- 27704
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 1 و 2 سوره الرحمن
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره الرحمن- آیه 1 و 2
ألرَّحْمَنُ
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
ترجمه
خداوندِ رحمان، قرآن را آموخت.
خداوند، رحمان است. «الرّحمن»
پیامبرش، مایه رحمت است. «و ما ارسلناک الاّ رحمة للعالمین»
قرآنش نیز رحمت است. «و رحمة للمؤمنین»
«رحمن» نام مخصوص خداوند است که 169 بار در قرآن آمده و 114 مرتبه در هر «بسماللّه» تکرار شده است.
در مواردى از قرآن، کلمه «الرّحمن» به جاى «اللّه» بکار رفته است:
«قالوا اتّخذ اللّه ولدا»؛ «قالوا اتّخذ الرّحمن ولدا»
«اتاکم عذاب اللّه»؛ «یَمسّک عذاب من الرّحمن»
«قل ادعوا اللّه او ادعوا الرّحمن»
در آیین سخنورى و نگارش، سر فصل سخن، نشانه و نمودار تمام سخن است. در اینجا نیز چون سوره نگاهى به نعمتهاى الهى دارد، در آغاز آن «الرّحمن» آمده است.
قرآن، باید محور امور باشد. در سوره قبل (قمر)، بارها آسان بودن قرآن مطرح شد: «لقد یسّرنا القرآن للذّکر» در این سوره خدا، اولین معلّم آن معرّفى مى شود. «علم القرآن»
علمى جلوه رحمت است که آموزش خدا باشد. «الرّحمن علّم»
علمى جلوه رحمت است که جامع باشد. «تبیاناً لکلّ شىء»
علمى جلوه رحمت است که پاداشى از ما نخواهد و بر اساس رحمت باشد. «الرّحمن علّم»
علمى جلوه رحمت است که در هر زمان کاربرد داشته باشد.
علمى جلوه رحمت است که بصیرت آفرین و تقوا آفرین باشد.
علمى جلوه رحمت است که سعادت فرد و جامعه و این جهان و آن جهان را تأمین کند.
تعلیم قرآن توسّط خداوند «علّم القرآن»، یعنى:
تعلیم حقّ. «نزل علیک الکتاب بالحق»
تعلیم داورى. «أنزلنا الیک الکتاب بالحقّ لتحکم بین النّاس»
تعلیم آنچه فراگیرى آن از راههاى عادّى ممکن نیست. «و علّمک مالم تکن تعلم»
تعلیم برهان. «قد جاءکم برهان»
تعلیم عمل صالح. «و الّذین یمسکون بالکتاب... انا لانضیع أجر المصلحین»
تعلیم موعظه، شفاى دل، هدایت و رحمت. «قد جائتکم موعظة من ربّکم و شفاء لما فى الصّدور و هدىً و رحمة للمؤمنین»
تعلیم غیب. «ذلک من أنباء الغیب»
تعلیم بهترین داستانها. «نحن نقصّ علیک أحسن القصص»
تعلیم شناخت حقایق. «تبیاناً لکلّ شىء»
تعلیم برترینها. «و لایأتونک بمثل الاّ جئناک بالحقّ و أحسن تفسیراً»
تعلیم میزان شناخت حق از باطل. «أنزل الکتاب بالحقّ و المیزان»
تعلیم سالمترین سخن. «لایأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه»
تعلیم موعظه. «فذکّر بالقرآن مَن یخاف وعید»
تعلیم رشد. «یهدى الى الرّشد»
تعلیم کتابى که بقاى آن بیمه شده است. «انّا نحن نزّلنا الذکر و انّا له لحافظون»
سرچشمه قرآن:
قدرت و عظمت: «تنزیلاً ممن خلق الارض و السّموات العلى»
عزّت و حکمت: «تنزیلُ الکتاب من اللّه العزیز الحکیم»
لطف و رحمت: «تنزیلٌ من الرّحمن الرحیم»
ربوبیّت و رشد: «تنزیلٌ من ربّ العالمین»
پیام ها
1- خداوند، اولین معلّم قرآن است. «الرّحمن علّم القرآن»
2- شریعت، بر اساس رحمت است. «الرّحمن علّم القرآن»
3- شبهات را باید پاسخ داد. در برابر کسانى که مىگویند: قرآن را بشرى به پیامبر آموخته است: «یعلّمه بشر»، باید گفت: خدا آموخت. «الرّحمن علّم القرآن»
4- تعلیم قرآن به انسان، جلوهاى از رحمت الهى است. «الرّحمن علّم القرآن»
5 - معلّمى، شأن خداوند است. «الرّحمن علّم القرآن»
6- کار تعلیم و تعلّم، باید بر اساس محبّت و رحمت باشد. «الرّحمن علّم القرآن»
7- قرآن، قابل درک و شناخت براى بشر است. «علّم القرآن»
توضیحات
سیماى سوره الرّحمن
این سوره هفتاد و هشت آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است و «الرّحمن» همچون «اللّه» از نامها و صفات مخصوص خداوند مىباشد.
