display result search
- 4817
- 1000
- 1000
- 1000
تفسیر آیه 53 سوره اعراف
سخنرانی حجت الاسلام محسن قرائتی با موضوع تفسیر سوره اعراف - آیه 53
هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِیلَهُ یَوْمَ یَأْتِى تَأْوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَآءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَآءَ فَیَشْفَعُواْ لَنَآ أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ الَّذِى کُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ
ترجمه
آیا (کافران،) جز تأویل کتاب (تحقّق تهدیدهاى قرآن)، انتظار دیگرى دارند؟ روزى که تأویل کتاب (در قیامت و نشانه هاى حساب و کتاب) فرارسد، کسانى که آن روز را از پیش (در دنیا) فراموش کرده بودند، خواهند گفت: همانا رسولان پروردگارمان براى ما حقّ را آوردند، (ولى ما نپذیرفتیم) آیا براى ما شفعانى هست تا شفاعتمان کنند یا (ممکن است) ما به دنیا بازگردانده شویم تا کارى جز آنچه مى کردیم انجام دهیم؟ (این حسرتها بى فایده است،) قطعاً آنان سرمایه خود را باخته و آنچه به دروغ مىساختند (و بتها را شفیعان خود مى پنداشتند)، از کف دادند.
مراد از تأویل در این آیه، به قرینه جملات بعد، تحقّق تهدیدها و وعده هاى الهى در مورد کیفر و پاداش در قیامت است.
در آیهى 43 این سوره، بهشتیان مى گفتند: «لقد جاءت رسل ربّنا بالحقّ»، اینجا نیز اهل دوزخ همین اقرار را دارند.
چون آیه قبل مربوط به نزول «کتاب» است، بعضى مفسّران گفته اند: مراد از «نسوه» فراموش کردن کتاب آسمانى است.
پیام ها
1- خداوند در قرآن، منکران را توبیخ مى کند که تا تحقّق تهدیدهاى او را نبینند، ایمان نخواهند آورد. «هل ینظرون...»
2- ناله ها، اعتراف ها و آرزوها در قیامت، به جایى نمىرسد. پس باید در دنیا هشدارهاى قرآن را جدّى بگیریم. «یوم یأتى تأویله یقول...»
3- خسارت بزرگ، فراموش کردن قرآن و قیامت است. «نسوه»
4- قیامت، روز آگاهى و بیدارى است. «قد جاءت رسل ربّنا بالحقّ»
5 - رسالت پیامبران در مسیر تربیت انسان و از شئون ربوبیّت خداوند است. «قد جاءت رسل ربّنا بالحقّ»
6- کافران، دین و آخرت را جدّى نمى گیرند، روز قیامت که متوجّه خطاى خود مى شوند، آرزوى برگشت مى کنند، ولى این آرزو، بیهوده است. «او نردّ فنعمل» در جاى دیگر مى فرماید: آنان اگر هم بازگردند، همان کارها را ادامه مى دهند. «ولو ردّوا لعادوا لما نُهوا عنه»
7- شفاعت براى همه نیست. «فهل لنا من شفعاء»
8 - در قیامت، خبرى از جلوه و تأثیر طاغوت ها، بت ها، ثروت ها و قدرت ها نیست. «ضلّ عنهم...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
هَلْ یَنْظُرُونَ إِلَّا تَأْوِیلَهُ یَوْمَ یَأْتِى تَأْوِیلُهُ یَقُولُ الَّذِینَ نَسُوهُ مِن قَبْلُ قَدْ جَآءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ فَهَل لَّنَا مِن شُفَعَآءَ فَیَشْفَعُواْ لَنَآ أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ الَّذِى کُنَّا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ وَضَلَّ عَنْهُم مَّا کَانُوا یَفْتَرُونَ
ترجمه
آیا (کافران،) جز تأویل کتاب (تحقّق تهدیدهاى قرآن)، انتظار دیگرى دارند؟ روزى که تأویل کتاب (در قیامت و نشانه هاى حساب و کتاب) فرارسد، کسانى که آن روز را از پیش (در دنیا) فراموش کرده بودند، خواهند گفت: همانا رسولان پروردگارمان براى ما حقّ را آوردند، (ولى ما نپذیرفتیم) آیا براى ما شفعانى هست تا شفاعتمان کنند یا (ممکن است) ما به دنیا بازگردانده شویم تا کارى جز آنچه مى کردیم انجام دهیم؟ (این حسرتها بى فایده است،) قطعاً آنان سرمایه خود را باخته و آنچه به دروغ مىساختند (و بتها را شفیعان خود مى پنداشتند)، از کف دادند.
مراد از تأویل در این آیه، به قرینه جملات بعد، تحقّق تهدیدها و وعده هاى الهى در مورد کیفر و پاداش در قیامت است.
در آیهى 43 این سوره، بهشتیان مى گفتند: «لقد جاءت رسل ربّنا بالحقّ»، اینجا نیز اهل دوزخ همین اقرار را دارند.
چون آیه قبل مربوط به نزول «کتاب» است، بعضى مفسّران گفته اند: مراد از «نسوه» فراموش کردن کتاب آسمانى است.
پیام ها
1- خداوند در قرآن، منکران را توبیخ مى کند که تا تحقّق تهدیدهاى او را نبینند، ایمان نخواهند آورد. «هل ینظرون...»
2- ناله ها، اعتراف ها و آرزوها در قیامت، به جایى نمىرسد. پس باید در دنیا هشدارهاى قرآن را جدّى بگیریم. «یوم یأتى تأویله یقول...»
3- خسارت بزرگ، فراموش کردن قرآن و قیامت است. «نسوه»
4- قیامت، روز آگاهى و بیدارى است. «قد جاءت رسل ربّنا بالحقّ»
5 - رسالت پیامبران در مسیر تربیت انسان و از شئون ربوبیّت خداوند است. «قد جاءت رسل ربّنا بالحقّ»
6- کافران، دین و آخرت را جدّى نمى گیرند، روز قیامت که متوجّه خطاى خود مى شوند، آرزوى برگشت مى کنند، ولى این آرزو، بیهوده است. «او نردّ فنعمل» در جاى دیگر مى فرماید: آنان اگر هم بازگردند، همان کارها را ادامه مى دهند. «ولو ردّوا لعادوا لما نُهوا عنه»
7- شفاعت براى همه نیست. «فهل لنا من شفعاء»
8 - در قیامت، خبرى از جلوه و تأثیر طاغوت ها، بت ها، ثروت ها و قدرت ها نیست. «ضلّ عنهم...»
منبع: پایگاه درس هایی از قرآن
کاربر مهمان