display result search
- 3996
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 18 سوره هود
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره هود - آیه 18
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِباً أُوْلَئِکَ یُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَیَقُولُ الْأَشْهَدُ هَؤُلَا ءِ الَّذِینَ کَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّلِمِینَ
ترجمه
و کیست ستمکارتر از آنکه بر خداوند دروغ مىبندد؟ آنان (در قیامت) بر پروردگارشان عرضه مى شوند و شاهدان (آن روز انبیا و فرشتگان) خواهند گفت: اینها همان کسانى هستند که بر پروردگارشان دروغ بستند. بدانید، لعنت خدا بر ستمگران باد.
دادگاه قیامت، گواهان بسیار دارد:
الف: خداوند، که شاهد بر همه اعمال ماست. «انّ اللّه على کل شیىٍ شهید»
ب: پیامبر اکرم. «فکیف اذا جئنا من کل امّةٍ بشهید و جئنا بک على هولاء شهیداً» چگونه است حال آنها در آن روز که براى هر امّتى گواهى بیاوریم و تو را گواه بر آنها قرار دهیم.
ج: امامان معصوم. «و کذلک جعلناکم امّةً وسطاً لتکونوا شهداء على الناس» ما شما را امّت میانه قرار دادیم تا گواه بر مردم باشید. طبق روایات مراد از امّت، امامان معصومند، زیرا سایر افراد امّت، از علم و عصمت لازم براى گواهى در آن روز برخوردار نیستند.
د: فرشتگان. «و جاءت کل نفس معها سائقٌ و شهید» در قیامت همراه هر انسانى دو فرشته مى آید، یکى او را سوق مىدهد و یکى شاهد بر اوست.
ه : زمین. «یومئذ تحدّث اخبارها» در قیامت زمین اخبار خود را بازگو مى کند
و: وجدان. «اقرء کتابک کفى بنفسک الیوم علیک حسیباً» نامه عملت را بخوان و خود قضاوت کن که با تو چه برخورد شود.
ز: اعضاى بدن. «یوم تشهد علیهم السنتهم و ایدیهم و ارجلهم» روز قیامت زبان و دست و پا به سخن آمده و علیه انسان گواهى مىدهند.
ح: زمان. امام سجّاد (ع) در دعاى ششم صحیفه مى فرماید: «هذا یومٌ حادثٌ جدید و هو علینا شاهدٌ عتید» امروز روز جدیدى است که در قیامت گواه اعمالى است که در آن انجام مىدهیم.
ط: عمل. «وجدوا ما عملوا حاضراً» در قیامت اعمال انسان تجسّم یافته و در برابر او نمودار مى شوند.
سؤال: قرآن در مورد گناهان بسیارى کلمه «اَظلَم» را بکار برده است، در حالى که بزرگترین ظلم ها باید یکى باشد، نه چند تا؟
پاسخ: گرچه این تعبیر در پانزده مورد بکار رفته است، امّا همه آنها مربوط به انحرافات فکرى اعم از شرک، افترا، کتمان حقّ و جلوگیرى از راه و یاد خداست. بنابراین بزرگترین ظلم ها، ظلم فکرى و فرهنگى و اعتقادى است.
قرآن در این آیه و چند آیه بعد، سیما و سرنوشتِ شخص افترا زننده بر خداوند را چنین بیان مى کند: ظالم ترین افراد است، از الطاف الهى محروم است، به قیامت ایمان ندارد، حقائق را تحریف مى کند، راه خدا را مى بندد، نه در دنیا قدرت فرار از سلطه الهى را دارد و نه در قیامت یاورى، عذابش چند برابر، عمرش بر باد رفته، کوشش هایش تباه گشته و نفس و جان باخته است.