امام کاظم (ع) فرمود: هر چیزى عروسى دارد و عروس قرآن، سوره الرّحمن است.
در این سوره، آیه «فباىّ آلاء ربّکما تکذّبان» سى و سه مرتبه تکرار شده که بیشترین تکرار در کل قرآن است. جالب آنکه این آیه تکرارى، هم انسانها را مورد خطاب قرار داده و هم جنّیان را، که کدام یک از نعمتهاى بى شمار الهى را تکذیب مىکنید؟
در سوره قبل، هشدار تکرار شده بود: «عذابى و نذر»، در این سوره نعمتها تکرار مىشود. «فباىّ آلاء ربّکما...»
سوره قبل با قیامت شروع و با قدرت الهى تمام شد: «اقتربت الساعة... ملیک مقتدر» ولى این سوره با رحمت شروع و با اکرام الهى پایان مىپذیرد. «الرّحمن... ذى الجلال و الاکرام»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ألرَّحْمَنُ
عَلَّمَ الْقُرْآنَ
ترجمه
خداوندِ رحمان، قرآن را آموخت.
خداوند، رحمان است. «الرّحمن»
پیامبرش، مایه رحمت است. «و ما ارسلناک الاّ رحمة للعالمین»
قرآنش نیز رحمت است. «و رحمة للمؤمنین»
«رحمن» نام مخصوص خداوند است که 169 بار در قرآن آمده و 114 مرتبه در هر «بسماللّه» تکرار شده است.
در مواردى از قرآن، کلمه «الرّحمن» به جاى «اللّه» بکار رفته است:
«قالوا اتّخذ اللّه ولدا»؛ «قالوا اتّخذ الرّحمن ولدا»
«اتاکم عذاب اللّه»؛ «یَمسّک عذاب من الرّحمن»
«قل ادعوا اللّه او ادعوا الرّحمن»
در آیین سخنورى و نگارش، سر فصل سخن، نشانه و نمودار تمام سخن است. در اینجا نیز چون سوره نگاهى به نعمتهاى الهى دارد، در آغاز آن «الرّحمن» آمده است.
قرآن، باید محور امور باشد. در سوره قبل (قمر)، بارها آسان بودن قرآن مطرح شد: «لقد یسّرنا القرآن للذّکر» در این سوره خدا، اولین معلّم آن معرّفى مى شود. «علم القرآن»
علمى جلوه رحمت است که آموزش خدا باشد. «الرّحمن علّم»
علمى جلوه رحمت است که جامع باشد. «تبیاناً لکلّ شىء»
علمى جلوه رحمت است که پاداشى از ما نخواهد و بر اساس رحمت باشد. «الرّحمن علّم»
علمى جلوه رحمت است که در هر زمان کاربرد داشته باشد.
علمى جلوه رحمت است که بصیرت آفرین و تقوا آفرین باشد.
علمى جلوه رحمت است که سعادت فرد و جامعه و این جهان و آن جهان را تأمین کند.
