display result search
- 4776
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 12 سوره هود
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره هود - آیه 12
فَلَعَلَّکَ تَارِکٌ بَعْضَ مَا یُوحَى إِلَیْکَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُکَ أَن یَقُولُواْ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ کَنْزٌ أَوْ جَآءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِیرٌ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَىْءٍ وَکِیلٌ
ترجمه
پس شاید تو (به خاطر عدم پذیرش مردم، ابلاغِ) بعض از آنچه را که به تو وحى مى شود واگذارى و (شاید) سینه ات به خاطر آن (حرفها) که مى گویند: چرا گنجى بر او نازل نشده، یا فرشته اى با او نیامده، تنگ شده باشد. (مبادا چنین باشد، که) تو فقط هشدار دهنده اى و خداوند بر هر چیزى ناظر و نگهبان است.
گاهى کفّار از پیامبر مى خواستند کوه هاى مکّه را با معجزه به طلا تبدیل کند و یا فرشته اى براى تأیید او نازل شود، از سوى دیگر بعضى به خاطر بغض و کینه حاضر نبودند که پیامبر آنچه را مربوط به حضرت على (ع) است، بیان کند و اگر هم بیان مى فرمود، نمى پذیرفتند. لذا پیامبر سینه اش تنگ و ناراحت مى شد و در نتیجه پیام آیات را به تأخیر مى انداخت و این با عصمت پیامبر منافاتى ندارد. زیرا گاهى ابلاغ پیام الهى فورى نیست و پیامبر هم روى ملاحظاتى که آن هم شخصى نیست، (بلکه بر اساس مصلحت است،) ابلاغ آیات را به تأخیر مى انداخت. امّا با نزول این آیه، آن ملاحظات هم کنار گذاشته مى شود و با قاطعیّت، پیام آیه ابلاغ مى گردد.
ممکن است ترک بیان وحى تنها نسبت به برخى افراد لجوج بوده که پیامبر از هدایت آنان مأیوس بوده است، لکن خداوند مى فرماید: گرچه ایشان ایمان نخواهند آورد، امّا تو وظیفه خودت را ترک نکن.
شاید معناى آیه این باشد که کفّار افرادى بى تفاوت و بهانه گیر هستند که گویا تو وحى ما را بر آنان نخوانده اى، و شاید مراد این باشد که اندیشه تأخیر و ترک ابلاغ برخى از آیات قرآن، مایه دلتنگى تو است.
پیام ها
1- مبلّغ باید در ابلاغ کلام خدا قاطع باشد و ملاحظه حرف ها و بهانه هاى مردم را نکند. «فلعلّک تارکٌ ... ان یقولوا»
2- در شیوه برخورد و ارشاد بجاى آنکه بگوییم: تو چنین هستى، بگوییم: گویا، شاید، مبادا چنین باشى. «فلعلک» بجاى «انّک»
3- کفّار علاوه بر اذیّت ها و آزارهاى جسمانى، با بهانه گیرى هاى مختلف، پیامبر را در فشار قرار مى دادند. «ضائق به صدرک ان یقولوا ...»
4- عقل مردم در چشم آنهاست، رسالت را در کنار ثروت مى پذیرند. «لولا انزل علیه کنزٌ»
5 - ما ضامن وظیفه هستیم، نه نتیجه، تو به وظیفه ات عمل کن، باقى امور را به خداوند واگذار. «انّما انت نذیر و اللّه على کل شیئ وکیل»
6- وظیفه مبلّغ انذار مردم است، نه اجبار مردم به ایمان آوردن. «انّما انت نذیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
فَلَعَلَّکَ تَارِکٌ بَعْضَ مَا یُوحَى إِلَیْکَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُکَ أَن یَقُولُواْ لَوْلَا أُنزِلَ عَلَیْهِ کَنْزٌ أَوْ جَآءَ مَعَهُ مَلَکٌ إِنَّمَآ أَنتَ نَذِیرٌ وَاللَّهُ عَلَى کُلِّ شَىْءٍ وَکِیلٌ
ترجمه
پس شاید تو (به خاطر عدم پذیرش مردم، ابلاغِ) بعض از آنچه را که به تو وحى مى شود واگذارى و (شاید) سینه ات به خاطر آن (حرفها) که مى گویند: چرا گنجى بر او نازل نشده، یا فرشته اى با او نیامده، تنگ شده باشد. (مبادا چنین باشد، که) تو فقط هشدار دهنده اى و خداوند بر هر چیزى ناظر و نگهبان است.
گاهى کفّار از پیامبر مى خواستند کوه هاى مکّه را با معجزه به طلا تبدیل کند و یا فرشته اى براى تأیید او نازل شود، از سوى دیگر بعضى به خاطر بغض و کینه حاضر نبودند که پیامبر آنچه را مربوط به حضرت على (ع) است، بیان کند و اگر هم بیان مى فرمود، نمى پذیرفتند. لذا پیامبر سینه اش تنگ و ناراحت مى شد و در نتیجه پیام آیات را به تأخیر مى انداخت و این با عصمت پیامبر منافاتى ندارد. زیرا گاهى ابلاغ پیام الهى فورى نیست و پیامبر هم روى ملاحظاتى که آن هم شخصى نیست، (بلکه بر اساس مصلحت است،) ابلاغ آیات را به تأخیر مى انداخت. امّا با نزول این آیه، آن ملاحظات هم کنار گذاشته مى شود و با قاطعیّت، پیام آیه ابلاغ مى گردد.
ممکن است ترک بیان وحى تنها نسبت به برخى افراد لجوج بوده که پیامبر از هدایت آنان مأیوس بوده است، لکن خداوند مى فرماید: گرچه ایشان ایمان نخواهند آورد، امّا تو وظیفه خودت را ترک نکن.
شاید معناى آیه این باشد که کفّار افرادى بى تفاوت و بهانه گیر هستند که گویا تو وحى ما را بر آنان نخوانده اى، و شاید مراد این باشد که اندیشه تأخیر و ترک ابلاغ برخى از آیات قرآن، مایه دلتنگى تو است.
پیام ها
1- مبلّغ باید در ابلاغ کلام خدا قاطع باشد و ملاحظه حرف ها و بهانه هاى مردم را نکند. «فلعلّک تارکٌ ... ان یقولوا»
2- در شیوه برخورد و ارشاد بجاى آنکه بگوییم: تو چنین هستى، بگوییم: گویا، شاید، مبادا چنین باشى. «فلعلک» بجاى «انّک»
3- کفّار علاوه بر اذیّت ها و آزارهاى جسمانى، با بهانه گیرى هاى مختلف، پیامبر را در فشار قرار مى دادند. «ضائق به صدرک ان یقولوا ...»
4- عقل مردم در چشم آنهاست، رسالت را در کنار ثروت مى پذیرند. «لولا انزل علیه کنزٌ»
5 - ما ضامن وظیفه هستیم، نه نتیجه، تو به وظیفه ات عمل کن، باقى امور را به خداوند واگذار. «انّما انت نذیر و اللّه على کل شیئ وکیل»
6- وظیفه مبلّغ انذار مردم است، نه اجبار مردم به ایمان آوردن. «انّما انت نذیر»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان