- 3093
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیرر آیه 27 - 40 سوره واقعه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره واقعه- آیه 27 -40
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَآ أَصْحَابُ الْیَمِینِ
فِى سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
وَ مَآءٍ مَّسْکُوبٍ
وَ فَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَ لَا مَمْنُوعَةٍ
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
إِنَّآ أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَآءً
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَاراً
عُرُباً أَتْرَاباً
لاَِّصْحَابِ الْیَمِینِ
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخَرِینَ
ترجمه
و یاران راست، چه هستند یاران راست.
در کنار درختان سدر بى خار.
و درختان موز که میوه هایش به صورت فشرده روی هم چیده.
و آبى ریزان (از آبشارها) .
و میوهاى فراوان .
که نه تمام مى شود و نه از مصرف آن جلوگیرى مى گردد.
و سایهاى پایدار.
و هم خوابگانى والا قدر.
که ما آنان را به نوع خاصى آفریدیم.
پس آنان را دوشیزه و باکره قرار دادیم.
زنانى هم سن و سال و شوهر دوست.
(این نعمتها) براى اصحاب یمین است.
که گروهى از امتهاى قبل.
وگروهى از امّتهاى بعدى هستند.
«سِدر» درختى است که سایه گسترده اى دارد. «مخضود» گیاهى که تیغ آن شکسته وبىخار باشد. «منضود» به معناى متراکم است، «مسکوب» یعنى ریزان همچون آبشار و «اتراب» یعنى همانند و همسن وسال، مانند «ترائب» به معنى دنده هاى سینه که مشابه یکدیگرند.
«طلح» جمع «طلحه»، به معناى درخت موز است. چنانکه در روایتى از حضرت على (ع) نیز به این معنا آمده است. البتّه بعضى مفسّران، مراد از «طلح» را درخت امّ غیلان مىدانند که همان درخت اقاقیا مى باشد که داراى گلهاى بسیار خوشبو است.
گرچه «فُرُش» جمع «فراش» به زمین و مرکب و تشک و فرش و تخت گفته شده و «مرفوعة» به معناى نفیس و گرانبها مىباشد، چنانکه پیامبر فرمود: در بهشت فرشهایى از ابریشم با رنگهاى گوناگون روى یکدیگر قرار داده شده است. ولى ظاهراً مراد از «فُرش» در اینجا، همسران و همخوابگان و مراد از «مرفوعة»، ارزشمند بودن آنان به خاطر عقل و کمال و جمال است، چنانکه به دنبال آن مى خوانیم: «انّا أنشأناهنّ اِنشاءً»
«عُرُب» جمع «عروب» به زنى گفته مىشود که خندان و طنّاز و عاشق همسر و نسبت به او فروتن باشد.
«اصحاب الیمین» همان کسانى هستند که در آیه 8 به «اصحاب المیمنة» نامیده شدند. از آنجا که در قیامت نامه عمل خوبان را به دست راستشان مىدهند و اهل یُمن و سعادت شدهاند، آنان را اصحاب یمین نامیدهاند.
در روایتى مىخوانیم که پیامبرصلى الله علیه وآله به امّ سلمه فرمود: خداوند پیر زنان سفید موى مؤمن را در قیامت به صورت دخترکانى جوان و زیبا قرار مىدهد.(37)
در پایان پاداش مقرّبان فرمود: «جزاء بما کانوا یعملون» تمام پاداشها و نعمتها جزاى عملکرد آنان بود، ولى در این آیات، پس از نعمتهایى که براى اصحاب یمین بیان شد، جمله «جزاء بما کانوا» نیامده است، گویا همه اینها لطف الهى است.
