- 2116
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 9 سوره مجادله
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مجادله- آیه 9
یَآ أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْاْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَ انِ وَ مَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْاْ بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِى إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ترجمه
اى کسانى که ایمان آورده اید! هرگاه نجوا مى کنید، به گناه و ستم و نافرمانىِ پیامبر نجوا نکنید و نسبت به کار نیک و تقوا نجوا کنید و از خدا پروا کنید که به سویش محشور مى شوید.
«بِرّ» شامل هر کار نیکى مىشود و نمونههایى از آن در آیه 177 سوره بقره آمده است: «ولکنّ البرّ من آمن باللّه...»
نجوا و در گوشى سخن گفتن مىتواند احکام متفاوتى داشته باشد از جمله:
آنجا که فاش شدن اسرار، به ضرر اسلام و مسلمانان باشد، نجوا واجب است.
آنجا که سبب ترس و دلهرهى دیگران شود، نجوا حرام است.
و آنجا که براى کمک به دیگران و سفارش به تقوا باشد، مستحبّ است.
موضوع و محتواى گفتار، ارزش آن را مشخص مىکند. اگر موضوع نجوا، نیکى و تقوا باشد یک ارزش است ولى اگر گناه و ستم و توطئه باشد حرام است. البتّه گاهى محتوى نیز خوب است، امّا موقعیّت خوبى نیست. مثلاً در جمع مؤمنان دو نفر درگوشى سخن بگویند.
پیام ها
1- مؤمن محترم است، حتّى هنگام نهى از منکر احترام او را حفظ کنید. «یا أیّها الّذین آمنوا»
2- در امر به معروف و نهى از منکر و ارشاد و تبلیغ، راههاى حق و باطل و مصادیق آن را باید روشن کرد. «لاتتناجوا... تناجوا»
3- همهى سخنان را نباید آشکار و نهان گفت. گاهى باید نهى از منکر یا امر به معروف، در خفا و پنهان باشد. «تناجوا بالبرّ و التقوى»
4- مبادا نجواى بد را به جاى نجواى خوب قلمداد کنیم. «تناجوا... واتقوا اللّه الّذى الیه تحشرون»
5 - تقوا و پرهیزکارى و توجّه به معاد، زمینه دورى از سخنان نارواست. «واتّقوا اللّه الّذى الیه تحشرون»
منبع:پایگاه درس هایی از قرآن
یَآ أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُواْ إِذَا تَنَاجَیْتُمْ فَلَا تَتَنَاجَوْاْ بِالْإِثْمِ وَالْعُدْوَ انِ وَ مَعْصِیَتِ الرَّسُولِ وَتَنَاجَوْاْ بِالْبِرِّ وَالتَّقْوَى وَاتَّقُواْ اللَّهَ الَّذِى إِلَیْهِ تُحْشَرُونَ
ترجمه
اى کسانى که ایمان آورده اید! هرگاه نجوا مى کنید، به گناه و ستم و نافرمانىِ پیامبر نجوا نکنید و نسبت به کار نیک و تقوا نجوا کنید و از خدا پروا کنید که به سویش محشور مى شوید.
«بِرّ» شامل هر کار نیکى مىشود و نمونههایى از آن در آیه 177 سوره بقره آمده است: «ولکنّ البرّ من آمن باللّه...»
نجوا و در گوشى سخن گفتن مىتواند احکام متفاوتى داشته باشد از جمله:
آنجا که فاش شدن اسرار، به ضرر اسلام و مسلمانان باشد، نجوا واجب است.
آنجا که سبب ترس و دلهرهى دیگران شود، نجوا حرام است.
و آنجا که براى کمک به دیگران و سفارش به تقوا باشد، مستحبّ است.
موضوع و محتواى گفتار، ارزش آن را مشخص مىکند. اگر موضوع نجوا، نیکى و تقوا باشد یک ارزش است ولى اگر گناه و ستم و توطئه باشد حرام است. البتّه گاهى محتوى نیز خوب است، امّا موقعیّت خوبى نیست. مثلاً در جمع مؤمنان دو نفر درگوشى سخن بگویند.
پیام ها
1- مؤمن محترم است، حتّى هنگام نهى از منکر احترام او را حفظ کنید. «یا أیّها الّذین آمنوا»
2- در امر به معروف و نهى از منکر و ارشاد و تبلیغ، راههاى حق و باطل و مصادیق آن را باید روشن کرد. «لاتتناجوا... تناجوا»
3- همهى سخنان را نباید آشکار و نهان گفت. گاهى باید نهى از منکر یا امر به معروف، در خفا و پنهان باشد. «تناجوا بالبرّ و التقوى»
4- مبادا نجواى بد را به جاى نجواى خوب قلمداد کنیم. «تناجوا... واتقوا اللّه الّذى الیه تحشرون»
5 - تقوا و پرهیزکارى و توجّه به معاد، زمینه دورى از سخنان نارواست. «واتّقوا اللّه الّذى الیه تحشرون»
منبع:پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است