- 3006
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 21 سوره حدید
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره حدید - آیه 21
سَابِقُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَآءِ وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَ لِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَآءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
ترجمه
از هم سبقت بگیرید و براى رسیدن به مغفرتى از پروردگارتان و بهشتى که په نایش همچون پهناى آسمان و زمین است و براى کسانى آماده شده که به خدا و پیامبرانش ایمان دارند، این فضل خداست، به هر که بخواهد مى دهد و خداوند صاحب فضل و فزون بخشى بزرگ است.
در آیه قبل، سخن این بود که نتیجه کارهاى دنیوى یا عذاب شدید است و یا مغفرت و رضوان، در این آیه بر سبقت و پیشى گرفتن از یکدیگر جهت رسیدن به فضل و رحمت الهى، تأکید شده است.
مسابقه معنوى در قرآن
با کمى تأمل در آیه به شرایط و ویژگىهاى مسابقه معنوى پىمىبریم، از جمله:
شرکت براى همگان آزاد است. «سابقوا»
مورد مسابقه معنویات است. «مغفرة»
برگزار کننده آن، خداوند است. «سابقوا»
جوایز آن از قبل تعیین شده است. «اُعدّت»
زمان و مکان خاص ندارد. «سابقوا» مطلق است.
نوع جایزه و ویژگىهاى آن روشن است. «جنّة عرضها کعرض السّماء»
جایزه بر اساس فضل الهى است. «ذلک فضل اللّه»
در جوایز هیچ گونه محدودیّتى نیست. «ذوالفضل العظیم»
پیام ها
1- هنگام طرد یک امر ناپسند، باید جایگزین مناسبى ارائه داد. «متاع الغرور... سابقوا الى مغفرة...» به جاى اینکه به سوى تفاخر و تکاثر (که در آیه قبل بود) سبقت بگیرید به سوى مغفرت و بهشت سبقت بگیرید.
2- آنچه به کارهاى خیر ارزش مى دهد، سرعت و سبقت است. «سابقوا...»
3- بخشش و آمرزش از شئون ربوبیّت است. «مغفرة من ربّکم»
4- اول بخشیده شدن و سپس به بهشت وارد شدن. «مغفرة... و جنّة...»
5- با بالا بردن شناخت و معرفت نسبت به دنیا و آخرت، انتخاب را بر مردم آسان کنید. «فتراه مصفرّاً... ثم یکون حطاماً... جنة عرضها کعرض السّماء...»
6- گذشت از دنیایى که متاعش اندک و فریبنده است، شما را به بهشتى مى رساند که وسعتش، وسعت آسمان و زمین است. «کعرض السماء و الارض...»
7- ایمان به همه پیامبران، لازمه ایمان به خداست. «آمنوا باللّه و رسله»
8 - بهشت، فضل خداوند به مؤمنان است. «ذلک فضل اللّه»
9- نسبت به بهشتى یا جهنّمى بودن افراد داورى نکنیم که خداوند در قیامت، با فضلش رفتار مىکند و چه بسا دوزخیان نزد ما، بهشتیان نزد خداوند باشند. «یؤتیه من یشاء و اللّه ذو الفضل العظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
سَابِقُواْ إِلَى مَغْفِرَةٍ مِّن رَّبِّکُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا کَعَرْضِ السَّمَآءِ وَ الْأَرْضِ أُعِدَّتْ لِلَّذِینَ آمَنُواْ بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ ذَ لِکَ فَضْلُ اللَّهِ یُؤْتِیهِ مَن یَشَآءُ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِیمِ
ترجمه
از هم سبقت بگیرید و براى رسیدن به مغفرتى از پروردگارتان و بهشتى که په نایش همچون پهناى آسمان و زمین است و براى کسانى آماده شده که به خدا و پیامبرانش ایمان دارند، این فضل خداست، به هر که بخواهد مى دهد و خداوند صاحب فضل و فزون بخشى بزرگ است.
در آیه قبل، سخن این بود که نتیجه کارهاى دنیوى یا عذاب شدید است و یا مغفرت و رضوان، در این آیه بر سبقت و پیشى گرفتن از یکدیگر جهت رسیدن به فضل و رحمت الهى، تأکید شده است.
مسابقه معنوى در قرآن
با کمى تأمل در آیه به شرایط و ویژگىهاى مسابقه معنوى پىمىبریم، از جمله:
شرکت براى همگان آزاد است. «سابقوا»
مورد مسابقه معنویات است. «مغفرة»
برگزار کننده آن، خداوند است. «سابقوا»
جوایز آن از قبل تعیین شده است. «اُعدّت»
زمان و مکان خاص ندارد. «سابقوا» مطلق است.
نوع جایزه و ویژگىهاى آن روشن است. «جنّة عرضها کعرض السّماء»
جایزه بر اساس فضل الهى است. «ذلک فضل اللّه»
در جوایز هیچ گونه محدودیّتى نیست. «ذوالفضل العظیم»
پیام ها
1- هنگام طرد یک امر ناپسند، باید جایگزین مناسبى ارائه داد. «متاع الغرور... سابقوا الى مغفرة...» به جاى اینکه به سوى تفاخر و تکاثر (که در آیه قبل بود) سبقت بگیرید به سوى مغفرت و بهشت سبقت بگیرید.
2- آنچه به کارهاى خیر ارزش مى دهد، سرعت و سبقت است. «سابقوا...»
3- بخشش و آمرزش از شئون ربوبیّت است. «مغفرة من ربّکم»
4- اول بخشیده شدن و سپس به بهشت وارد شدن. «مغفرة... و جنّة...»
5- با بالا بردن شناخت و معرفت نسبت به دنیا و آخرت، انتخاب را بر مردم آسان کنید. «فتراه مصفرّاً... ثم یکون حطاماً... جنة عرضها کعرض السّماء...»
6- گذشت از دنیایى که متاعش اندک و فریبنده است، شما را به بهشتى مى رساند که وسعتش، وسعت آسمان و زمین است. «کعرض السماء و الارض...»
7- ایمان به همه پیامبران، لازمه ایمان به خداست. «آمنوا باللّه و رسله»
8 - بهشت، فضل خداوند به مؤمنان است. «ذلک فضل اللّه»
9- نسبت به بهشتى یا جهنّمى بودن افراد داورى نکنیم که خداوند در قیامت، با فضلش رفتار مىکند و چه بسا دوزخیان نزد ما، بهشتیان نزد خداوند باشند. «یؤتیه من یشاء و اللّه ذو الفضل العظیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است