display result search
- 4792
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 59 و 60 سوره مریم
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره مریم- آیه 59 و 60
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُواْ الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُواْ الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً
إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَأُوْلَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لَایُظْلَمُونَ شَیْئاً
ترجمه
آنگاه پس از آنان، جانشینان بد و ناشایسته اى آمدند که نماز را ضایع کردند و هوس ها را پیروى کردند. پس به زودى (کیفر) گمراهى خود را خواهند دید.
مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد، پس آنها داخل بهشت مى شوند و به هیچ وجه مورد ستم قرار نمى گیرند (و از پاداششان کاسته نمى شود).
«خَلَف»، فرزند صالح را گویند و «خَلْف» فرزند ناصالح است. کلمهى «غىّ» در مقابل رشد است. «قد تبیّن الرّشد من الغىّ»
ضایع کردن نماز، غیر از نخواندن و ترک آن است. کسى که نماز مىخواند، ولى بدون رعایت شرایط آن یا با تأخیر، چنین کسى نماز را ضایع کرده و آن را سبک شمرده است.
در روایتى مىخوانیم: همین که حضرت رسول این آیه را تلاوت مى فرمودند، منقلب شده، فرمودند: بعد از 60 سال، گروهى نماز را ضایع خواهند کرد.
اگر این سخن در اوایل سال اوّل هجرى گفته شده باشد، سال 60 همان سال شهادت امام حسین علیه السلام و سال به قدرت رسیدن یزید است.
توبه در قرآن
* معمولاً قرآن کریم بدنبال آیات عذاب، جملهى «الاّالّذین تابوا» یا جملهى «الاّ من تاب» را آورده تا بگوید: راه اصلاح، هرگز بر کسى بسته نیست.
* توبه، واجب است. زیرا فرمان خداوند است. «توبوا الى اللّه»
* قبول توبهى واقعى قطعى است، زیرا نمى توان باور کرد که ما به امر او توبه کنیم ولى او نپذیرد. «هوالّذى یقبل التوبة عن عباده»، «هوالتّواب الرحیم»
* خداوند هم توبه را مىپذیرد و هم کسانى را که بسیار توبه مى کنند دوست دارد. «یحبّ التّوابین»
* توبه، باید با عمل نیک و جبران گناهان همراه باشد. «تاب و عمل صالحا»، «تاب من بعده و اصلح»، «تابوا و اصلحوا و بیّنوا»
* توبه، رمز رستگارى است. «توبوا ... لعلکم تفلحون»
* توبه، وسیله تبدیل سیئات به حسنات است. «الاّ من تاب و عمل صالحاً فاولئک یبدّل اللّه سیئاتهم حسنات»
* توبه، سبب نزول باران است. «توبوا ... یرسل السماء»
* توبه، سبب رزق نیکو است. «توبوا الیه یمتّعکم متاعاً حسنا»
* توبه در هنگام دیدن آثار مرگ و عذاب پذیرفته نمى شود. «حتّى اذا حضر احدهم الموت قال انّى تبت الان»
* خداوند علاوه بر قبول توبه، لطف ویژه نیز دارد. «هو التّواب الرحیم»
«ثمّ تاب و اصلح فانّه غفور رحیم»، «ثمّ تاب علیهم انّه بهم رؤف رحیم»
«الاّ مَن تاب و آمن و عمل صالحا فاولئک یدخلون الجنّة»
«ثمّ توبوا الیه ان ربّى رحیم ودود» در این آیات در کنار توبه به مسئله رحمت و رأفت و محبّت الهى اشاره شده است.
قرآن ترک توبه را ظلم و هلاکت دانسته است. «و من لم یتب فاولئک هم الظالمون» «ثم لم یتوبوا فلهم عذاب جهنّم»
پیام ها
1- گاهى فرزندان ونسل آینده، زحمتهاى پدران را تباه مىکنند. (گاهى از خوبان، نسل نااهل پیدا مىشود) «خَلْف اضاعوا الصلوة»
2- نماز محور دین است. (براى نشان دادن چهره نسلى به نسل دیگر، ضایع کردن نماز آنان را نشان مى دهد) «فخلف خَلْف اضاعوا الصلوة»
3- نماز، سدّى است میان انسان و شهوتها و اگر این سدّ شکسته شود، پیروى از شهوت ها براى انسان آسان مى شود. «اضاعوا الصلوة واتّبعوا الشهوات»
4- کسى که از رابطه با خدا (نماز) جدا شد، به شهوات پیوند مى خورد. «اضاعوا الصلوة واتّبعوا الشهوات»
5 - رونق یافتن شهوات، غىّ و گمراهى است. «واتّبعوا الشهوات... یلقون غیّا»
6- کیفر ضایع کردن نماز، سردرگمى است. «یلقون غیّا» (رشد واقعى در سایهى معنویّت است)
7- سرنوشت ملتها به دست خود آنهاست «اضاعوا... یلقون... الاّ من تاب...»
