- 7582
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 125 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل - آیه 125
ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَدِلْهُم بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ
ترجمه
(اى پیامبر مردم را) با حکمت (و گفتار استوار و منطقى) و پند نیکو، به راه پروردگارت بخوان و (با مخالفان) به شیوه اى که نیکوتر است جدال و گفتگو کن، همانا پروردگارت به کسى که از راه او منحرف شده آگاه تر است و (همچنین) او هدایت یافتگان را بهتر مى شناسد.
.
از این آیه تا آخر سوره دَه دستور جالب اخلاقى براى برخورد مطرح شده است
این آیه براى همه مسئولین و مربیان و معلّمان و اساتید و علما، دستور جامعى مىدهد که باید آنان براى موفقیّت خود با شیوههاى گوناگونى نسبت به مخاطبان گوناگون خود، مجهز باشند، چرا که همهى مردم را نمىتوان با یک شیوه دعوت کرد، هر شخصى یک روح و ظرفیتى دارد که باید با زبان خودش با او سخن گفت؛ خواص را با حکمت و استدلال، و عوام را با موعظه نیکو، و مخالفان را با جدال نیکوتر ارشاد کنیم.
موعظه نیکو آن است که واعظ به آنچه مىگوید عمل کند و جدال نیکو آن است که در آن توهین و تحریک غلط احساسات نباشد.
پیام ها
1- اولین وظیفه انبیا، دعوت است. «اُدع»
2- دعوت باید جهت الهى داشته باشد. «الى سبیل ربّک»
3- دعوت، مراحل و مراتبى دارد. (حکمت، موعظه، جدال نیکو که حکمت راه عقلى و موعظه راه عاطفى مىباشد.)
4- موعظه باید حَسن باشد، ولى جدال باید اَحسن باشد. «الموعظة حسنة - بالتى هى اَحسن» (هم محتوا نیکو باشد و هم شیوه و بیان)
5- بیان آثار وبرکات خوبىها وآفات وخطرات بدىها از شیوهاى دعوت است. «بالحکمة» (حکمت یعنى آشنایى با مصالح و مفاسد امور از طریق علم و عقل)
6- شما ضامن وظیفه هستید، نه ضامن نتیجه. «ان ربک هو اعلم بمن ضلّ عن سبیله و هو اعلم بالمهتدین»
7- حکمت و برهان همیشه نیکو است، ولى موعظه و جدال ممکن است با شیوه خوب یا شیوهى بد باشد. (کلمه حسن و احسن براى حکمت آورده نشد)
8- اسلام به طرفداران خود هم غذاى فکرى مى دهد، «بالحکمة» هم غذاى روح «الموعظة الحسنة» و به مخالفان برخورد منطقى دارد. «جادلهم ...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ادْعُ إِلَى سَبِیلِ رَبِّکَ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَدِلْهُم بِالَّتِى هِىَ أَحْسَنُ إِنَّ رَبَّکَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِیلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِینَ
ترجمه
(اى پیامبر مردم را) با حکمت (و گفتار استوار و منطقى) و پند نیکو، به راه پروردگارت بخوان و (با مخالفان) به شیوه اى که نیکوتر است جدال و گفتگو کن، همانا پروردگارت به کسى که از راه او منحرف شده آگاه تر است و (همچنین) او هدایت یافتگان را بهتر مى شناسد.
.
از این آیه تا آخر سوره دَه دستور جالب اخلاقى براى برخورد مطرح شده است
این آیه براى همه مسئولین و مربیان و معلّمان و اساتید و علما، دستور جامعى مىدهد که باید آنان براى موفقیّت خود با شیوههاى گوناگونى نسبت به مخاطبان گوناگون خود، مجهز باشند، چرا که همهى مردم را نمىتوان با یک شیوه دعوت کرد، هر شخصى یک روح و ظرفیتى دارد که باید با زبان خودش با او سخن گفت؛ خواص را با حکمت و استدلال، و عوام را با موعظه نیکو، و مخالفان را با جدال نیکوتر ارشاد کنیم.
موعظه نیکو آن است که واعظ به آنچه مىگوید عمل کند و جدال نیکو آن است که در آن توهین و تحریک غلط احساسات نباشد.
پیام ها
1- اولین وظیفه انبیا، دعوت است. «اُدع»
2- دعوت باید جهت الهى داشته باشد. «الى سبیل ربّک»
3- دعوت، مراحل و مراتبى دارد. (حکمت، موعظه، جدال نیکو که حکمت راه عقلى و موعظه راه عاطفى مىباشد.)
4- موعظه باید حَسن باشد، ولى جدال باید اَحسن باشد. «الموعظة حسنة - بالتى هى اَحسن» (هم محتوا نیکو باشد و هم شیوه و بیان)
5- بیان آثار وبرکات خوبىها وآفات وخطرات بدىها از شیوهاى دعوت است. «بالحکمة» (حکمت یعنى آشنایى با مصالح و مفاسد امور از طریق علم و عقل)
6- شما ضامن وظیفه هستید، نه ضامن نتیجه. «ان ربک هو اعلم بمن ضلّ عن سبیله و هو اعلم بالمهتدین»
7- حکمت و برهان همیشه نیکو است، ولى موعظه و جدال ممکن است با شیوه خوب یا شیوهى بد باشد. (کلمه حسن و احسن براى حکمت آورده نشد)
8- اسلام به طرفداران خود هم غذاى فکرى مى دهد، «بالحکمة» هم غذاى روح «الموعظة الحسنة» و به مخالفان برخورد منطقى دارد. «جادلهم ...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است