نعمتهاى دنیوى آفاتى دارد؛ ولى در بهشت و نعمتهاى بهشتى هیچ نقص و آفتى نیست؛ مثلاً:
گیاهش تیغ دارد، ولى گیاه بهشت تیغ ندارد. «مخضود»
سایه اش موقّت است، ولى در بهشت سایه درختها دائمى است. «ظل ممدود»
میوههاى دنیا یا نایاب است یا موسمى، ولى در قیامت میوهها زیاد و دائمى و در دسترس همه و بدون ضرر و زیان است. «کثیرة، لامقطوعة و لاممنوعة»
همسران در دنیا، گاهى متناسب نیستند، ولى در بهشت از هر جهت متناسبند، «أترابا» گاهى عاشق همسرشان نیستند، ولى در بهشت همه عاشقند، «عُرباً» گاهى بیوه هستند، ولى در بهشت همه باکره اند، «أبکارا» در یک کلام، همسران در قیامت، آفرینش جدیدى دارند. «انشأناهن انشاءً»
چون انبیاى گذشته زیاد بودند، اوصیاى آنها نیز زیاد بودهاند، لذا درباره تعداد مقرّبان فرمود: «ثلّة من الاوّلین و قلیل من الاخرین» مقرّبان از میان امتهاى گذشته بیش از مقرّبان این امّت است.
پیام ها
1- اصحاب یمین در قیامت، جایگاه بس والا و اعجاب برانگیزى دارند. «و اصحاب الیمین ما اصحاب الیمین»
2- گرچه دانشمندان به برخى خواص برگ سدر پى بردهاند، امّا در اینکه چه تأثیرى در هوا و محیط پیرامون خود دارد، نیاز به تلاش جدید دارد. «فى سدرٍ مخضود»
3- آب جارى و ریزان، سالمتر از آب ساکن و راکد است. «ماء مسکوب»
4- بهشت و نعمتهاى بهشتى، از قبل آفریده و آماده شده است. «أنشأناهنّ»
5 - بکارت و دوشیزه بودن همسران بهشتى، مستمرّ و دائمى است و گرنه تفاوتى با دنیا ندارد. «فجعلناهنّ ابکاراً»
6- هیچ گاه جهان از افراد خوب خالى نبوده است. «ثلّة من الاولین»
7- راههاى دستیابى به سعادت و رسیدن به قرب الهى، براى همه انسانها در تمام دورانها وجود داشته است. «ثلّة من الاولین و ثلّة من الاخرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَأَصْحَابُ الْیَمِینِ مَآ أَصْحَابُ الْیَمِینِ
فِى سِدْرٍ مَّخْضُودٍ
وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ
وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ
وَ مَآءٍ مَّسْکُوبٍ
وَ فَاکِهَةٍ کَثِیرَةٍ
لَّا مَقْطُوعَةٍ وَ لَا مَمْنُوعَةٍ
وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ
إِنَّآ أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَآءً
فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْکَاراً
عُرُباً أَتْرَاباً
لاَِّصْحَابِ الْیَمِینِ
ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِینَ
وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخَرِینَ
ترجمه
و یاران راست، چه هستند یاران راست.
در کنار درختان سدر بى خار.
و درختان موز که میوه هایش به صورت فشرده روی هم چیده.
و آبى ریزان (از آبشارها) .
و میوهاى فراوان .
که نه تمام مى شود و نه از مصرف آن جلوگیرى مى گردد.
و سایهاى پایدار.
و هم خوابگانى والا قدر.
که ما آنان را به نوع خاصى آفریدیم.
پس آنان را دوشیزه و باکره قرار دادیم.
زنانى هم سن و سال و شوهر دوست.
(این نعمتها) براى اصحاب یمین است.
که گروهى از امتهاى قبل.
وگروهى از امّتهاى بعدى هستند.
«سِدر» درختى است که سایه گسترده اى دارد. «مخضود» گیاهى که تیغ آن شکسته وبىخار باشد. «منضود» به معناى متراکم است، «مسکوب» یعنى ریزان همچون آبشار و «اتراب» یعنى همانند و همسن وسال، مانند «ترائب» به معنى دنده هاى سینه که مشابه یکدیگرند.
«طلح» جمع «طلحه»، به معناى درخت موز است. چنانکه در روایتى از حضرت على (ع) نیز به این معنا آمده است. البتّه بعضى مفسّران، مراد از «طلح» را درخت امّ غیلان مىدانند که همان درخت اقاقیا مى باشد که داراى گلهاى بسیار خوشبو است.
