- 6243
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 119 سوره نحل
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره نحل - آیه 119
ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذِینَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَلَةٍ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِکَ وَ أَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّکَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
سپس البته پروردگار تو براى کسانى که از روى نادانى کار بدى کردند آنگاه از پس آن توبه کرده و به کار شایسته پرداختند همانا پروردگارت پس از آن توبه، قطعاً بخشنده مهربان است.
جهل به معناى ندانستن است، ولى جهالت در موردى که انسان مى داند، ولى هوى و هوس بر او غالب مى شود نیز بکار مىرود. در سوره انعام آیه 54 «کتب ربّکم على نفسه الرّحمة انه من عمل منکم سوء بجهالة ثمّ تاب منبعده واصلح...» و نساء آیه 17 نیز جهالت به این معناست. «انّما التوبة على اللَّه للّذین یعملون السوء بجهالة ثمّ یتوبون من قریب...»
امام صادق فرمود: هرگناهى که از بنده سر مىزند گرچه از روى عمد باشد، جهالت نامیده مىشود، زیرا نادانى بنده او را وادار به گناه کرده و گناه را در نظر او زیبا جلوه داده است.
پیام ها
1- اسلام بنبست ندارد و راه بازسازى را براى انسان باز گذاشته است. «ثمّ تابوا»
2- پذیرفتن توبه از شئون ربوبیّت الهى و شیوه هاى تربیت است. «ربّک»
3- توبه واقعى، همراه با اصلاح وجبران خلافها مىباشد. «تابوا... واصلحوا»
4- راه توبه بر روى همه باز است. «للّذین»
5 - گناهانى که بخاطر غلبه هوس باشد نه انکار و عناد، به پذیرش توبه نزدیک است. «عملوا السّوء بجهالةٍ ثمّ تابوا»
6- پذیرفتن توبه از جانب پروردگار قطعى است. (انّ - لغفورٌ - جمله اسمیه)
7- علاوه بر پذیرش خلافکار، خداوند نسبت به او مهربان است. «لغفور رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
ثُمَّ إِنَّ رَبَّکَ لِلَّذِینَ عَمِلُواْ السُّوءَ بِجَهَلَةٍ ثُمَّ تَابُواْ مِن بَعْدِ ذَلِکَ وَ أَصْلَحُواْ إِنَّ رَبَّکَ مِن بَعْدِهَا لَغَفُورٌ رَّحِیمٌ
ترجمه
سپس البته پروردگار تو براى کسانى که از روى نادانى کار بدى کردند آنگاه از پس آن توبه کرده و به کار شایسته پرداختند همانا پروردگارت پس از آن توبه، قطعاً بخشنده مهربان است.
جهل به معناى ندانستن است، ولى جهالت در موردى که انسان مى داند، ولى هوى و هوس بر او غالب مى شود نیز بکار مىرود. در سوره انعام آیه 54 «کتب ربّکم على نفسه الرّحمة انه من عمل منکم سوء بجهالة ثمّ تاب منبعده واصلح...» و نساء آیه 17 نیز جهالت به این معناست. «انّما التوبة على اللَّه للّذین یعملون السوء بجهالة ثمّ یتوبون من قریب...»
امام صادق فرمود: هرگناهى که از بنده سر مىزند گرچه از روى عمد باشد، جهالت نامیده مىشود، زیرا نادانى بنده او را وادار به گناه کرده و گناه را در نظر او زیبا جلوه داده است.
پیام ها
1- اسلام بنبست ندارد و راه بازسازى را براى انسان باز گذاشته است. «ثمّ تابوا»
2- پذیرفتن توبه از شئون ربوبیّت الهى و شیوه هاى تربیت است. «ربّک»
3- توبه واقعى، همراه با اصلاح وجبران خلافها مىباشد. «تابوا... واصلحوا»
4- راه توبه بر روى همه باز است. «للّذین»
5 - گناهانى که بخاطر غلبه هوس باشد نه انکار و عناد، به پذیرش توبه نزدیک است. «عملوا السّوء بجهالةٍ ثمّ تابوا»
6- پذیرفتن توبه از جانب پروردگار قطعى است. (انّ - لغفورٌ - جمله اسمیه)
7- علاوه بر پذیرش خلافکار، خداوند نسبت به او مهربان است. «لغفور رحیم»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان