد» که مکّه است، مراد از «والد و ما ولد» را حضرت ابراهیم و فرزندش حضرت اسماعیل دانسته اند، ولى همان گونه که در تفسیر مجمع البیان آمده است، مراد از آن، حضرت آدم و اولیاء از نسل او است.
در حدیث آمده است که گوینده این کلام «اهلکت مالاً لبداً» عمرو بن عبدود در جنگ خندق بوده که گفت: سرمایه زیادى را در مبارزه با اسلام تباه کردم ولى موفق نشدم.
پیام ها
1- سرزمین ها مىتوانند داراى قداست باشند و شهر مکّه نیز از قدیم مورد احترام و سوگند بوده است. «لا اقسم بهذا البلد»
2- تکرار گاهى نشانه عظمت و عنایت است. «هذا البلد....هذا البلد»
3- ارزش زمینها به ارزش ساکنان آنهاست. «و انت حِلّ بهذا البلد» (سوگند به مکّه به خاطر حضور پیامبر)
4- در مقام فرزندى، دختر یا پسر تفاوتى ندارد. «و ما ولد»
5 - زندگى بشر در متن مشقتها و سختىها قرار دارد. «فى کبد»
6- هر مالى که در مسیر حق صرف نشود مایه حسرت است. «اهلکت مالاً لبدا»
7- انسان تحت سیطره قدرت و علم الهى است. «ایحسب ان لن یقدر علیه احد... ایحسب ان لم یره احد»
8 - نتیجه هر محاسبهاى که جاى خدا در آن خالى باشد، پوچى و زیانکارى است. «ایحسب... ایحسب»
9- خود بزرگ بینى در برابر خدا چه معنایى دارد؟ «ایحسب ان لن یقدر علیه احد»
10- کسانى که در انفاق به راه درست نروند یا مصرف آنها نابجا باشد یا نیّتشان خالص نباشد و همراه با ریا و خودنمایى و دروغ باشد، در آینده شرمنده و پشیمان خواهند شد. «اهلکت مالا لُبداً»
توضیحات
سیماى سوره بلد
سوره بلد، بیست آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است و مراد از «بلد»، شهر مکّه است که مورد سوگند خداوند قرار گرفته است.
سوره با سوگند آغاز شده و با اشاره به نظام توالد و تناسل انسان، زندگى این دنیا را همراه با تلاش و زحمت معرّفى مىکند.
آنگاه انسانهاى غافل و مغرور را مورد سرزنش قرار داده و به نعمتهاى با ارزشى که خداوند به انسان عطا کرده اشاره نموده و راه سپاس از این نعمتها را رسیدگى به محرومان و خدمت به یتیمان بیان مىدارد.
البتّه در برابر این نعمتها، انسانها دو گروه مى شوند، گروهى سپاسگزار که عاقبتى میمون و مبارک دارند و گروهى کفران پیشه که پایانى شوم و سخت در انتظار آنهاست.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ
وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ
وَوَالِدٍ وَ مَا وَلَدَ
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِى کَبَدٍ
أَیَحْسَبُ أَن لَّن یَقْدِرَ عَلَیْهِ أَحَدٌ
یَقُولُ أَهْلَکْتُ مَالًا لُّبَداً
أَیَحْسَبُ أَن لَّمْ یَرَهُ أَحَدٌ
ترجمه
به این شهر (مکّه) سوگند.
در حالى که تو در این شهر ساکن هستى.
به پدر، و فرزندى که پدیدآورد، سوگند.
همانا ما انسان را در رنج و زحمت آفریدیم.
آیا مىپندارد که هرگز احدى بر او قدرت ندارد؟
مىگوید: مال فراوانى تباه کردم
آیا گمان مىکند احدى او را ندیده است؟
در قرآن سه بار جمله «لا اُقسم» به کار رفته است و اهل تفسیر آن را دو گونه معنا کرده اند. گروهى حرف لا را زائد دانسته و آن را (قسم مىخورم) معنا کرده اند و گروهى آن را (سوگند نمى خورم) ترجمه کرده اند، به این معنا که مسئله به قدرى روشن است که نیازى به سوگند خوردن نیست.
