- 6222
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 118 سوره توبه
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره توبه - آیه 118
وَعَلَى الثَّلَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَیْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَیْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
ترجمه
و نیز بر سه نفرى که (از شرکت در جبهه تبوک به خاطر سستى) وامانده بودند، تا آنگاه که زمین با همه وسعتش (به سبب قهر و نفرت مردم) بر آنان تنگ شد و از خود به تنگ آمده و فهمیدند که در برابر خدا، هیچ پناهگاهى جز خود او نیست، پس خداوند لطف خویش را شامل آنان ساخت تا به توبه موفّق شوند. همانا خداوند توبه پذیر و مهربان است.
سه مسلمانى که در تبوک شرکت نکردند، پشیمان شده و براى عذرخواهى نزد پیامبر آمدند. امّا حضرت با آنان سخن نگفت و دستور داد کسى با آنان حرف نزند و همسرانشان هم به آنان نزدیک نشوند. آنان به کوه هاى اطراف مدینه رفتند و براى استغفار، جدا از یکدیگر به تضرّع و گریه پرداختند تا پس از پنجاه روز، خداوند توبه آنان را پذیرفت.
پیام ها
1- بى اعتنایان به جنگ و فرمان رهبرى، باید تنبیه شده و تا مدّتى پشت سر گذاشته شوند. «خُلّفوا»
2- قهر، بى اعتنایى و بایکوت، یکى از شیوه هاى تربیتى براى متخلّفان و مجرمان است. «ضاقت علیهم الارض... ظنّوا ان لا ملجأمن اللَّه»
3- مبارزه منفى با متخلّفان، جامعه را براى آنان زندانى بى نگهبان و مؤثّر مى سازد. «ضاقت علیهم الأرض»
4- با آنکه پیامبر، مظهر رحمت الهى است، امّا به عنوان مرّبى، از اهرم قهر هم استفاده مى کند.«ضاقت علیهم انفسهم»
5 - یکى از عذاب ها عذاب وجدان است. «ضاقت علیهم انفسهم»
6- یأس از مردم، زمینه ساز توبه و توجّه به خداست. «لاملجأ ... ثم تابَ»
7- توفیقِ توبه نیز در سایه لطف و عنایت الهى است. اوّل خداوند لطف خود را به انسان باز مى گرداند، «تاب علیهم» تا انسان توفیق پشیمانى و عذرخواهى و توبه پیدا کند، «لیتوبوا» و همین که توبه کرد، باز خداوند توبه او را مى پذیرد. «انّ اللّه هو التوّاب»
8 - پس از یک دوره مبارزه منفى و بى اعتنایى و بایکوت، شرایط مناسب را براى بازسازى خلافکاران به وجود آوریم تا بازگردند و بعد از آن نیز ما با مهربانى آنان را پذیرا باشیم. «تاب علیهم لیتوبوا انّ اللّه هو التوّاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
وَعَلَى الثَّلَثَةِ الَّذِینَ خُلِّفُواْ حَتَّى إِذَا ضَاقَتْ عَلَیْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَیْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّواْ أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَیْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَیْهِمْ لِیَتُوبُواْ إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ
ترجمه
و نیز بر سه نفرى که (از شرکت در جبهه تبوک به خاطر سستى) وامانده بودند، تا آنگاه که زمین با همه وسعتش (به سبب قهر و نفرت مردم) بر آنان تنگ شد و از خود به تنگ آمده و فهمیدند که در برابر خدا، هیچ پناهگاهى جز خود او نیست، پس خداوند لطف خویش را شامل آنان ساخت تا به توبه موفّق شوند. همانا خداوند توبه پذیر و مهربان است.
سه مسلمانى که در تبوک شرکت نکردند، پشیمان شده و براى عذرخواهى نزد پیامبر آمدند. امّا حضرت با آنان سخن نگفت و دستور داد کسى با آنان حرف نزند و همسرانشان هم به آنان نزدیک نشوند. آنان به کوه هاى اطراف مدینه رفتند و براى استغفار، جدا از یکدیگر به تضرّع و گریه پرداختند تا پس از پنجاه روز، خداوند توبه آنان را پذیرفت.
پیام ها
1- بى اعتنایان به جنگ و فرمان رهبرى، باید تنبیه شده و تا مدّتى پشت سر گذاشته شوند. «خُلّفوا»
2- قهر، بى اعتنایى و بایکوت، یکى از شیوه هاى تربیتى براى متخلّفان و مجرمان است. «ضاقت علیهم الارض... ظنّوا ان لا ملجأمن اللَّه»
3- مبارزه منفى با متخلّفان، جامعه را براى آنان زندانى بى نگهبان و مؤثّر مى سازد. «ضاقت علیهم الأرض»
4- با آنکه پیامبر، مظهر رحمت الهى است، امّا به عنوان مرّبى، از اهرم قهر هم استفاده مى کند.«ضاقت علیهم انفسهم»
5 - یکى از عذاب ها عذاب وجدان است. «ضاقت علیهم انفسهم»
6- یأس از مردم، زمینه ساز توبه و توجّه به خداست. «لاملجأ ... ثم تابَ»
7- توفیقِ توبه نیز در سایه لطف و عنایت الهى است. اوّل خداوند لطف خود را به انسان باز مى گرداند، «تاب علیهم» تا انسان توفیق پشیمانى و عذرخواهى و توبه پیدا کند، «لیتوبوا» و همین که توبه کرد، باز خداوند توبه او را مى پذیرد. «انّ اللّه هو التوّاب»
8 - پس از یک دوره مبارزه منفى و بى اعتنایى و بایکوت، شرایط مناسب را براى بازسازى خلافکاران به وجود آوریم تا بازگردند و بعد از آن نیز ما با مهربانى آنان را پذیرا باشیم. «تاب علیهم لیتوبوا انّ اللّه هو التوّاب»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
تاکنون نظری ثبت نشده است