display result search
- 114
- 1000
- 1000
- 1000
ائمه(ع) خزانه داران خداوند در آسمان و زمین
سخنرانی حجت الاسلام محمدرضا باستانی با موضوع «ائمه(ع) خزانه داران خداوند در آسمان و زمین»، سال 1402
فرهنگ اهلبیت علیهم السلام یک فرهنگ بدون اغراق و تعصب، یک فرهنگ بسیار پر بار و پر از عرفان و معنویت و لطائف است و این یک جامعه لطیف و آرامی را می طلبد که ظرف این معارف بشود. ایت الله جوادی آملی می فرمایند معارف اهلبیت در باطن لطیف و آرام شکل می گیرد. توقع در این کشور امام زمان علیه السلام این است که یک فضایی محیا بشود برای نشو و نمو معارف اهلبیت علیهم السلام. این فرهنگ در دوران دفاع مقدس به یک اوجی از معارف مثل شهادت منتهی شد. در دوران دیگر هم این فرهنگ می تواند غنی برخورد کند. ما علوم دیگران را مذمت نمی کنیم ولی وقتی شما بهترین و والاترین کالا را در دست دارید این چه سفاهتی است که انسان از این طرف و آن طرف دنبال کالا بگردد.
امام جواد علیه السلام فرمودند: اَلدّینُ عِزُّ، وَ العِلمُ کَنزٌ، وَ الصَّمتُ نُورٌ، وَ غایَةُ الزُّهدِ الوَرَعُ؛ دین، عزّت است و دانش، گنج. سکوت، روشنایی است و نهایت زهد، پرهیز از گناه است. چهار حکمت نغز در این حدیث کوتاه بیان شده است:
نخست: این که دین، مایه ی عزّت و سربلندی انسان است.
دوم: این که دانش، گنجینه ای گرانبهاست.
سوم: این که سکوت، نورانیت و روشنایی می آورد.
چهارم: این که پرهیزگاری، نهایت زهد است.
آنان که عزّت را در ثروت و مقام و قدرت می جویند، باید بدانند که عزّتمندان واقعی، دینداران هستند. علم و دانش به مثابه ی گنج است. گنج را باید استخراج کرد و آن را به کار گرفت. علمی که مورد استفاده قرار نگیرد، مثل گنجی است که در زیر خاک مدفون است.
سکوت و کم حرفی، دل را روشن می سازد و چراغ حکمت را در درون می افروزد. وَرَع و پارسایی آن است که انسان مواظب باشد به حرام نیفتد؛ چه در غذا و خوراک، چه در ثروت و درآمد، چه در نگاه کردن و گوش دادن و چه در هر عملی که از او سر می زند. زهد واقعی، در ورع نهفته است. چنان نیست که هر که تهیدست تر باشد، با تقواتر است، بلکه هر که بیشتر از گناه پرهیز کند، مقام زهد و پارسایی اش بالاتر است.
فرهنگ اهلبیت علیهم السلام یک فرهنگ بدون اغراق و تعصب، یک فرهنگ بسیار پر بار و پر از عرفان و معنویت و لطائف است و این یک جامعه لطیف و آرامی را می طلبد که ظرف این معارف بشود. ایت الله جوادی آملی می فرمایند معارف اهلبیت در باطن لطیف و آرام شکل می گیرد. توقع در این کشور امام زمان علیه السلام این است که یک فضایی محیا بشود برای نشو و نمو معارف اهلبیت علیهم السلام. این فرهنگ در دوران دفاع مقدس به یک اوجی از معارف مثل شهادت منتهی شد. در دوران دیگر هم این فرهنگ می تواند غنی برخورد کند. ما علوم دیگران را مذمت نمی کنیم ولی وقتی شما بهترین و والاترین کالا را در دست دارید این چه سفاهتی است که انسان از این طرف و آن طرف دنبال کالا بگردد.
امام جواد علیه السلام فرمودند: اَلدّینُ عِزُّ، وَ العِلمُ کَنزٌ، وَ الصَّمتُ نُورٌ، وَ غایَةُ الزُّهدِ الوَرَعُ؛ دین، عزّت است و دانش، گنج. سکوت، روشنایی است و نهایت زهد، پرهیز از گناه است. چهار حکمت نغز در این حدیث کوتاه بیان شده است:
نخست: این که دین، مایه ی عزّت و سربلندی انسان است.
دوم: این که دانش، گنجینه ای گرانبهاست.
سوم: این که سکوت، نورانیت و روشنایی می آورد.
چهارم: این که پرهیزگاری، نهایت زهد است.
آنان که عزّت را در ثروت و مقام و قدرت می جویند، باید بدانند که عزّتمندان واقعی، دینداران هستند. علم و دانش به مثابه ی گنج است. گنج را باید استخراج کرد و آن را به کار گرفت. علمی که مورد استفاده قرار نگیرد، مثل گنجی است که در زیر خاک مدفون است.
سکوت و کم حرفی، دل را روشن می سازد و چراغ حکمت را در درون می افروزد. وَرَع و پارسایی آن است که انسان مواظب باشد به حرام نیفتد؛ چه در غذا و خوراک، چه در ثروت و درآمد، چه در نگاه کردن و گوش دادن و چه در هر عملی که از او سر می زند. زهد واقعی، در ورع نهفته است. چنان نیست که هر که تهیدست تر باشد، با تقواتر است، بلکه هر که بیشتر از گناه پرهیز کند، مقام زهد و پارسایی اش بالاتر است.
تاکنون نظری ثبت نشده است