display result search
- 12315
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 33 سوره نور
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نور- آیه 33
وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحاً حَتَّى یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ الَّذِینَ یَبْتَغُونَ الْکِتَبَ مِمَّا مَلَکَتْ أَیْمَنُکُمْ فَکَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِیهِمْ خَیْراً وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّهِ الَّذِى ءَاتَکُمْ وَلَا تُکْرِهُواْ فَتَیَتِکُمْ عَلَى الْبِغَآءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِّتَبْتَغُواْ عَرَضَ الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَمَن یُکْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِکْرَهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
و کسانى که وسیلهى ازدواج نمىیابند، باید پاکدامنى و عفت پیشه کنند، تا آن که خداوند از کرم خویش، آنان را بىنیاز نماید. و هر کدام از غلامان و کنیزان شما که خواهان بازخرید و آزادى (تدریجى) خود باشند، (یعنى مایلند با قرارداد کتبى با مالک خویش کار کرده و خود را آزاد نمایند) اگر در آنان خیر و شایستگى دیدید، تقاضاى آنان را بپذیرید (و براى کمک به آزاد شدن آنان) از مالى که خدا به شما داده به آنان بدهید، و کنیزان خود را که تصمیم بر پاکدامنى دارند، به خاطر رسیدن به مال دنیا به فحشا وادار نکنید، که هر کس آنان را به فحشا مجبور کند، البتّه خداوند براى آن کنیزان که به اکراه بدان کار وادار گشتهاند، بخشندهى مهربان است.
ابتدا باید به هرکس که مى تواند سفارش کرد ازدواج کند، سپس به غیر متأهّلان سفارش عفت و پاکدامنى نمود. « وانکحوا» قبل از آیه «ولیستعفف» آمده است)
چنانکه در روایات آمده است: در جاهلیّت، کنیزان را براى کسب درآمد به فحشا وادار مى کردند. لذا خداوند مى فرماید:
به جاى آنکه کنیزان را به گناه وادار کنید، زمینه ازدواج آنان را فراهم سازید.
در مورد رفتار با اسیران جنگى، یکى از این چند راه را مى توانیم پیش بگیریم:
الف: همه اسیران را یک جا آزاد کنیم، که در این صورت، دوباره به جنگ باز مى گردند.
ب: همه را بکشیم، که این، امرى غیر انسانى است.
ج: اسرا را در منطقه اى گرد آوریم و از بیت المال مسلمانان، مخارج آنان را تأمین کنیم. (در این طرح، باید بى گناهان
هزینه مجرمان را بپردازند).
د: آنها را میان مسلمانان تقسیم کنیم تا سیره اسلام و مسلمانان را مشاهده کنند و به تدریج تحت تأثیر قرار گیرند و
مسلمان شوند، سپس از راههاى مختلف، آنها را آزاد کنیم، که این طرح، بهترین است، و طرح اسلام نیز همین است.
بگذریم که نظام جنگ در آن زمان این بود که اسیر جنگى را به عنوان برده مورد استفاده قرار مى دادند و اسلام نیز
مقابله به مثل مىکرد، همان گونه که امروز در دنیا اسیران را در اردوگاه ها قرار مى دهند و ما نیز باید قوانین بین المللى
جنگ را تا آنجا که منافاتى با مذهب ما نداشته باشد بپذیریم.
