- 11052
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 18 سوره کهف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره کهف - آیه 18
وَتَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظاً وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَ کَلْبُهُم بَسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَاراً وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْباً
ترجمه
و (اگر به آنان نگاه مى کردى) آنان را بیدار مى پنداشتى (زیرا چشمان شان باز بود،) در حالى که آنان خواب بودند و ما آنان را به پهلوى راست و چپ مى گرداندیم (تا بدنشان سالم بماند) و سگ شان دسته اى خود را بر آستانه غار نهاده بود (و نگهبانى مى داد) اگر نگاه شان مى کردى، پشت کرده و از آنان مى گریختى و سر تا پا، پراز ترس از آنان مى شدى.
به گفته تفسیر مجمع البیان، ظاهر جمله «وکَلبُهم باسِط زراعیه» آن است که سگ 309 سال زنده بود و پاسبانى مى داد.
آرى، اگر خدا اراده کند، در یک غار، با تار عنکبوتى پیامبرش را حفاظت و کافران را مأیوس و پشیمان مى کند، و در غار دیگر، با نشستن و نگهبانى سگى، مؤمنانى را از دست ظالمى حفظ مى کند.
پیام ها
1- یکى از نعمت هاى خدا، غلتیدن انسان در خواب است. «نُقلّبهم»
2- خداوند سببس از و سبب سوز است و تغییر عوامل و آثار، از آیات الهى است. «تَحسبهم اَیقاظاً و هم رُقود» (خداوند خواب اصحاب کهف را از نظر کمّى از چند ساعت به 309 سال و از نظر کیفى نیز به خوابى که چشم ها باز و در حدقه مىچرخد، تغییر داد.)
3- گاهى حیوانات نیز مأمور اهداف الهى اند. از نقش حیوانات در زندگى بشر غافل نباشیم. «و کلبهم باسط»
4- شکل و قیافه افراد، معیار شناخت صحیح نیست، چه بسا قیافه اى که مردم از آن مى گریزند، ولى از اولیاى خدا باشد. «لوِ اطّلعتَ علیهم لَولّیت منهم فِراراً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَتَحْسَبُهُمْ أَیْقَاظاً وَهُمْ رُقُودٌ وَنُقَلِّبُهُمْ ذَاتَ الْیَمِینِ وَذَاتَ الشِّمَالِ وَ کَلْبُهُم بَسِطٌ ذِرَاعَیْهِ بِالْوَصِیدِ لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَیْهِمْ لَوَلَّیْتَ مِنْهُمْ فِرَاراً وَلَمُلِئْتَ مِنْهُمْ رُعْباً
ترجمه
و (اگر به آنان نگاه مى کردى) آنان را بیدار مى پنداشتى (زیرا چشمان شان باز بود،) در حالى که آنان خواب بودند و ما آنان را به پهلوى راست و چپ مى گرداندیم (تا بدنشان سالم بماند) و سگ شان دسته اى خود را بر آستانه غار نهاده بود (و نگهبانى مى داد) اگر نگاه شان مى کردى، پشت کرده و از آنان مى گریختى و سر تا پا، پراز ترس از آنان مى شدى.
به گفته تفسیر مجمع البیان، ظاهر جمله «وکَلبُهم باسِط زراعیه» آن است که سگ 309 سال زنده بود و پاسبانى مى داد.
آرى، اگر خدا اراده کند، در یک غار، با تار عنکبوتى پیامبرش را حفاظت و کافران را مأیوس و پشیمان مى کند، و در غار دیگر، با نشستن و نگهبانى سگى، مؤمنانى را از دست ظالمى حفظ مى کند.
پیام ها
1- یکى از نعمت هاى خدا، غلتیدن انسان در خواب است. «نُقلّبهم»
2- خداوند سببس از و سبب سوز است و تغییر عوامل و آثار، از آیات الهى است. «تَحسبهم اَیقاظاً و هم رُقود» (خداوند خواب اصحاب کهف را از نظر کمّى از چند ساعت به 309 سال و از نظر کیفى نیز به خوابى که چشم ها باز و در حدقه مىچرخد، تغییر داد.)
3- گاهى حیوانات نیز مأمور اهداف الهى اند. از نقش حیوانات در زندگى بشر غافل نباشیم. «و کلبهم باسط»
4- شکل و قیافه افراد، معیار شناخت صحیح نیست، چه بسا قیافه اى که مردم از آن مى گریزند، ولى از اولیاى خدا باشد. «لوِ اطّلعتَ علیهم لَولّیت منهم فِراراً»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است