display result search
- 211
- 1000
- 1000
- 1000
تربیت جوان در معارف اسلامی
سخنرانی حجت الاسلام اسماعیل رمضانی با موضوع " تربیت جوان در معارف اسلامی"، سال 1403
در نظام تبلیغی ما دسته‌بندی معارفی انجام نمی‌شود، برای همین مطالب خیلی دسته‌بندی شده ارائه نمی‌شوند. همانطور که خوراک نابجا در جسم اثر خودش را نشان می‌دهد در باب معارف هم همین است و معارف نابجا اثر خود را روی روح آدمی می‌گذارد. در قرآن گوینده توحیدی ترین جمله و گوینده کفرآمیزترین جمله هر دو یکی است و آن حضرت ابراهیم علیه السلام است. ایشان می‌فرمایند: من وقتی مریض می‌شوم، دارو من را شفا نمی‌دهد، خدا من را شفا می‌دهد و غذا من را سیر نمی‌کند و خداست که من را سیر کرده و همین حضرت ابراهیم علیه السلام به خورشید و ماه می‌گوید خدا. این‌ها به دلیل مخاطب شناسی و دسته‌بندی معارف است. فهم و شناخت فضای ذهنی مخاطب خیلی حائز اهمیت است و نتیجه کلام خیلی مهم است. جوان باید طبق معارف اسلامی از دنیا ناامید باشد و بن‌بست‌های دنیا را بشناسد، اما ما نوعا جوان ها رو افرادی می‌بینیم که در اول زندگی هستند و باید با تلاش و کوشش فراوان آینده‌شان را بسازند. دنیا شناسی در معارف ما برای جوان‌ها مهمترین بحث است. در آموزه‌های دینی ما خودشناسی هم خیلی مورد توصیه قرار گرفته است. در روایت داریم که دنیا هر وقت چیزی به ما می‌دهد چیز با ارزش‌تر دیگری را از ما پس می‌گیرد و ما نباید دلبسته تعلقات دنیوی باشیم. انسان عبد و بنده دنیاست و همه دنیا پر از فریب است و همه خواب است، ولی برخلاف آموزه‌های ما خوراک فکری و تبلیغی مناسبی برای جوانان ما تعبیه نشده است. یاد مرگ را باید در خودمان پرورش بدهیم. سبک تربیتی امیرالمومنین علیه السلام نسبت به جوانان در نهج البلاغه به خوبی نمایان است. ما باید همیشه به گونه‌ای زندگی کنیم که امام زمان عجل الله دعاگوی ما باشند.
در نظام تبلیغی ما دسته‌بندی معارفی انجام نمی‌شود، برای همین مطالب خیلی دسته‌بندی شده ارائه نمی‌شوند. همانطور که خوراک نابجا در جسم اثر خودش را نشان می‌دهد در باب معارف هم همین است و معارف نابجا اثر خود را روی روح آدمی می‌گذارد. در قرآن گوینده توحیدی ترین جمله و گوینده کفرآمیزترین جمله هر دو یکی است و آن حضرت ابراهیم علیه السلام است. ایشان می‌فرمایند: من وقتی مریض می‌شوم، دارو من را شفا نمی‌دهد، خدا من را شفا می‌دهد و غذا من را سیر نمی‌کند و خداست که من را سیر کرده و همین حضرت ابراهیم علیه السلام به خورشید و ماه می‌گوید خدا. این‌ها به دلیل مخاطب شناسی و دسته‌بندی معارف است. فهم و شناخت فضای ذهنی مخاطب خیلی حائز اهمیت است و نتیجه کلام خیلی مهم است. جوان باید طبق معارف اسلامی از دنیا ناامید باشد و بن‌بست‌های دنیا را بشناسد، اما ما نوعا جوان ها رو افرادی می‌بینیم که در اول زندگی هستند و باید با تلاش و کوشش فراوان آینده‌شان را بسازند. دنیا شناسی در معارف ما برای جوان‌ها مهمترین بحث است. در آموزه‌های دینی ما خودشناسی هم خیلی مورد توصیه قرار گرفته است. در روایت داریم که دنیا هر وقت چیزی به ما می‌دهد چیز با ارزش‌تر دیگری را از ما پس می‌گیرد و ما نباید دلبسته تعلقات دنیوی باشیم. انسان عبد و بنده دنیاست و همه دنیا پر از فریب است و همه خواب است، ولی برخلاف آموزه‌های ما خوراک فکری و تبلیغی مناسبی برای جوانان ما تعبیه نشده است. یاد مرگ را باید در خودمان پرورش بدهیم. سبک تربیتی امیرالمومنین علیه السلام نسبت به جوانان در نهج البلاغه به خوبی نمایان است. ما باید همیشه به گونه‌ای زندگی کنیم که امام زمان عجل الله دعاگوی ما باشند.
تاکنون نظری ثبت نشده است