پیام ها
1- دسترسى نداشتن به همسر، مجوّز گناه نیست، صبر و عفّت لازم است. «ولیَستَعفف»
2- هر کجا احساس خطر بیشتر باشد، سفارش مخصوص لازم است. «ولیَستَعفِف الّذین لایَجِدونَ نکاحا» (چون افراد غیر
متأهل بیشتر از دیگران در معرض فحشا و منکر هستند، خداوند در فرمان به عفّت، آنان را مخاطب قرار داده است)
3- جوانان به خاطر امکانات ازدواج، به سراغ تهیّه مال از راه حرام نروند و عفّت و تقوا از خود نشان دهند. «حتّى یُغنیهم
اللّه من فضله»
4- در حفظ عفّت و پاکدامنى عمومى، هم باید جوانان خود را حفظ کنند، «و لیَستَعفف»، هم خانواده و حکومت قیام کند «
واَنکحوا الاَیامى»، و هم ثروتمندان جامعه به پاخیزند. «و آتوهم من مال اللّه»
5 - در قرارداد با زیردستان خود، سند کتبى داشته باشید. «مما مَلَکت اَیمانکم فکاتِبوهم»
6- اسلام براى آزادى بردگان، طرحهاى مختلفى دارد. یکى از آنها قرارداد بازخرید است. «فکاتبوهم»
7- دارایى و اموال را از خود ندانید بلکه از خداست که چند روزى امانت به شما داده است. «مال اللّه»
8 - ثروتمندان، در قبال ازدواج زیردستان خود، مسئولیّت دارند. «و آتوهم من مال اللّه الّذى آتاکم»
9- به کارگیرى زیردستان در امور حرام، ممنوع است. «و لا تکرهوا فَتَیاتکم على البِغاء»
10- دنیاطلبى، سرچشمهى گناهان است. «لا تکرهوا ... لتبتغوا عرض الحیاة الدّنیا»
11- ثروت اندوزى از راههاى نامشروع جایز نیست. «لتَبتغوا عرض الحیاة الدّنیا»
12- دنیا زودگذر است. «عرض الحیاة الدّنیا» (کلمه «عرض» به معناى عارضى و زودگذر است)
13- ارزشها نباید فداى مال و مادیّات شود. «لاتکرهوا... لتبتغوا»
14- حریم کنیزان مانند دخترانِ آزاد است. «لا تکرهوا فَتَیاتکم على البغاء»
15- پاکدامنى و عفت براى زن بهترین ارزش است. «اِن أرَدنَ تحصّناً»
16- سرچشمه بخشى از گناهان، بزرگترها هستند. «لاتکرهوا... أردن تحصّناً»
17- افراد مجبور شده به گناه، مورد عفو قرار مى گیرند. «فاِنّ اللّه من بعد اکراههنّ غفورٌ رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَلْیَسْتَعْفِفِ الَّذِینَ لَا یَجِدُونَ نِکَاحاً حَتَّى یُغْنِیَهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ وَ الَّذِینَ یَبْتَغُونَ الْکِتَبَ مِمَّا مَلَکَتْ أَیْمَنُکُمْ فَکَاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِیهِمْ خَیْراً وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ اللَّهِ الَّذِى ءَاتَکُمْ وَلَا تُکْرِهُواْ فَتَیَتِکُمْ عَلَى الْبِغَآءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِّتَبْتَغُواْ عَرَضَ الْحَیَوةِ الدُّنْیَا وَمَن یُکْرِههُّنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِن بَعْدِ إِکْرَهِهِنَّ غَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
و کسانى که وسیلهى ازدواج نمىیابند، باید پاکدامنى و عفت پیشه کنند، تا آن که خداوند از کرم خویش، آنان را بىنیاز نماید. و هر کدام از غلامان و کنیزان شما که خواهان بازخرید و آزادى (تدریجى) خود باشند، (یعنى مایلند با قرارداد کتبى با مالک خویش کار کرده و خود را آزاد نمایند) اگر در آنان خیر و شایستگى دیدید، تقاضاى آنان را بپذیرید (و براى کمک به آزاد شدن آنان) از مالى که خدا به شما داده به آنان بدهید، و کنیزان خود را که تصمیم بر پاکدامنى دارند، به خاطر رسیدن به مال دنیا به فحشا وادار نکنید، که هر کس آنان را به فحشا مجبور کند، البتّه خداوند براى آن کنیزان که به اکراه بدان کار وادار گشتهاند، بخشندهى مهربان است.
ابتدا باید به هرکس که مى تواند سفارش کرد ازدواج کند، سپس به غیر متأهّلان سفارش عفت و پاکدامنى نمود. « وانکحوا» قبل از آیه «ولیستعفف» آمده است)
چنانکه در روایات آمده است: در جاهلیّت، کنیزان را براى کسب درآمد به فحشا وادار مى کردند. لذا خداوند مى فرماید:
به جاى آنکه کنیزان را به گناه وادار کنید، زمینه ازدواج آنان را فراهم سازید.