تعلیم قرآن توسّط خداوند «علّم القرآن»، یعنى:
تعلیم حقّ. «نزل علیک الکتاب بالحق»
تعلیم داورى. «أنزلنا الیک الکتاب بالحقّ لتحکم بین النّاس»
تعلیم آنچه فراگیرى آن از راههاى عادّى ممکن نیست. «و علّمک مالم تکن تعلم»
تعلیم برهان. «قد جاءکم برهان»
تعلیم عمل صالح. «و الّذین یمسکون بالکتاب... انا لانضیع أجر المصلحین»
تعلیم موعظه، شفاى دل، هدایت و رحمت. «قد جائتکم موعظة من ربّکم و شفاء لما فى الصّدور و هدىً و رحمة للمؤمنین»
تعلیم غیب. «ذلک من أنباء الغیب»
تعلیم بهترین داستانها. «نحن نقصّ علیک أحسن القصص»
تعلیم شناخت حقایق. «تبیاناً لکلّ شىء»
تعلیم برترینها. «و لایأتونک بمثل الاّ جئناک بالحقّ و أحسن تفسیراً»
تعلیم میزان شناخت حق از باطل. «أنزل الکتاب بالحقّ و المیزان»
تعلیم سالمترین سخن. «لایأتیه الباطل من بین یدیه و لا من خلفه»
تعلیم موعظه. «فذکّر بالقرآن مَن یخاف وعید»
تعلیم رشد. «یهدى الى الرّشد»
تعلیم کتابى که بقاى آن بیمه شده است. «انّا نحن نزّلنا الذکر و انّا له لحافظون»
سرچشمه قرآن:
قدرت و عظمت: «تنزیلاً ممن خلق الارض و السّموات العلى»
عزّت و حکمت: «تنزیلُ الکتاب من اللّه العزیز الحکیم»
لطف و رحمت: «تنزیلٌ من الرّحمن الرحیم»
ربوبیّت و رشد: «تنزیلٌ من ربّ العالمین»
پیام ها
1- خداوند، اولین معلّم قرآن است. «الرّحمن علّم القرآن»
2- شریعت، بر اساس رحمت است. «الرّحمن علّم القرآن»
3- شبهات را باید پاسخ داد. در برابر کسانى که مىگویند: قرآن را بشرى به پیامبر آموخته است: «یعلّمه بشر»، باید گفت: خدا آموخت. «الرّحمن علّم القرآن»
4- تعلیم قرآن به انسان، جلوهاى از رحمت الهى است. «الرّحمن علّم القرآن»
5 - معلّمى، شأن خداوند است. «الرّحمن علّم القرآن»
6- کار تعلیم و تعلّم، باید بر اساس محبّت و رحمت باشد. «الرّحمن علّم القرآن»
7- قرآن، قابل درک و شناخت براى بشر است. «علّم القرآن»
توضیحات
سیماى سوره الرّحمن
این سوره هفتاد و هشت آیه دارد و در مدینه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آیه اول است و «الرّحمن» همچون «اللّه» از نامها و صفات مخصوص خداوند مىباشد.
امام کاظم (ع) فرمود: هر چیزى عروسى دارد و عروس قرآن، سوره الرّحمن است.
در این سوره، آیه «فباىّ آلاء ربّکما تکذّبان» سى و سه مرتبه تکرار شده که بیشترین تکرار در کل قرآن است. جالب آنکه این آیه تکرارى، هم انسانها را مورد خطاب قرار داده و هم جنّیان را، که کدام یک از نعمتهاى بى شمار الهى را تکذیب مىکنید؟
در سوره قبل، هشدار تکرار شده بود: «عذابى و نذر»، در این سوره نعمتها تکرار مىشود. «فباىّ آلاء ربّکما...»
سوره قبل با قیامت شروع و با قدرت الهى تمام شد: «اقتربت الساعة... ملیک مقتدر» ولى این سوره با رحمت شروع و با اکرام الهى پایان مىپذیرد. «الرّحمن... ذى الجلال و الاکرام»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان
کاربر مهمان