- 1873
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 9 -11 سوره ق
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ق - آیه 9-11
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً مُّبَارَکاً فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیدٌ
رِزْقاً لِّلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً کَذَلِکَ الْخُرُوجُ
ترجمه
و از آسمان، آبى پر برکت نازل کردیم، پس به وسیله آن باغها و دانه هاى دروشدنى رویاندیم.
و نیز درختان بلند خرما با خوشه هاى پر و بر هم چیده.
تا رزق بندگان باشد و به باران، زمین مرده را زنده کردیم، خروج (از گور نیز) این گونه است.
«حَصید» به معناى درو شده، «باسقات» به معناى بلندقامت، «طَلع» شکوفه اى است که تازه به خرما تبدیل شده، «نَضید» به معناى متراکم و برهم چیده شده است.
از بهترین و لذّتبخش ترین حالات کشاورز، هنگام رسیدن و درو کردن محصول است. «حبّ الحصید»
در این آیات، براى تبیین معاد، از نزول باران و رویش گیاهان استفاده شده است.
امام باقر درباره «نزلنا من السّماء» از پیامبراکرم فرمودند: هیچ آبى در زمین نیست مگر آنکه با آب آسمان مخلوط گشته است.
حضرت على هنگام بارش باران، آب باران را بر سر و روى خود مى ریختند و مى فرمودند: این برکتى از آسمان است که هیچ دست و ظرفى به آن برخورد نکرده است.
پیام ها
1- باریدن باران، اگرچه از طریق عوامل طبیعى است، امّا با اراده خداست. «نزّلنا»
2- باران، وسیله حیات و برکت زمین است. نابودى آفات، رویش گیاهان، لطافت هوا و جارى شدن چشمه ها، از خیرات و برکات باران است. «مبارکاً»
3- در میان میوه ها، خرما حساب دیگرى دارد. (درخت خرما جداگانه نام برده شده است) «جنّات... والنخل»
4- پیدایش محصولات کشاورزى، حکیمانه و هدفدار است. «رزقا للعباد»
5 - رزق انسان باید زمینه بندگى او باشد. «رزقاً للعباد»
6- براى بیان معقولات، از محسوسات استفاده کنیم. «احیینا به بلدة میتا... کذلک الخروج»
7- نگاهى به قدرت خدا، مسئله زنده شدن مردگان را براى انسان آسان مى کند. «بنینا، زینا، مددنا، القینا، أنبتنا، نزلنا، فانبتنا، أحیینا... کذلک الخروج»
8 - کارهاى الهى از جامعیّت ویژه اى برخوردار است؛ خداوند، صنعت و حکمت و معرفت و هدایت را بهم درآمیخته است. (بلندى نخل و زیبایى شکوفه هایش، نشانه صنعت و هنر الهى است. رزق بودن میوه ها، نشانه حکمت الهى و از زمین مرده این همه سرسبزى و محصول پدید آوردن، زمینه هدایت و معرفت انسان به قدرت الهى بر رستاخیز است.) «باسقات... نضید... رزقاً... کذلک الخروج»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَنَزَّلْنَا مِنَ السَّمَآءِ مَآءً مُّبَارَکاً فَأَنبَتْنَا بِهِ جَنَّاتٍ وَحَبَّ الْحَصِیدِ
وَالنَّخْلَ بَاسِقَاتٍ لَّهَا طَلْعٌ نَّضِیدٌ
رِزْقاً لِّلْعِبَادِ وَأَحْیَیْنَا بِهِ بَلْدَةً مَّیْتاً کَذَلِکَ الْخُرُوجُ
ترجمه
و از آسمان، آبى پر برکت نازل کردیم، پس به وسیله آن باغها و دانه هاى دروشدنى رویاندیم.
و نیز درختان بلند خرما با خوشه هاى پر و بر هم چیده.
تا رزق بندگان باشد و به باران، زمین مرده را زنده کردیم، خروج (از گور نیز) این گونه است.
«حَصید» به معناى درو شده، «باسقات» به معناى بلندقامت، «طَلع» شکوفه اى است که تازه به خرما تبدیل شده، «نَضید» به معناى متراکم و برهم چیده شده است.
از بهترین و لذّتبخش ترین حالات کشاورز، هنگام رسیدن و درو کردن محصول است. «حبّ الحصید»
در این آیات، براى تبیین معاد، از نزول باران و رویش گیاهان استفاده شده است.
امام باقر درباره «نزلنا من السّماء» از پیامبراکرم فرمودند: هیچ آبى در زمین نیست مگر آنکه با آب آسمان مخلوط گشته است.
حضرت على هنگام بارش باران، آب باران را بر سر و روى خود مى ریختند و مى فرمودند: این برکتى از آسمان است که هیچ دست و ظرفى به آن برخورد نکرده است.
پیام ها
1- باریدن باران، اگرچه از طریق عوامل طبیعى است، امّا با اراده خداست. «نزّلنا»
2- باران، وسیله حیات و برکت زمین است. نابودى آفات، رویش گیاهان، لطافت هوا و جارى شدن چشمه ها، از خیرات و برکات باران است. «مبارکاً»
3- در میان میوه ها، خرما حساب دیگرى دارد. (درخت خرما جداگانه نام برده شده است) «جنّات... والنخل»
4- پیدایش محصولات کشاورزى، حکیمانه و هدفدار است. «رزقا للعباد»
5 - رزق انسان باید زمینه بندگى او باشد. «رزقاً للعباد»
6- براى بیان معقولات، از محسوسات استفاده کنیم. «احیینا به بلدة میتا... کذلک الخروج»
7- نگاهى به قدرت خدا، مسئله زنده شدن مردگان را براى انسان آسان مى کند. «بنینا، زینا، مددنا، القینا، أنبتنا، نزلنا، فانبتنا، أحیینا... کذلک الخروج»
8 - کارهاى الهى از جامعیّت ویژه اى برخوردار است؛ خداوند، صنعت و حکمت و معرفت و هدایت را بهم درآمیخته است. (بلندى نخل و زیبایى شکوفه هایش، نشانه صنعت و هنر الهى است. رزق بودن میوه ها، نشانه حکمت الهى و از زمین مرده این همه سرسبزى و محصول پدید آوردن، زمینه هدایت و معرفت انسان به قدرت الهى بر رستاخیز است.) «باسقات... نضید... رزقاً... کذلک الخروج»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است