- 2061
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 26 سوره حدید
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حدید - آیه 26
وَلَقَدْ أَرْسَلنَا نُوحاً وَإِبْرَ اهِیمَ وَجَعَلْنَا فِى ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْکِتَابَ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ
ترجمه
و همانا نوح و ابراهیم را فرستادیم و در نسل و خاندان آنان نبوّت و کتاب را قرار دادیم، پس بعضى از آنان هدایت یافتند، ولى بسیارى از آنان فاسقاند.
در آیه قبل، سخن از فرستادن انبیا به طور کلى بود. در این آیه دو نمونه از الگوها را که سر سلسله پیامبران بعد از خود هستند، بیان مى کند.
خداوند، امامت را نیز در نسل و ذریّه پیامبر اسلام قرار داد و این به معناى آن نیست که نظام نبوّت یا امامت، همانند نظام پادشاهى موروثى است، بلکه به معناى آن است که طهارت باطن و توان و استعداد لازم، به فرزندان و نسل منتقل مىشود و در صورتى که دیگر شرایط فراهم باشد، او به مقام نبوّت یا امامت مىرسد. لذا هنگامى که حضرت ابراهیم مقام امامت را براى فرزندانش طلب کرد و فرمود: «و من ذرّیتى» خداوند پاسخ داد:
«لا ینال عهدى الظالمین» عهد امامت من به نااهلان از نسل تو نمىرسد. پس معیار اصلى براى انتصاب پیامبر یا امام، اهلیّت و صلاحیّت است،
پیام ها
1- در یاد کردن بزرگان، پیشتازان را مقدّم بدارید. «نوحاً و ابراهیم»
2- مقام نبوّت، به انتصاب الهى است نه انتخاب مردم. «جعلنا فى ذرّیتهما النّبوّة»
3- پذیرش یا عدم پذیرش دعوت انبیا، همواره بوده است. «فمنهم مهتد و کثیر...»
4- در امور اعتقادى و اخلاقى، اکثریّت، نشانه حقانیّت نیست. «کثیر منهم فاسقون»
5 - از نسل و ذریّه پاکان بودن، دلیل پاکى نیست. «کثیر منهم فاسقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلَقَدْ أَرْسَلنَا نُوحاً وَإِبْرَ اهِیمَ وَجَعَلْنَا فِى ذُرِّیَّتِهِمَا النُّبُوَّةَ وَ الْکِتَابَ فَمِنْهُم مُّهْتَدٍ وَکَثِیرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ
ترجمه
و همانا نوح و ابراهیم را فرستادیم و در نسل و خاندان آنان نبوّت و کتاب را قرار دادیم، پس بعضى از آنان هدایت یافتند، ولى بسیارى از آنان فاسقاند.
در آیه قبل، سخن از فرستادن انبیا به طور کلى بود. در این آیه دو نمونه از الگوها را که سر سلسله پیامبران بعد از خود هستند، بیان مى کند.
خداوند، امامت را نیز در نسل و ذریّه پیامبر اسلام قرار داد و این به معناى آن نیست که نظام نبوّت یا امامت، همانند نظام پادشاهى موروثى است، بلکه به معناى آن است که طهارت باطن و توان و استعداد لازم، به فرزندان و نسل منتقل مىشود و در صورتى که دیگر شرایط فراهم باشد، او به مقام نبوّت یا امامت مىرسد. لذا هنگامى که حضرت ابراهیم مقام امامت را براى فرزندانش طلب کرد و فرمود: «و من ذرّیتى» خداوند پاسخ داد:
«لا ینال عهدى الظالمین» عهد امامت من به نااهلان از نسل تو نمىرسد. پس معیار اصلى براى انتصاب پیامبر یا امام، اهلیّت و صلاحیّت است،
پیام ها
1- در یاد کردن بزرگان، پیشتازان را مقدّم بدارید. «نوحاً و ابراهیم»
2- مقام نبوّت، به انتصاب الهى است نه انتخاب مردم. «جعلنا فى ذرّیتهما النّبوّة»
3- پذیرش یا عدم پذیرش دعوت انبیا، همواره بوده است. «فمنهم مهتد و کثیر...»
4- در امور اعتقادى و اخلاقى، اکثریّت، نشانه حقانیّت نیست. «کثیر منهم فاسقون»
5 - از نسل و ذریّه پاکان بودن، دلیل پاکى نیست. «کثیر منهم فاسقون»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است