در مورد رفتار با اسیران جنگى، یکى از این چند راه را مى توانیم پیش بگیریم:
الف: همه اسیران را یک جا آزاد کنیم، که در این صورت، دوباره به جنگ باز مى گردند.
ب: همه را بکشیم، که این، امرى غیر انسانى است.
ج: اسرا را در منطقه اى گرد آوریم و از بیت المال مسلمانان، مخارج آنان را تأمین کنیم. (در این طرح، باید بى گناهان
هزینه مجرمان را بپردازند).
د: آنها را میان مسلمانان تقسیم کنیم تا سیره اسلام و مسلمانان را مشاهده کنند و به تدریج تحت تأثیر قرار گیرند و
مسلمان شوند، سپس از راههاى مختلف، آنها را آزاد کنیم، که این طرح، بهترین است، و طرح اسلام نیز همین است.
بگذریم که نظام جنگ در آن زمان این بود که اسیر جنگى را به عنوان برده مورد استفاده قرار مى دادند و اسلام نیز
مقابله به مثل مىکرد، همان گونه که امروز در دنیا اسیران را در اردوگاه ها قرار مى دهند و ما نیز باید قوانین بین المللى
جنگ را تا آنجا که منافاتى با مذهب ما نداشته باشد بپذیریم.
پیام ها
1- دسترسى نداشتن به همسر، مجوّز گناه نیست، صبر و عفّت لازم است. «ولیَستَعفف»
2- هر کجا احساس خطر بیشتر باشد، سفارش مخصوص لازم است. «ولیَستَعفِف الّذین لایَجِدونَ نکاحا» (چون افراد غیر
متأهل بیشتر از دیگران در معرض فحشا و منکر هستند، خداوند در فرمان به عفّت، آنان را مخاطب قرار داده است)
3- جوانان به خاطر امکانات ازدواج، به سراغ تهیّه مال از راه حرام نروند و عفّت و تقوا از خود نشان دهند. «حتّى یُغنیهم
اللّه من فضله»
4- در حفظ عفّت و پاکدامنى عمومى، هم باید جوانان خود را حفظ کنند، «و لیَستَعفف»، هم خانواده و حکومت قیام کند «
واَنکحوا الاَیامى»، و هم ثروتمندان جامعه به پاخیزند. «و آتوهم من مال اللّه»
5 - در قرارداد با زیردستان خود، سند کتبى داشته باشید. «مما مَلَکت اَیمانکم فکاتِبوهم»
6- اسلام براى آزادى بردگان، طرحهاى مختلفى دارد. یکى از آنها قرارداد بازخرید است. «فکاتبوهم»
7- دارایى و اموال را از خود ندانید بلکه از خداست که چند روزى امانت به شما داده است. «مال اللّه»
8 - ثروتمندان، در قبال ازدواج زیردستان خود، مسئولیّت دارند. «و آتوهم من مال اللّه الّذى آتاکم»
9- به کارگیرى زیردستان در امور حرام، ممنوع است. «و لا تکرهوا فَتَیاتکم على البِغاء»
10- دنیاطلبى، سرچشمهى گناهان است. «لا تکرهوا ... لتبتغوا عرض الحیاة الدّنیا»
11- ثروت اندوزى از راههاى نامشروع جایز نیست. «لتَبتغوا عرض الحیاة الدّنیا»
12- دنیا زودگذر است. «عرض الحیاة الدّنیا» (کلمه «عرض» به معناى عارضى و زودگذر است)
13- ارزشها نباید فداى مال و مادیّات شود. «لاتکرهوا... لتبتغوا»
14- حریم کنیزان مانند دخترانِ آزاد است. «لا تکرهوا فَتَیاتکم على البغاء»
15- پاکدامنى و عفت براى زن بهترین ارزش است. «اِن أرَدنَ تحصّناً»
16- سرچشمه بخشى از گناهان، بزرگترها هستند. «لاتکرهوا... أردن تحصّناً»
17- افراد مجبور شده به گناه، مورد عفو قرار مى گیرند. «فاِنّ اللّه من بعد اکراههنّ غفورٌ رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است