گرچه «فُرُش» جمع «فراش» به زمین و مرکب و تشک و فرش و تخت گفته شده و «مرفوعة» به معناى نفیس و گرانبها مىباشد، چنانکه پیامبر فرمود: در بهشت فرشهایى از ابریشم با رنگهاى گوناگون روى یکدیگر قرار داده شده است. ولى ظاهراً مراد از «فُرش» در اینجا، همسران و همخوابگان و مراد از «مرفوعة»، ارزشمند بودن آنان به خاطر عقل و کمال و جمال است، چنانکه به دنبال آن مى خوانیم: «انّا أنشأناهنّ اِنشاءً»
«عُرُب» جمع «عروب» به زنى گفته مىشود که خندان و طنّاز و عاشق همسر و نسبت به او فروتن باشد.
«اصحاب الیمین» همان کسانى هستند که در آیه 8 به «اصحاب المیمنة» نامیده شدند. از آنجا که در قیامت نامه عمل خوبان را به دست راستشان مىدهند و اهل یُمن و سعادت شدهاند، آنان را اصحاب یمین نامیدهاند.
در روایتى مىخوانیم که پیامبرصلى الله علیه وآله به امّ سلمه فرمود: خداوند پیر زنان سفید موى مؤمن را در قیامت به صورت دخترکانى جوان و زیبا قرار مىدهد.(37)
در پایان پاداش مقرّبان فرمود: «جزاء بما کانوا یعملون» تمام پاداشها و نعمتها جزاى عملکرد آنان بود، ولى در این آیات، پس از نعمتهایى که براى اصحاب یمین بیان شد، جمله «جزاء بما کانوا» نیامده است، گویا همه اینها لطف الهى است.
نعمتهاى دنیوى آفاتى دارد؛ ولى در بهشت و نعمتهاى بهشتى هیچ نقص و آفتى نیست؛ مثلاً:
گیاهش تیغ دارد، ولى گیاه بهشت تیغ ندارد. «مخضود»
سایه اش موقّت است، ولى در بهشت سایه درختها دائمى است. «ظل ممدود»
میوههاى دنیا یا نایاب است یا موسمى، ولى در قیامت میوهها زیاد و دائمى و در دسترس همه و بدون ضرر و زیان است. «کثیرة، لامقطوعة و لاممنوعة»
همسران در دنیا، گاهى متناسب نیستند، ولى در بهشت از هر جهت متناسبند، «أترابا» گاهى عاشق همسرشان نیستند، ولى در بهشت همه عاشقند، «عُرباً» گاهى بیوه هستند، ولى در بهشت همه باکره اند، «أبکارا» در یک کلام، همسران در قیامت، آفرینش جدیدى دارند. «انشأناهن انشاءً»
چون انبیاى گذشته زیاد بودند، اوصیاى آنها نیز زیاد بودهاند، لذا درباره تعداد مقرّبان فرمود: «ثلّة من الاوّلین و قلیل من الاخرین» مقرّبان از میان امتهاى گذشته بیش از مقرّبان این امّت است.
پیام ها
1- اصحاب یمین در قیامت، جایگاه بس والا و اعجاب برانگیزى دارند. «و اصحاب الیمین ما اصحاب الیمین»
2- گرچه دانشمندان به برخى خواص برگ سدر پى بردهاند، امّا در اینکه چه تأثیرى در هوا و محیط پیرامون خود دارد، نیاز به تلاش جدید دارد. «فى سدرٍ مخضود»
3- آب جارى و ریزان، سالمتر از آب ساکن و راکد است. «ماء مسکوب»
4- بهشت و نعمتهاى بهشتى، از قبل آفریده و آماده شده است. «أنشأناهنّ»
5 - بکارت و دوشیزه بودن همسران بهشتى، مستمرّ و دائمى است و گرنه تفاوتى با دنیا ندارد. «فجعلناهنّ ابکاراً»
6- هیچ گاه جهان از افراد خوب خالى نبوده است. «ثلّة من الاولین»
7- راههاى دستیابى به سعادت و رسیدن به قرب الهى، براى همه انسانها در تمام دورانها وجود داشته است. «ثلّة من الاولین و ثلّة من الاخرین»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است