منظور از «بلد»، مکّه است که قبل از اسلام هم مورد احترام بوده است. مکّه حَرَم اَمن الهى و اولین خانه اى است که براى انسان قرار داده شد.
جمله «و انت حلّ» چند گونه تفسیر شده است که یک معنى را در ترجمه آوردیم و معناى دوم آن است که مردم مکّه اهانت تو را در آن حلال مى دانند، پس به شهرى که اهانت تو را حلال مى شمرند سوگند نمى خورم. و معناى سوم آن است که دست تو در مورد این شهر باز است و در فتح مکّه هر تصمیمى که درباره مخالفان بخواهى مىتوانى بگیرى.
«کَبَد» به معناى سختى و «لَبَد» به معناى پشم متراکم است. البتّه بعضى کبد را به معناى راست قامت و معتدل گرفتهاند.
اینکه انسان در دل رنج و سختى آفریده شده، یعنى کامیابىهاى دنیوى آمیخته با رنج و زحمت است. «لقد خلقنا الانسان فى کبد» حضرت على (ع) مىفرماید: دنیا خانهاى است که با سختىها عجین شده است. «دار بالبلاء محفوفة»
گرچه بعضى مفسران به مناسبت عبارت «هذا البلد» که مکّه است، مراد از «والد و ما ولد» را حضرت ابراهیم و فرزندش حضرت اسماعیل دانسته اند، ولى همان گونه که در تفسیر مجمع البیان آمده است، مراد از آن، حضرت آدم و اولیاء از نسل او است.
در حدیث آمده است که گوینده این کلام «اهلکت مالاً لبداً» عمرو بن عبدود در جنگ خندق بوده که گفت: سرمایه زیادى را در مبارزه با اسلام تباه کردم ولى موفق نشدم.
پیام ها
1- سرزمین ها مىتوانند داراى قداست باشند و شهر مکّه نیز از قدیم مورد احترام و سوگند بوده است. «لا اقسم بهذا البلد»
2- تکرار گاهى نشانه عظمت و عنایت است. «هذا البلد....هذا البلد»
3- ارزش زمینها به ارزش ساکنان آنهاست. «و انت حِلّ بهذا البلد» (سوگند به مکّه به خاطر حضور پیامبر)
4- در مقام فرزندى، دختر یا پسر تفاوتى ندارد. «و ما ولد»
5 - زندگى بشر در متن مشقتها و سختىها قرار دارد. «فى کبد»
6- هر مالى که در مسیر حق صرف نشود مایه حسرت است. «اهلکت مالاً لبدا»
7- انسان تحت سیطره قدرت و علم الهى است. «ایحسب ان لن یقدر علیه احد... ایحسب ان لم یره احد»
8 - نتیجه هر محاسبهاى که جاى خدا در آن خالى باشد، پوچى و زیانکارى است. «ایحسب... ایحسب»
9- خود بزرگ بینى در برابر خدا چه معنایى دارد؟ «ایحسب ان لن یقدر علیه احد»
10- کسانى که در انفاق به راه درست نروند یا مصرف آنها نابجا باشد یا نیّتشان خالص نباشد و همراه با ریا و خودنمایى و دروغ باشد، در آینده شرمنده و پشیمان خواهند شد. «اهلکت مالا لُبداً»
توضیحات
سیماى سوره بلد
سوره بلد، بیست آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است و مراد از «بلد»، شهر مکّه است که مورد سوگند خداوند قرار گرفته است.
سوره با سوگند آغاز شده و با اشاره به نظام توالد و تناسل انسان، زندگى این دنیا را همراه با تلاش و زحمت معرّفى مىکند.
آنگاه انسانهاى غافل و مغرور را مورد سرزنش قرار داده و به نعمتهاى با ارزشى که خداوند به انسان عطا کرده اشاره نموده و راه سپاس از این نعمتها را رسیدگى به محرومان و خدمت به یتیمان بیان مىدارد.
البتّه در برابر این نعمتها، انسانها دو گروه مى شوند، گروهى سپاسگزار که عاقبتى میمون و مبارک دارند و گروهى کفران پیشه که پایانى شوم و سخت در انتظار آنهاست.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است