8 - توبه، یک تحول است نه تظاهر. «تاب و امن و عمل صالحاً»
9- شرط رستگارى و ورود به بهشت، توبه و ایمان و عمل صالح است. «تاب و آمن و عمل صالحا... یدخلون الجنّة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُواْ الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُواْ الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ یَلْقَوْنَ غَیّاً
إِلَّا مَن تَابَ وَ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحاً فَأُوْلَئِکَ یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَ لَایُظْلَمُونَ شَیْئاً
ترجمه
آنگاه پس از آنان، جانشینان بد و ناشایسته اى آمدند که نماز را ضایع کردند و هوس ها را پیروى کردند. پس به زودى (کیفر) گمراهى خود را خواهند دید.
مگر کسى که توبه کند و ایمان آورد و کار شایسته انجام دهد، پس آنها داخل بهشت مى شوند و به هیچ وجه مورد ستم قرار نمى گیرند (و از پاداششان کاسته نمى شود).
«خَلَف»، فرزند صالح را گویند و «خَلْف» فرزند ناصالح است. کلمهى «غىّ» در مقابل رشد است. «قد تبیّن الرّشد من الغىّ»
ضایع کردن نماز، غیر از نخواندن و ترک آن است. کسى که نماز مىخواند، ولى بدون رعایت شرایط آن یا با تأخیر، چنین کسى نماز را ضایع کرده و آن را سبک شمرده است.
در روایتى مىخوانیم: همین که حضرت رسول این آیه را تلاوت مى فرمودند، منقلب شده، فرمودند: بعد از 60 سال، گروهى نماز را ضایع خواهند کرد.
اگر این سخن در اوایل سال اوّل هجرى گفته شده باشد، سال 60 همان سال شهادت امام حسین علیه السلام و سال به قدرت رسیدن یزید است.
توبه در قرآن
* معمولاً قرآن کریم بدنبال آیات عذاب، جملهى «الاّالّذین تابوا» یا جملهى «الاّ من تاب» را آورده تا بگوید: راه اصلاح، هرگز بر کسى بسته نیست.
* توبه، واجب است. زیرا فرمان خداوند است. «توبوا الى اللّه»
* قبول توبهى واقعى قطعى است، زیرا نمى توان باور کرد که ما به امر او توبه کنیم ولى او نپذیرد. «هوالّذى یقبل التوبة عن عباده»، «هوالتّواب الرحیم»
* خداوند هم توبه را مىپذیرد و هم کسانى را که بسیار توبه مى کنند دوست دارد. «یحبّ التّوابین»
* توبه، باید با عمل نیک و جبران گناهان همراه باشد. «تاب و عمل صالحا»، «تاب من بعده و اصلح»، «تابوا و اصلحوا و بیّنوا»
* توبه، رمز رستگارى است. «توبوا ... لعلکم تفلحون»
* توبه، وسیله تبدیل سیئات به حسنات است. «الاّ من تاب و عمل صالحاً فاولئک یبدّل اللّه سیئاتهم حسنات»
* توبه، سبب نزول باران است. «توبوا ... یرسل السماء»
* توبه، سبب رزق نیکو است. «توبوا الیه یمتّعکم متاعاً حسنا»
* توبه در هنگام دیدن آثار مرگ و عذاب پذیرفته نمى شود. «حتّى اذا حضر احدهم الموت قال انّى تبت الان»
* خداوند علاوه بر قبول توبه، لطف ویژه نیز دارد. «هو التّواب الرحیم»
«ثمّ تاب و اصلح فانّه غفور رحیم»، «ثمّ تاب علیهم انّه بهم رؤف رحیم»
«الاّ مَن تاب و آمن و عمل صالحا فاولئک یدخلون الجنّة»
«ثمّ توبوا الیه ان ربّى رحیم ودود» در این آیات در کنار توبه به مسئله رحمت و رأفت و محبّت الهى اشاره شده است.
قرآن ترک توبه را ظلم و هلاکت دانسته است. «و من لم یتب فاولئک هم الظالمون» «ثم لم یتوبوا فلهم عذاب جهنّم»
پیام ها
1- گاهى فرزندان ونسل آینده، زحمتهاى پدران را تباه مىکنند. (گاهى از خوبان، نسل نااهل پیدا مىشود) «خَلْف اضاعوا الصلوة»
2- نماز محور دین است. (براى نشان دادن چهره نسلى به نسل دیگر، ضایع کردن نماز آنان را نشان مى دهد) «فخلف خَلْف اضاعوا الصلوة»
3- نماز، سدّى است میان انسان و شهوتها و اگر این سدّ شکسته شود، پیروى از شهوت ها براى انسان آسان مى شود. «اضاعوا الصلوة واتّبعوا الشهوات»
4- کسى که از رابطه با خدا (نماز) جدا شد، به شهوات پیوند مى خورد. «اضاعوا الصلوة واتّبعوا الشهوات»
5 - رونق یافتن شهوات، غىّ و گمراهى است. «واتّبعوا الشهوات... یلقون غیّا»
6- کیفر ضایع کردن نماز، سردرگمى است. «یلقون غیّا» (رشد واقعى در سایهى معنویّت است)
7- سرنوشت ملتها به دست خود آنهاست «اضاعوا... یلقون... الاّ من تاب...»
8 - توبه، یک تحول است نه تظاهر. «تاب و امن و عمل صالحاً»
9- شرط رستگارى و ورود به بهشت، توبه و ایمان و عمل صالح است. «تاب و آمن و عمل صالحا... یدخلون الجنّة»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است