- 3481
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 - 7 سوره غاشیه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره غاشیه- آیه 1- 7
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ
تَصْلَى نَاراً حَامِیَةً
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ
لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ
لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِى مِن جُوعٍ
ترجمه
آیا خبر آن حادثه فراگیر به تو رسیده است؟
در آن روز، چهرههایى خوار و زبونند.
(با آنکه) تلاش کرده و رنج بردهاند.
(امّا) به آتشى سوزان درآیند.
و از چشمهاى جوشان نوشانده شوند.
و خوراکى جز خار خشک و تلخ ندارند.
که نه فربه کند و نه گرسنگى را از میان برد.
«غاشیة» به معناى پوشاننده است، و منظور از آن، حادثه قیامت است که همه را تحت پوشش قرار مىدهد. «عاملة» به معناى کوشنده و «ناصبة» به معناى کار پرمشقت است که انسان را خسته مىکند. «حامیة» به معناى بسیار داغ و «ءانیة» نهایت درجه سوزندگى است.
ممکن است مراد از «وجوه»، صاحبان وجوه و چهرههاى برجسته باشد، یعنى چهرههاى شاخص هر یک از دو گروه نیک و بد.
«ضریع» به فرموده پیامبر اکرم چیزى است در دوزخ شبیه به خار که از مردار بد بوتر و از آتش داغتر و بسیار تلخ است. شاید گذاردن نام «ضریع» بر این خار به خاطر آن باشد که خوردن آن انسان را به فریاد و تضرّع وادار مىکند.
کارهاى پر زحمت فراوانى در دنیا انجام مىشود ولى به خاطر آنکه اخلاص در آن نیست یا طبق دستور الهى انجام نشده است و یا با عجب و غرور و منت و گناه و شرک همراه بوده، حبط مىشود و هدر مىرود و در قیامت مورد بهره قرار نمىگیرد.
در جهان بینى الهى، عنصر کار باید با عنصر هدف و جهت و عنصر رهبرى همسو و مقدّس باشند.
پیام ها
1- حادثه قیامت چنان فراگیر است، که همه باید به فکر آن باشند. «هل اتاک حدیث الغاشیة»
2- هر تلاش و زحمتى، در قیامت مفید نخواهد بود. «عاملة ناصبة»
3- تنها گروه مخلص از تلاشهاى خود بهره خواهند گرفت. «لسعیها راضیة»
4- معاد جسمانى است، زیرا مسئله چاقى و لاغرى تنها در مورد اجسام قابل قبول است. «لایُسمن»
توضیحات
سیماى سوره غاشیه
این سوره بیست و شش آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
«غاشیه» یکى از نامهاى قیامت است که در آیه اول این سوره و نام سوره نیز قرار گرفته است.
همانند دیگر سورههاى مکى، این سوره نیز به حالات بهشتیان و دوزخیان در قیامت پرداخته و در مقام انذار مشرکان و بشارت به مؤمنان است.
آنگاه نشانههاى قدرت الهى در آفرینش زمین و آسمان و برخى موجودات، بیان شده است، که هم استدلالى بر یگانگى مبدء هستى است و هم دلیلى بر قدرت خداوند بر آفرینش دوباره انسانها در قیامت. و در پایان، پیامبرش را فرمان مىدهد تا همواره مردم را تذکّر دهد و ارشاد کند و البتّه بداند که قرار نیست همه به او ایمان آورند و خداوند اراده کرده است که انسانها با اختیارشان راه خود را انتخاب نمایند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
هَلْ أَتَاکَ حَدِیثُ الْغَاشِیَةِ
وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ
عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ
تَصْلَى نَاراً حَامِیَةً
تُسْقَى مِنْ عَیْنٍ آنِیَةٍ
لَّیْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِیعٍ
لَّا یُسْمِنُ وَلَا یُغْنِى مِن جُوعٍ
ترجمه
آیا خبر آن حادثه فراگیر به تو رسیده است؟
در آن روز، چهرههایى خوار و زبونند.
(با آنکه) تلاش کرده و رنج بردهاند.
(امّا) به آتشى سوزان درآیند.
و از چشمهاى جوشان نوشانده شوند.
و خوراکى جز خار خشک و تلخ ندارند.
که نه فربه کند و نه گرسنگى را از میان برد.
«غاشیة» به معناى پوشاننده است، و منظور از آن، حادثه قیامت است که همه را تحت پوشش قرار مىدهد. «عاملة» به معناى کوشنده و «ناصبة» به معناى کار پرمشقت است که انسان را خسته مىکند. «حامیة» به معناى بسیار داغ و «ءانیة» نهایت درجه سوزندگى است.
ممکن است مراد از «وجوه»، صاحبان وجوه و چهرههاى برجسته باشد، یعنى چهرههاى شاخص هر یک از دو گروه نیک و بد.
«ضریع» به فرموده پیامبر اکرم چیزى است در دوزخ شبیه به خار که از مردار بد بوتر و از آتش داغتر و بسیار تلخ است. شاید گذاردن نام «ضریع» بر این خار به خاطر آن باشد که خوردن آن انسان را به فریاد و تضرّع وادار مىکند.
کارهاى پر زحمت فراوانى در دنیا انجام مىشود ولى به خاطر آنکه اخلاص در آن نیست یا طبق دستور الهى انجام نشده است و یا با عجب و غرور و منت و گناه و شرک همراه بوده، حبط مىشود و هدر مىرود و در قیامت مورد بهره قرار نمىگیرد.
در جهان بینى الهى، عنصر کار باید با عنصر هدف و جهت و عنصر رهبرى همسو و مقدّس باشند.
پیام ها
1- حادثه قیامت چنان فراگیر است، که همه باید به فکر آن باشند. «هل اتاک حدیث الغاشیة»
2- هر تلاش و زحمتى، در قیامت مفید نخواهد بود. «عاملة ناصبة»
3- تنها گروه مخلص از تلاشهاى خود بهره خواهند گرفت. «لسعیها راضیة»
4- معاد جسمانى است، زیرا مسئله چاقى و لاغرى تنها در مورد اجسام قابل قبول است. «لایُسمن»
توضیحات
سیماى سوره غاشیه
این سوره بیست و شش آیه دارد و در مکّه نازل شده است.
«غاشیه» یکى از نامهاى قیامت است که در آیه اول این سوره و نام سوره نیز قرار گرفته است.
همانند دیگر سورههاى مکى، این سوره نیز به حالات بهشتیان و دوزخیان در قیامت پرداخته و در مقام انذار مشرکان و بشارت به مؤمنان است.
آنگاه نشانههاى قدرت الهى در آفرینش زمین و آسمان و برخى موجودات، بیان شده است، که هم استدلالى بر یگانگى مبدء هستى است و هم دلیلى بر قدرت خداوند بر آفرینش دوباره انسانها در قیامت. و در پایان، پیامبرش را فرمان مىدهد تا همواره مردم را تذکّر دهد و ارشاد کند و البتّه بداند که قرار نیست همه به او ایمان آورند و خداوند اراده کرده است که انسانها با اختیارشان راه خود را انتخاب نمایند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است