- 3771
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 17 سوره حجرات
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره ججرات - آیه 17
یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُواْ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَىَّ إِسْلاَمَکُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
ترجمه
آنان بر تو منّت مى گذارند که اسلام آورده اند. بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهید، بلکه این خداوند است که بر شما منّت دارد که شما را به سوى ایمان هدایت کرد، اگر راست مى گویید.
بعضى از مسلمانان مثل طائفه بنىاسد، اسلام آوردن خود را منّتى بر پیامبر اسلام مى دانستند و مى گفتند: ما با آغوش باز به اسلام روى آوردیم و تو باید قدرشناس ما باشى. این آیه آنان را از این عمل نهى فرمود.
خداوند در این آیه، نعمت ایمان و در آیه 164 سوره آل عمران، فرستادن انبیا و در آیه 5 سوره قصص، وارث کردن مستضعفان را منّت خود بر مردم شمرده است و این نشان مى دهد که مهمترین نعمتها، نعمت هدایت الهى، رهبرى معصوم و حکومت حقّ مىباشد.
پیام ها
1- هدایت شدن به اسلام و پذیرش اسلام، نعمت بزرگ الهى و منّتى از جانب خداست. «بل اللَّه یمنّ»
2- خداوند به اسلام و ایمان و عبادت ما احتیاج و نیازى ندارد. «لاتمنّوا علىّ»
3- نشانه ایمان صادقانه، خود را منّتدار خداوند دانستن است، نه منّت گذاشتن بر او. «لاتمنّوا... بل اللَّه یمنّ... ان کنتم صادقین» (مسلمان واقعى خود را طلبکار خدا نمى داند.)
4- منّت نهادن بر پیامبر، در حقیقت منّت گذاردن بر خداست. (خداوند پاسخ منّت بر پیامبرش را آنگونه مى دهد که گویا منّت بر او گذاشته اند.) «یمنّون علیک... بل اللَّه یمنّ...»
5 - شما اسلام آوردن خود را منّت مى گذارید، «یمنّون علیک ان اسلموا» در حالى که خداوند شما را به مرحله ایمان هدایت فرموده است. «هداکم للایمان»
6- مقصد نهایىِ تکامل انسان، ایمان است، «هداکم للایمان» نه تظاهر به اسلام، زیرا منافقان نیز در ظاهر چنین مىباشند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُواْ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَىَّ إِسْلاَمَکُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
ترجمه
آنان بر تو منّت مى گذارند که اسلام آورده اند. بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهید، بلکه این خداوند است که بر شما منّت دارد که شما را به سوى ایمان هدایت کرد، اگر راست مى گویید.
بعضى از مسلمانان مثل طائفه بنىاسد، اسلام آوردن خود را منّتى بر پیامبر اسلام مى دانستند و مى گفتند: ما با آغوش باز به اسلام روى آوردیم و تو باید قدرشناس ما باشى. این آیه آنان را از این عمل نهى فرمود.
خداوند در این آیه، نعمت ایمان و در آیه 164 سوره آل عمران، فرستادن انبیا و در آیه 5 سوره قصص، وارث کردن مستضعفان را منّت خود بر مردم شمرده است و این نشان مى دهد که مهمترین نعمتها، نعمت هدایت الهى، رهبرى معصوم و حکومت حقّ مىباشد.
پیام ها
1- هدایت شدن به اسلام و پذیرش اسلام، نعمت بزرگ الهى و منّتى از جانب خداست. «بل اللَّه یمنّ»
2- خداوند به اسلام و ایمان و عبادت ما احتیاج و نیازى ندارد. «لاتمنّوا علىّ»
3- نشانه ایمان صادقانه، خود را منّتدار خداوند دانستن است، نه منّت گذاشتن بر او. «لاتمنّوا... بل اللَّه یمنّ... ان کنتم صادقین» (مسلمان واقعى خود را طلبکار خدا نمى داند.)
4- منّت نهادن بر پیامبر، در حقیقت منّت گذاردن بر خداست. (خداوند پاسخ منّت بر پیامبرش را آنگونه مى دهد که گویا منّت بر او گذاشته اند.) «یمنّون علیک... بل اللَّه یمنّ...»
5 - شما اسلام آوردن خود را منّت مى گذارید، «یمنّون علیک ان اسلموا» در حالى که خداوند شما را به مرحله ایمان هدایت فرموده است. «هداکم للایمان»
6- مقصد نهایىِ تکامل انسان، ایمان است، «هداکم للایمان» نه تظاهر به اسلام، زیرا منافقان نیز در ظاهر چنین مىباشند.
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است