پیام ها
1- افترا بر خداوند، بزرگترین ظلم هاست. نویسندگان و گویندگان مذهبى، مراقب گفتار و نوشتار خود باشند. «و من اظلم ممن افترى على اللّه»
2- بزرگى و زشتى ظلم، بستگى به متعلّق آن دارد. «اظلم ممّن افترى على اللّه»
3- در قیامت پردهها کنار مى رود و امرى پنهان نمىماند.«یعرضون على ربّهم»
4- در قیامت گواهان بسیارى شهادت خواهند داد، پس مراقب کار خود باشیم. «و یقول الاشهاد»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ کَذِباً أُوْلَئِکَ یُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَیَقُولُ الْأَشْهَدُ هَؤُلَا ءِ الَّذِینَ کَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلَا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّلِمِینَ
ترجمه
و کیست ستمکارتر از آنکه بر خداوند دروغ مىبندد؟ آنان (در قیامت) بر پروردگارشان عرضه مى شوند و شاهدان (آن روز انبیا و فرشتگان) خواهند گفت: اینها همان کسانى هستند که بر پروردگارشان دروغ بستند. بدانید، لعنت خدا بر ستمگران باد.
دادگاه قیامت، گواهان بسیار دارد:
الف: خداوند، که شاهد بر همه اعمال ماست. «انّ اللّه على کل شیىٍ شهید»
ب: پیامبر اکرم. «فکیف اذا جئنا من کل امّةٍ بشهید و جئنا بک على هولاء شهیداً» چگونه است حال آنها در آن روز که براى هر امّتى گواهى بیاوریم و تو را گواه بر آنها قرار دهیم.
ج: امامان معصوم. «و کذلک جعلناکم امّةً وسطاً لتکونوا شهداء على الناس» ما شما را امّت میانه قرار دادیم تا گواه بر مردم باشید. طبق روایات مراد از امّت، امامان معصومند، زیرا سایر افراد امّت، از علم و عصمت لازم براى گواهى در آن روز برخوردار نیستند.
د: فرشتگان. «و جاءت کل نفس معها سائقٌ و شهید» در قیامت همراه هر انسانى دو فرشته مى آید، یکى او را سوق مىدهد و یکى شاهد بر اوست.
ه : زمین. «یومئذ تحدّث اخبارها» در قیامت زمین اخبار خود را بازگو مى کند
و: وجدان. «اقرء کتابک کفى بنفسک الیوم علیک حسیباً» نامه عملت را بخوان و خود قضاوت کن که با تو چه برخورد شود.
ز: اعضاى بدن. «یوم تشهد علیهم السنتهم و ایدیهم و ارجلهم» روز قیامت زبان و دست و پا به سخن آمده و علیه انسان گواهى مىدهند.
ح: زمان. امام سجّاد (ع) در دعاى ششم صحیفه مى فرماید: «هذا یومٌ حادثٌ جدید و هو علینا شاهدٌ عتید» امروز روز جدیدى است که در قیامت گواه اعمالى است که در آن انجام مىدهیم.
ط: عمل. «وجدوا ما عملوا حاضراً» در قیامت اعمال انسان تجسّم یافته و در برابر او نمودار مى شوند.
سؤال: قرآن در مورد گناهان بسیارى کلمه «اَظلَم» را بکار برده است، در حالى که بزرگترین ظلم ها باید یکى باشد، نه چند تا؟
پاسخ: گرچه این تعبیر در پانزده مورد بکار رفته است، امّا همه آنها مربوط به انحرافات فکرى اعم از شرک، افترا، کتمان حقّ و جلوگیرى از راه و یاد خداست. بنابراین بزرگترین ظلم ها، ظلم فکرى و فرهنگى و اعتقادى است.
قرآن در این آیه و چند آیه بعد، سیما و سرنوشتِ شخص افترا زننده بر خداوند را چنین بیان مى کند: ظالم ترین افراد است، از الطاف الهى محروم است، به قیامت ایمان ندارد، حقائق را تحریف مى کند، راه خدا را مى بندد، نه در دنیا قدرت فرار از سلطه الهى را دارد و نه در قیامت یاورى، عذابش چند برابر، عمرش بر باد رفته، کوشش هایش تباه گشته و نفس و جان باخته است.
پیام ها
1- افترا بر خداوند، بزرگترین ظلم هاست. نویسندگان و گویندگان مذهبى، مراقب گفتار و نوشتار خود باشند. «و من اظلم ممن افترى على اللّه»
2- بزرگى و زشتى ظلم، بستگى به متعلّق آن دارد. «اظلم ممّن افترى على اللّه»
3- در قیامت پردهها کنار مى رود و امرى پنهان نمىماند.«یعرضون على ربّهم»
4- در قیامت گواهان بسیارى شهادت خواهند داد، پس مراقب کار خود باشیم. «و یقول الاشهاد»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است